헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πολλάκισ δὲ οἱ ἀφελεῖσ καὶ ἐπηγμένοισ ἔξωθεν παρὰ τὰ ὑποκείμενα χρῶνται ἐπινοήμασιν, οἱο͂ν οὐδεπώποτε ᾐσθήμεθα τὰσ ἀγέλασ συστάσασ ἐπὶ τὸν νομέα, καὶ ὅσα τοιαῦτα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 16:1)
πολλάκισ δὲ οἱ ἀφελεῖσ καὶ ἐπηγμένοισ ἔξωθεν παρὰ τὰ ὑποκείμενα χρῶνται τοῖσ ἐπινοήμασιν, οἱο͂ν οὐδεπώποτε ᾐσθήμεθα τὰσ ἀγέλασ συστάσασ ἐπὶ τὸν νομέα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 9:2)
οὐδὲ δύο τέχνασ ἐπιτηδεύειν τὸν αὐτὸν οὐδὲ τοῦτο θέμισ, οὐδὲ ἀμείβειν ἕτερον ἐξ ἑτέρου γένοσ, οἱο͂ν γεωργικὸν ἐκ νομέοσ γίνεσθαι, ἢ νομέα ἐκ δημιουργικοῦ.
(아리아노스, Indica, chapter 12 8:2)
πάνυ γὰρ οὖν καλῶσ σὺν ἄλλοισ πλείοσιν Ὅμηροσ, ἐμοὶ δοκεῖν, καὶ τοῦτο ἔφη, ὡσ οὐχ ἅπαντασ παρὰ τοῦ Διὸσ ἔχοντασ τὸ σκῆπτρον οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ταύτην, ἀλλὰ μόνον τὸν ἀγαθόν, οὐδὲ ἐπ’ ἄλλοισ τισὶ δικαίοισ ἤ τῷ βουλεύεσθαι καὶ φροντίζειν ὑπὲρ τῶν ἀρχομένων, οὐχ ὥστε ἀκολασταίνειν καὶ σπαθᾶν, ἀνοίασ καὶ ὕβρεωσ καὶ ὑπερηφανίασ καὶ πάσησ ἀνομίασ ἀποπιμπλάντα ἐξ ἅπαντοσ αὑτοῦ τὴν ψυχὴν τεταραγμένην ὀργαῖσ τε καὶ λύπαισ καὶ φόβοισ καὶ ἡδοναῖσ καὶ παντοίαισ ἐπιθυμίαισ, ἀλλ’ ὡσ οἰο͂́ν τε προσέχοντα τὸν νοῦν αὑτῷ καὶ τοῖσ ὑπηκόοισ, νομέα καὶ ποιμένα τῷ ὄντι τῶν λαῶν γιγνόμενον, οὐχ ἑστιάτορα καὶ δαιτυμόνα, ὡσ ἔφη τισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 14:1)
πῶσ οὖν ἡμῖν ὁ λόγοσ ὀρθὸσ φανεῖται καὶ ἀκέραιοσ ὁ περὶ τοῦ βασιλέωσ, ὅταν αὐτὸν νομέα καὶ τροφὸν ἀγέλησ ἀνθρωπίνησ θῶμεν μόνον ἐκκρίνοντεσ μυρίων ἄλλων ἀμφισβητούντων;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 68:3)
ἡῖ τε τὸν θεῖον ἄν που διειλόμεθα νομέα χωρὶσ καὶ τὸν ἀνθρώπινον ἐπιμελητήν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 118:3)
ἔτι τοίνυν οὐδεμίαν πώποτε ἀγέλην ᾐσθήμεθα συστᾶσαν ἐπὶ τὸν νομέα οὔτε ὡσ μὴ πείθεσθαι οὔτε ὡσ μὴ ἐπιτρέπειν τῷ καρπῷ χρῆσθαι, ἀλλὰ καὶ χαλεπώτεραί εἰσιν αἱ ἀγέλαι πᾶσι τοῖσ ἀλλοφύλοισ ἢ τοῖσ ἄρχουσί τε καὶ ὠφελουμένοισ ἀπ’ αὐτῶν·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 1 3:5)
τόν τε γὰρ νομέα χρῆναι ἔφη εὐδαίμονα τὰ κτήνη ποιοῦντα χρῆσθαι αὐτοῖσ, ἣ δὴ προβάτων εὐδαιμονία, τόν τε βασιλέα ὡσαύτωσ εὐδαίμονασ πόλεισ καὶ ἀνθρώπουσ ποιοῦντα χρῆσθαι αὐτοῖσ.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 2 17:2)
πρόβατον μέν, ἔφη ὁ Σωκράτησ, ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ ἂν κακῶσ ἔχῃ, τὸν νομέα αἰτιώμεθα, καὶ ἵπποσ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ ἂν κακουργῇ, τὸν ἱππέα κακίζομεν·
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 3 12:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION