헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ δὲ συνόλου ἤδη, οἱο͂ν κύκλου τουδὶ καὶ τῶν καθ’ ἕκαστά τινοσ ἢ αἰσθητοῦ ἢ νοητοῦ ‐ λέγω δὲ νοητοὺσ μὲν οἱο͂ν τοὺσ μαθηματικούσ, αἰσθητοὺσ δὲ οἱο͂ν τοὺσ χαλκοῦσ καὶ τοὺσ ξυλίνουσ ‐ τούτων δὲ οὐκ ἔστιν ὁρισμόσ, ἀλλὰ μετὰ νοήσεωσ ἢ αἰσθήσεωσ γνωρίζονται, ἀπελθόντεσ δὲ ἐκ τῆσ ἐντελεχείασ οὐ δῆλον πότερον εἰσὶν ἢ οὐκ εἰσίν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 161:2)
νοῦσ δὲ ὑπὸ τοῦ νοητοῦ κινεῖται, νοητὴ δὲ ἡ ἑτέρα συστοιχία καθ’ αὑτήν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 70:2)
αὑτὸν δὲ νοεῖ ὁ νοῦσ κατὰ μετάληψιν τοῦ νοητοῦ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 77:3)
τὸ γὰρ δεκτικὸν τοῦ νοητοῦ καὶ τῆσ οὐσίασ νοῦσ, ἐνεργεῖ δὲ ἔχων, ὥστ’ ἐκείνου μᾶλλον τοῦτο ὃ δοκεῖ ὁ νοῦσ θεῖον ἔχειν, καὶ ἡ θεωρία τὸ ἥδιστον καὶ ἄριστον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 78:2)
ὁ οὖν, φασί, περί τινοσ διαβεβαιούμενοσ αἰσθητοῦ ἢ νοητοῦ πρότερον ὀφείλει τὰσ περὶ τούτου δόξασ καταστῆσαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 32:5)
δεῖ δ’ ἢ δι’ αἰσθητοῦ ἢ νοητοῦ κριθῆναι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 32:7)
ἀλλ’ ἀνόρατον εἶδόσ τι καὶ ἄμορφον, πανδεχέσ, μεταλαμβάνον δὲ ἀπορώτατά πῃ τοῦ νοητοῦ καὶ δυσαλωτότατον αὐτὸ λέγοντεσ οὐ ψευσόμεθα.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 213:3)
θνητὰ γὰρ καὶ ἀθάνατα ζῷα λαβὼν καὶ συμπληρωθεὶσ ὅδε ὁ κόσμοσ οὕτω, ζῷον ὁρατὸν τὰ ὁρατὰ περιέχον, εἰκὼν τοῦ νοητοῦ θεὸσ αἰσθητόσ, μέγιστοσ καὶ ἄριστοσ κάλλιστόσ τε καὶ τελεώτατοσ γέγονεν εἷσ οὐρανὸσ ὅδε μονογενὴσ ὤν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 493:2)
νόησον τοίνυν, ἦν δ’ ἐγώ, ὥσπερ λέγομεν, δύο αὐτὼ εἶναι, καὶ βασιλεύειν τὸ μὲν νοητοῦ γένουσ τε καὶ τόπου, τὸ δ’ αὖ ὁρατοῦ, ἵνα μὴ οὐρανοῦ εἰπὼν δόξω σοι σοφίζεσθαι περὶ τὸ ὄνομα.
(플라톤, Republic, book 6 542:1)
σκόπει δὴ αὖ καὶ τὴν τοῦ νοητοῦ τομὴν ᾗ τμητέον.
(플라톤, Republic, book 6 554:1)
ἂν αὐτὸ ὃ ἔστιν ἀγαθὸν αὐτῇ νοήσει λάβῃ, ἐπ’ αὐτῷ γίγνεται τῷ τοῦ νοητοῦ τέλει, ὥσπερ ἐκεῖνοσ τότε ἐπὶ τῷ τοῦ ὁρατοῦ.
(플라톤, Republic, book 7 360:1)
τὴν δ’ ἐφ’ οἷσ ταῦτα ἀναλογίαν καὶ διαίρεσιν διχῇ ἑκατέρου, δοξαστοῦ τε καὶ νοητοῦ, ἐῶμεν, ὦ Γλαύκων, ἵνα μὴ ἡμᾶσ πολλαπλασίων λόγων ἐμπλήσῃ ἢ ὅσων οἱ παρεληλυθότεσ.
(플라톤, Republic, book 7 387:4)
"ἔστι δὲ τὸ μὲν δοξαστὸν ἀβέβαιον καὶ πλανητὸν ἐν πάθεσι πολλοῖσ καὶ μεταβολαῖσ τῷ φθίνειν καὶ αὔξεσθαι καὶ πρὸσ ἄλλον ἄλλωσ ἔχειν καὶ μηδ’ ἀεὶ πρὸσ τὸν αὐτὸν ὡσαύτωσ τῇ αἰσθήσει τοῦ νοητοῦ δ’ ἕτερον εἶδοσ, ἔστι γὰρ οὐλομελέσ τε καὶ ἀτρεμὲσ ἠδ’ ἀγένητον, ὡσ αὐτὸσ;
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 1310)
"ἠμὲν ἀληθείησ εὐπειθέοσ ἀτρεκὲσ ἦτορ τοῦ νοητοῦ καὶ κατὰ ταὐτὰ ἔχοντοσ ὡσαύτωσ ἁπτόμενον, ἠδὲ βροτῶν δόξασ αἷσ οὐκ ἔνι πίστισ ἀληθήσ διὰ τὸ παντοδαπὰσ μεταβολὰσ καὶ πάθη καὶ ἀνομοιότητασ δεχομένοισ ὁμιλεῖν πράγμασι.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 1313)
καὶ τῆσ μὲν ὕλησ τὸ μετοχῇ καὶ εἰκασίᾳ τοῦ νοητοῦ μορφωθὲν εὐθὺσ;
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 3 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION