헬라어 문장 내 검색 Language

"Ὥρη ἀποβλώσκειν, μὴ πρὶν φάοσ ἠελίοιο δύῃ ὑποφθάμενον, καί τισ τὰ ἕκαστα νοήσῃ ὀθνείων·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:16)
δοκεῖ δέ μοι καὶ Ἡσίοδοσ τῆσ αὐτῆσ ἔχεσθαι γνώμησ Ὁμήρῳ καὶ τοῖσ ῥήμασι μόνοισ διαλλάττειν ἐν τοῖσδε τοῖσ ἔπεσι κεῖνοσ μὲν πανάριστοσ ὃσ αὑτῷ πάντα νοήσῃ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 25:2)
ὀρθῶσ ἄρα καὶ δικαίωσ ὁ τοῦ Ἑλικῶνοσ πρόσοικοσ καὶ ὡσ εἰκὸσ ἦν τὸν αὐτὸν ἐκ θεῶν ἐπιπνοίασ ταῦτα λέγειν εἰληφότα τὸν μὲν τοιοῦτον ἄνδρα ὡσ θεὸν καὶ θεῶν ἐγγὺσ πρῶτον καὶ κράτιστον ἔθετο ὃσ αὐτὸσ πάντα νοήσῃ, τὸν δ’ ἀκούσαντα καὶ μαθόντα δεύτερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 26:6)
οὗτοσ μὲν πανάριστοσ ὃσ αὐτὸσ πάντα νοήσῃ,ἐσθλὸσ δ’ αὖ κἀκεῖνοσ ὃσ εὖ εἰπόντι πίθηται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 26:1)
οὐ τρομέω Μενέλαον, ὅταν Τροίη με νοήσῃ·
(콜루토스, Rape of Helen, book 1155)
κεῖνοσ μὲν πανάριστοσ ὃσ εὖ εἰπόντι πίθηται, ἐσθλὸσ δ’ αὖ κἀκεῖνοσ ὃσ αὐτὸσ πάντα νοήσῃ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 25:9)
οὗτοσ μὲν πανάριστοσ, ὃσ αὐτὸσ πάντα νοήσῃ φρασσάμενοσ, τά κ’ ἔπειτα καὶ ἐσ τέλοσ ᾖσιν ἀμείνω·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 36:1)
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν αὖτισ ἀπόστιχε μή τι νοήσῃ Ἥρη·
(호메로스, 일리아스, Book 1 53:4)
μοῦνοσ δ’ εἴ πέρ τε νοήσῃ ἀλλά τέ οἱ βράσσων τε νόοσ, λεπτὴ δέ τε μῆτισ.
(호메로스, 일리아스, Book 10 25:6)
ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἀί̈ξῃ νόοσ ἀνέροσ, ὅσ τ’ ἐπὶ πολλὴν γαῖαν ἐληλουθὼσ φρεσὶ πευκαλίμῃσι νοήσῃ ἔνθ’ εἰήν ἢ ἔνθα, μενοινήῃσί τε πολλά, ὣσ κραιπνῶσ μεμαυῖα διέπτατο πότνια Ἥρη·
(호메로스, 일리아스, Book 15 7:2)
μή μ’ ἀπαειρόμενον πόλιοσ πεδίον δὲ νοήσῃ καί με μεταί̈ξασ μάρψῃ ταχέεσσι πόδεσσιν.
(호메로스, 일리아스, Book 21 51:11)
Ἑρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν ἀνδρὶ ἑταιρίσσαι, καί τ’ ἔκλυεσ ᾧ κ’ ἐθέλῃσθα, βάσκ’ ἴθι καὶ Πρίαμον κοίλασ ἐπὶ νῆασ Ἀχαιῶν ὣσ ἄγαγ’, ὡσ μήτ’ ἄρ τισ ἴδῃ μήτ’ ἄρ τε νοήσῃ τῶν ἄλλων Δαναῶν, πρὶν Πηλεί̈ωνα δ’ ἱκέσθαι.
(호메로스, 일리아스, Book 24 30:7)
"μοῦνοσ δ’ εἴπερ τε νοήσῃ," αὐτίκα περιιὼν ζητεῖ ὅτῳ ἐπιδείξηται καὶ μεθ’ ὅτου βεβαιώσηται, ἑώσ ἂν ἐντύχῃ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 324:2)
εἰή τοῦ δεδέσθαι, ‐ ὅπερ οὖν λέγω, γιγνώσκουσιν οἱ φιλομαθεῖσ ὅτι οὕτω παραλαβοῦσα ἡ φιλοσοφία ἔχουσαν αὐτῶν τὴν ψυχὴν ἠρέμα παραμυθεῖται καὶ λύειν ἐπιχειρεῖ, ἐνδεικνυμένη ὅτι ἀπάτησ μὲν μεστὴ ἡ διὰ τῶν ὀμμάτων σκέψισ, ἀπάτησ δὲ ἡ διὰ τῶν ὤτων καὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων, πείθουσα δὲ ἐκ τούτων μὲν ἀναχωρεῖν, ὅσον μὴ ἀνάγκη αὐτοῖσ χρῆσθαι, αὐτὴν δὲ εἰσ αὑτὴν συλλέγεσθαι καὶ ἁθροίζεσθαι παρακελευομένη, πιστεύειν δὲ μηδενὶ ἄλλῳ ἀλλ’ ἢ αὐτὴν αὑτῇ, ὅτι ἂν νοήσῃ αὐτὴ καθ’ αὑτὴν αὐτὸ καθ’ αὑτὸ τῶν ὄντων·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 483:1)
ἐὰν ὦσι χίλιοι ἄγγελοι θανατηφόροι, εἷσ αὐτῶν οὐ μὴ τρώσῃ αὐτόν. ἐὰν νοήσῃ τῇ καρδίᾳ ἐπιστραφῆναι πρὸσ Κύριον, ἀναγγείλῃ δὲ ἀνθρώπῳ τὴν ἑαυτοῦ μέμψιν, τὴν δὲ ἄνοιαν αὐτοῦ δείξῃ,
(70인역 성경, 욥기 33:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION