헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν μὲν γὰρ τῷ πολιτικῷ λόγῳ ποτὲ μὲν ἀπήρτισται τὸ νόημα, ποτὲ δὲ δεῖ ἄλλῳ νοήματι ἐπιβάλλειν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 7:2)
εἶτα, ἐγὼ δέ κε σεῖο νοήματί κεν προβαλοίμην πολλόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 7:8)
ὃ μὲν ἐκεῖ τὸ ἔγχει, νοήματι ἐστὶν ἐνταῦθα, ὃ δ’ ἦν τὸ οὐκ ὀλίγον γε, τοῦτ’ ἀντ’ ἐκείνου τὸ πολλὸν, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ οὕτωσ εἶπε μεταλαβὼν, πολὺ κρείττων σὺ ἐμοῦ τὰ ἐν πολέμῳ, ἐγὼ δὲ σοῦ ταῦτα οὐκ ὀλίγον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 7:10)
"Πρόσ τε τούτοισ, ὅτι ἡ γένεσισ τῶν εἰδώλων ἅμα νοήματι συμβαίνει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 48:1)
ἐφ’ ὁπόσον γὰρ ἂν κατίσχῃ ἑκάτερον, ἐπὶ τοσοῦτο ν ἅμα νοήματι τὴν φορὰν σχήσει, ἑώσ ἀντικόψῃ ἢ ἔξωθεν ἢ ἐκ τοῦ ἰδίου βάρουσ πρὸσ τὴν τοῦ πλήξαντοσ δύναμιν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 61:5)
ὅσοι δὲ μὴ παντελῶσ τῶν ἀποτελουμένων εἰσίν, ἐκ τούτων καὶ κατὰ τὸν ἄνευ φθόγγων τρόπον τὴν ἅμα νοήματι περίοδον τῶν κυριωτάτων πρὸσ γαληνισμὸν ποιοῦνται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 83:4)
αὗται κεραίασ εἶχον ἐπιβεβηκυίασ στώμιξιν ὀρθαῖσ πλαγίασ, εὐτρόχουσ, ὅπη βουληθείη τισ ἅμα νοήματι περιάγεσθαι δυναμένασ, ἐπ’ ἄκρων δὲ τῶν κεραιῶν ἢ τριόδοντεσ ἦσαν ἢ κέστροι μαχαιροειδεῖσ ἢ δρέπανα ὁλοσίδηρα, ἢ καταρράκτασ τινὰσ ἐπιρριπτοῦντασ ἄνωθεν βαρεῖσ κόρακασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 1 5:3)
καὶ μέντοι κἀκ τούτου πάλιν εἰσ τὸ δεύτερον ὅλον ἡ δύναμισ ἅμα νοήματι διαρρεῖ κἀξ ἐκείνου πάλιν εἰσ τὸ τρίτον ὅλον.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1426)
ὦ Ἀχιλεῦ Πηλῆοσ υἱὲ μέγα φέρτατ’ Ἀχαιῶν, κρείσσων εἰσ ἐμέθεν καὶ φέρτεροσ οὐκ ὀλίγον περ ἔγχει, ἐγὼ δέ κε σεῖο νοήματί γε προβαλοίμην πολλόν, ἐπεὶ πρότεροσ γενόμην καὶ πλείονα οἶδα.
(호메로스, 일리아스, Book 19 17:2)
τῶν δὲ πρώτων εὐθὺσ ἁψαμένων οὐκ ἔσχεν ἡ νομὴ χρόνον αἰσθητόν, ἀλλ’ ἅμα νοήματι διῖκτο πρὸσ θάτερον πέρασ καὶ πῦρ ἐγεγόνει συνεχὲσ ὁ στενωπόσ.
(플루타르코스, Alexander, chapter 35 2:2)
θυγάτηρ δὲ τῶν βασιλέων τινὸσ θαυμαστὴ τὸ κάλλοσ, ἔχουσα ἀδελφοὺσ πεντεκαίδεκα ἐρῶντασ αὐτῆσ πάντασ, καὶ διὰ τοῦτ’ ἀδιαλείπτωσ ἄλλον ἐπ’ ἄλλῳ παριόντα ὡσ αὐτήν, κάμνουσα ἤδη παραδέδοται νοήματι χρήσασθαι τοιούτῳ·
(스트라본, 지리학, book 16, chapter 4 49:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION