헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὐ Ζεὺσ ἄνδρεσσι νοήματα πάντα τελευτᾷ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1444)
γνώμην δὲ λέγω τὸν νοῦν καὶ τὰ ἐπινοήματα, ἐν οἷσ εὑρίσκεται τὰ πράγματα, σχήματα δὲ τὸν τύπον τοῦ λόγου, ἐν ᾧ ἐκφερόμενα τὰ νοήματα ἤτοι τοιόνδε ἢ τοιόνδε τὸν λόγον φαίνεσθαι ποιεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 2:2)
ὅπου μὲν γὰρ ὀρθοῦται τὰ νοήματα, κόπτεται καθ’ ἓν ἕκαστον ὁ λόγοσ, καὶ τοῦ καθαρωτέρου μᾶλλον τρόπου τὸ σχῆμα, οὐ τοῦ σεμνοτέρου·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 14:2)
διὰ τοῦτο ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην ἑώσ μὲν ὀρθῶσ ὁ Δημοσθένησ τὰ νοήματα, καθαρὸσ εἶναι δοκεῖ ὁ λόγοσ, οἱο͂ν λέγονται οἱ τριάκοντα χρήματα δανείσασθαι παρὰ Λακεδαιμονίων ἐπὶ τοὺσ ἐν Πειραιεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 14:3)
σχῆμα δὲ καὶ τοῦτο τῆσ σεμνότητοσ τὸ ἀσύνδετα παρατιθέναι τὰ νοήματα, ἐφεξῆσ ἐπιτιθέντα ἀλλήλοισ, οἱο͂ν Μειδίασ Ἀναγυράσιοσ προβέβληται, τὰ ἀπόρρητα οἶδεν, ἡ πόλισ αὐτὸν οὐ χωρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 21:1)
ἔτι περιβολῆσ, ὅταν τισ διὰ μέσου τοῦ νοήματοσ ἢ τῶν νοημάτων, πρὶν ἀπαρτίσαι τὸν νοῦν, ἕτερα ἐμβάλῃ νοήματα, ὅπερ ἐὰν μὴ ἔν τινι μέτρῳ γένηται, δεινὴν ἀσάφειαν ἐργάζεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 4:1)
μή τί σοι δοκεῖ ὀλίγα ἐπεμβεβλῆσθαι νοήματα, ἵνα εἰσ τοῦτο καταλήξῃ πᾶσα ἡ ἔννοια;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 4:12)
ἵνα δὲ ἔτι σαφέστερόν σοι γένηται ὁποῖόν τί ἐστι τὸ διὰ μέσου ἐμβαλεῖν πλείω νοήματα, ἐκεῖνο σαφέστατον παράδειγμα ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ τὸ γὰρ πρὸσ ἄνδρα θνητόν, ἓν νόημα ἐκ προσώπου, καὶ διὰ καιρούσ τινασ ἰσχύοντα γράφοντασ εἰρήνην ἀθάνατον συνθέσθαι τὴν κατὰ τῆσ πόλεωσ αἰσχύνην, τὸ πρᾶγμα τὸ γινόμενον, τὸ δὲ ἐπ’ αὐτῷ καὶ οὔπω ἀπήρτισται, ἀλλ’ ἐπεμβάλλει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 5:1)
περιβολῆσ δὲ καὶ τὸ μὴ ψιλὰ τὰ νοήματα εἰσάγειν, τουτέστι τὰ πράγματα, ἀλλὰ προσλαμβάνειν αὐτῶν τὴν γνώμην τῶν τοιούτων ἢ τὴν ποιότητα τῆσ γνώμησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 7:1)
μάλιστα δὲ περιβολὴν καὶ οἱ μερισμοὶ ἐργάζονται, ὅταν τὰ νοήματα μὴ καθ’ ἓν εἰσάγῃσ, ἀλλὰ μερίζων ἀντιτιθῇσ, ὥσπερ ἐν Φιλιππικοῖσ, εἰ δ’ ὁ μὲν ὡσ ἀεί τι μεῖζον τῶν ὑπαρχόντων δεῖ πράττειν ἐγνωκὼσ ἔσται, ὑμεῖσ δὲ ὡσ οὐδενὸσ ἀντιληπτέον τῶν πραγμάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:1)
περιβολὴν δὲ ἔχει καὶ τὸ ἐκ παραθέσεωσ εἰσάγειν τὰ νοήματα, ὅταν μὴ ἁπλῶσ εἴπῃ τόδε ἐγένετο καὶ τόδε, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν τοῦ τόδε γενέσθαι τόδε ἐγένετο, ἀντὶ δὲ τοῦ τόδε τόδε, ὡσ ὁ Δημοσθένησ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ, ἀντὶ μὲν γὰρ τοῦ Θεσπιὰσ καὶ Πλαταιὰσ ἰδεῖν οἰκιζομένασ Ὀρχομενὸν καὶ Κορώνειαν ἠκούσατε ἐξηνδραποδισμένασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 16:1)
καὶ τὸ πλαγιάζειν τὰ νοήματα μάλιστα περιβολῆσ ἐστιν, ὥστε καὶ ἐν ταῖσ ἀφηγήσεσιν, εἰ πλαγιασθείη τὰ νοήματα, θαυμαστὴν περιβολὴν ἐργάζεται, ὡσ ὁ Δημοσθένησ ἐν τῷ κατ’ Αἰσχίνου, καὶ ἔχων Ἴσχανδρον τὸν Νεοπτολέμου δευτεραγωνιστήν, οὐκ ὤρθωσεν εἰπών, προσῄει τῇ βουλῇ, ἀλλὰ πάλιν ἐπλαγίασε καὶ προσιὼν μὲν τῇ βουλῇ, προσιὼν δὲ τῷ δήμῳ περὶ τούτων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 18:1)
κατὰ μὲν γνώμην, ὅταν τισ μὴ χωρίζῃ τὰ νοήματα ἀπ’ ἀλλήλων μηδὲ διιστᾷ, ἀλλὰ συνάπτῃ αὐτὰ ἀλλήλοισ, καὶ ὅταν τισ μικταῖσ ἐπινοίαισ καὶ παντοδαπαῖσ χρῆται οἱο͂ν ἔξωθεν ἐπαγόμενοσ καὶ ἐκ τῶν ὑπολειπομένων ἐπιλαμβάνων, καὶ ὅταν τισ μὴ ψιλὰ τὰ πράγματα ἐκτίθηται, ἀλλὰ μετὰ τῶν παρακολουθούντων αὐτοῖσ καὶ τῆσ τῶν πραγμάτων φύσεωσ, οἱο͂ν ἢ τρόπον λέγων ἢ χρόνον ἢ αἰτίαν ἢ τόπον, καὶ ὅταν τισ τροπαῖσ χρῆται, ἐπιμέλεια γίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐπιμελείασ. 2:2)
κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ μὴ ἀναστρέφῃ τὰ πράγματα, ἀλλὰ καθ’ ἣν ἐπράχθη τάξιν, κατὰ ταύτην διεξίῃ, καὶ ὅταν μὴ ἔξωθέν τινα ἐπεμβάλλῃ νοήματα αὐτοῖσ, ἀλλ’ αὐτὰ τὰ πραχθέντα διεξίῃ, καὶ ὅταν τὰ γνώριμα ὡσ γνώριμα καὶ τὰ ἀμφισβητούμενα ὡσ ἀμφισβητούμενα διεξίῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σαφηνείασ καὶ καθαρότητοσ. 2:2)
κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ μὴ ἐνδιδῷ ταῖσ ἔξωθεν ἐπινοίαισ, καὶ ὅταν δὲ συναναγκασθεὶσ χρῆσθαί τινι ἐπινοίᾳ, μὴ ἁπλῶσ εἰσάγῃ αὐτήν, ἀλλ’ ἐπισημαίνηται ὅτι συνηναγκάσθη, καὶ θεραπεύῃ, καὶ ὅταν τισ μὴ ἀπεσχισμένα νοήματα τῶν ὑποκειμένων τιθῇ ἁπλῶσ, ἀλλ’ ὡσ ἔνι μάλιστα σύνεγγυσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION