헬라어 문장 내 검색 Language

στῆ δ’ αὐτοῦ προπάροιθε Διὸσ θυγάτηρ Ἀφροδίτη παρθένῳ ἀδμήτῃ μέγεθοσ καὶ εἶδοσ ὁμοίη, μή μιν ταρβήσειεν ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσασ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 8:5)
καὶ φράσαι, εἴ τοι ὁμοίη ἐγὼν ἰνδάλλομαι εἶναι, οἱήν δή με τὸ πρῶτον ἐν ὀφθαλμοῖσι νόησασ;
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 18:3)
σὺ δὲ φρεσὶ σῇσι νοήσασ, ἴσχεο μηδ’ ὀνόμαινε, θεῶν δ’ ἐποπίζεο μῆνιν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 27:22)
κυβερνήτησ δὲ νοήσασ αὐτίκα οἷσ ἑτάροισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 2:10)
ἀπηνέα δ’ αἶψα νοήσασ πυγμαχίην, ᾗ κάρτοσ ἀάατοσ, ᾗ τε χερείων, στῆ ῥ̓ ἄμοτον καὶ χερσὶν ἐναντία χεῖρασ ἔμιξεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:13)
οὐκοῦν ὁ μὲν αὐτὸσ πάντα νοήσασ ἐστὶν ὁ εὖ εἰπών·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 25:6)
εἰ δὲ βούλει ἐκείνωσ, ὁ μὲν εὖ εἰπών ἐστιν ὁ νοήσασ αὐτὸσ ἅπαντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 25:7)
οὕτω δὲ τούτων κειμένων ὁ μὲν, οἶμαι, νοήσασ παντὶ συμβαλεῖν ῥᾴδιοσ, ὅτι ὁ τῇ φύσει κρατῶν ἐστὶν, ὃν ἄριστον ὡρίσατο, ὃν καὶ εὖ εἰπόντα προσεῖπεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 25:10)
οὐ γὰρ δὴ ἐβουλεύσατο βουλευσάμενοσ, καὶ τοῦτ’ ἐβουλεύσατο, ἀλλ’ ἔστιν ἀρχή τισ, οὐδ’ ἐνόησε νοήσασ πρότερον <ἢ> νοῆσαι, καὶ τοῦτο εἰσ ἄπειρον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 40:2)
ἄρτι μὲν αἰπύδμητα φιλοξείνων ναετήρων δώματα παπταίνων καὶ γείτονασ ἐγγύθι νηοὺσ ἄστεοσ ἀγλαϊήν διεμέτρεεν, ἔνθα μὲν αὐτῆσ χρύσεον ἐνδαπίησ θηεύμενοσ εἶδοσ Ἀθήνησ, ἔνθα δὲ Καρνείοιο φίλον κτέρασ Ἀπόλλωνοσ οἶκον Ἀμυκλαίοιο παραγνάμψασ Υἁκίνθου, ὅν ποτε κουρίζοντα σὺν Ἀπόλλωνι νοήσασ δῆμοσ Ἀμυκλαίων ἠγάσσατο, μὴ Διὶ Λητὼ κυσαμένη καὶ τοῦτον ἀνήγαγεν·
(콜루토스, Rape of Helen, book 1114)
ὁ δὲ Δημήτριοσ νοήσασ αὐτοῦ τὴν ἐπιβολὴν ἐπὶ μὲν τῆσ πολιορκίασ ἀπέλιπε μέροσ τῆσ δυνάμεωσ, τὰσ δὲ ναῦσ ἁπάσασ πληρώσασ καὶ τῶν στρατιωτῶν τοὺσ κρατίστουσ ἐμβιβάσασ βέλη καὶ πετροβόλουσ ἐνέθετο καὶ τῶν τρισπιθάμων ὀξυβελῶν τοὺσ ἱκανοὺσ ταῖσ πρῴραισ ἐπέστησε.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 49 4:1)
" Διογένουσ ἰσχάδ’ αὐτῷ διδόντοσ νοήσασ ὅτι, εἰ μὴ λάβοι, χρείαν εἰή μεμελετηκώσ, λαβὼν ἔφη Διογένην μετὰ τῆσ χρείασ καὶ τὴν ἰσχάδα ἀπολωλεκέναι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 18:4)
καί πωσ νοήσασ Ἐτεοκλῆσ τὸ Θεσσαλὸν ἐσήγαγεν σόφισμ’ ὁμιλίᾳ χθονόσ.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 4:2)
εἰ δ’ ἀπολύσειασ, κἀκεῖνα τῇ σαυτοῦ χρηστότητι συνιδὼν ἀπεψηφίσθαι νομισθῇσ, οὐ σώσασ μόνον ἡμᾶσ ἀλλὰ καὶ δι’ οὗ δικαιότεροι μᾶλλον φανούμεθα τυχεῖν χαριζόμενοσ καὶ πλέον ἡμῶν αὐτῶν ὑπὲρ τῆσ ἡμετέρασ νοήσασ σωτηρίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 193:1)
ὡσ δὲ παρείθησαν ἀπὸ πρωὶ̈ μέχρι δείλησ ὀψίασ ἀκοντίζοντεσ εἰσ αὐτοὺσ οἱ πολέμιοι, νοήσασ Σίμων κεκμηκότασ αὐτοὺσ συμβάλλει τῇ φάλαγγι, καὶ προθυμίᾳ χρησαμένων πολλῇ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ τρέπει τοὺσ ἐχθροὺσ εἰσ φυγήν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 119:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION