헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

συνεχὲσ φύσει καὶ τὸ ὅλον, καὶ τὸ καθ’ ἕκαστον καὶ τὸ καθόλου, πάντα δὲ ταῦτα ἓν τῷ ἀδιαίρετον εἶναι τῶν μὲν τὴν κίνησιν τῶν δὲ τὴν νόησιν ἢ τὸν λόγον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 7:1)
Τὴν δὲ πρόληψιν λέγουσιν οἱονεὶ κατάληψιν ἢ δόξαν ὀρθὴν ἢ ἔννοιαν ἢ καθολικὴν νόησιν ἐναποκειμένην, τουτέστι μνήμην τοῦ πολλάκισ ἔξωθεν φανέντοσ, οἱο͂ν τὸ Τοιοῦτόν ἐστιν ἄνθρωποσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 33:1)
τὸ δὴ παρατυχόν ἀντὶ τοῦ παραχρῆμα κεῖται, τό τε ἄφρακτον ἀντὶ τοῦ ἀφυλάκτου καὶ τὸ ἥδιον τιμωρεῖσθαι διὰ τὴν πίστιν μᾶλλον ἢ ἀπὸ τοῦ προφανοῦσ σκοτεινῶσ περιπέφρασται, καὶ ἐλλείπει τι μόριον εἰσ τὸ συμπληρωθῆναι τὴν νόησιν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 324)
ὅταν μὲν οὖν μίαν λέξιν εἴτε ὀνοματικὴν εἴτε ῥηματικὴν ἐν πλείοσιν ὀνόμασιν ἢ ῥήμασιν ἐκφέρῃ περιφράζων τὴν αὐτὴν νόησιν, τοιαύτην ποιεῖ τὴν λέξιν·
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 41)
καὶ γὰρ τούτων οἱ πολλοὶ ἐξηγούμενοι τὸν ποιητήν φασι τὴν Ἀθηνᾶν αὐτὸν νοῦν τε καὶ διάνοιαν πεποιηκέναι, καὶ ὁ τὰ ὀνόματα ποιῶν ἐοίκε τοιοῦτόν τι περὶ αὐτῆσ διανοεῖσθαι, ἔτι δὲ μειζόνωσ λέγων θεοῦ νόησιν ὡσπερεὶ λέγει ὅτι "ἁ θεονόα" ἐστὶν αὕτη, τῷ ἄλφα ξενικῶσ ἀντὶ τοῦ ἦτα χρησάμενοσ καὶ τὸ ἰῶτα καὶ τὸ σῖγμα ἀφελών.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 143:9)
οὐδὲν δὲ ἀπέχει καὶ τὴν ἐν τῷ ἤθει νόησιν ὡσ οὖσαν τὴν θεὸν ταύτην "Ἠθονόην" μὲν βούλεσθαι προσειπεῖν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 144:1)
κινδυνεύει τῶν πρὸσ τὴν νόησιν ἀγόντων φύσει εἶναι ὧν ζητοῦμεν, χρῆσθαι δ’ οὐδεὶσ αὐτῷ ὀρθῶσ, ἑλκτικῷ ὄντι παντάπασι πρὸσ οὐσίαν.
(플라톤, Republic, book 7 163:1)
οὐ παρακαλοῦντα τὴν νόησιν εἰσ ἐπίσκεψιν, ὡσ ἱκανῶσ ὑπὸ τῆσ αἰσθήσεωσ κρινόμενα, τὰ δὲ παντάπασι διακελευόμενα ἐκείνην ἐπισκέψασθαι, ὡσ τῆσ αἰσθήσεωσ οὐδὲν ὑγιὲσ ποιούσησ.
(플라톤, Republic, book 7 168:1)
ἐν πᾶσι γὰρ τούτοισ οὐκ ἀναγκάζεται τῶν πολλῶν ἡ ψυχὴ τὴν νόησιν ἐπερέσθαι τί ποτ’ ἐστὶ δάκτυλοσ·
(플라톤, Republic, book 7 178:1)
εἰκότωσ ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, ἐν τοῖσ τοιούτοισ πρῶτον μὲν πειρᾶται λογισμόν τε καὶ νόησιν ψυχὴ παρακαλοῦσα ἐπισκοπεῖν εἴτε ἓν εἴτε δύο ἐστὶν ἕκαστα τῶν εἰσαγγελλομένων.
(플라톤, Republic, book 7 190:1)
καὶ συναμφότερα μὲν ταῦτα δόξαν, συναμφότερα δ’ ἐκεῖνα νόησιν·
(플라톤, Republic, book 7 387:1)
καὶ δόξαν μὲν περὶ γένεσιν, νόησιν δὲ περὶ οὐσίαν·
(플라톤, Republic, book 7 387:2)
καὶ ὅτι οὐσία πρὸσ γένεσιν, νόησιν πρὸσ δόξαν, καὶ ὅτι νόησισ πρὸσ δόξαν, ἐπιστήμην πρὸσ πίστιν καὶ διάνοιαν πρὸσ εἰκασίαν·
(플라톤, Republic, book 7 387:3)
"ὁ δὲ Κωλώτησ ὅτι φωνάσ τινασ ἐρήμουσ πραγμάτων ἀποσπῶν καὶ μέρη λόγων καὶ σπαράγματα κωφὰ τοῦ βεβαιοῦντοσ καὶ συνεργοῦντοσ πρὸσ νόησιν καὶ πίστιν ἕλκων ὥσπερ ἀγορὰν ἢ πίνακα τεράτων συντίθησι τὸ βιβλίον, ἴστε δήπου παντὸσ μᾶλλον ὑμεῖσ,ἔφην, τὰ συγγράμματα τῶν παλαιῶν διὰ χειρὸσ ἔχοντεσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 32)
χωρὶσ δὲ τούτων, τί ἐκώλυε τοῦ μὲν κακοῦ νόησιν εἶναι τοῦ δ’ ἀγαθοῦ καὶ ὕπαρξιν;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 181)

SEARCH

MENU NAVIGATION