헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ τέωσ μακάρεσσι θεοῖσ Τιτῆσιν ἄνασσον, ὄφρα Ζεὺσ ἔτι κοῦροσ, ἔτι φρεσὶ νήπια εἰδώσ, Δικταῖον ναίεσκεν ὑπὸ σπέοσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 9:33)
καί κέν τοι ὀπάσαιμι Διὸσ περικαλλὲσ ἄθυρμα κεῖνο, τό οἱ ποίησε φίλη τροφὸσ Ἀδρήστεια ἄντρῳ ἐν Ἰδαίῳ ἔτι νήπια κουρίζοντι, σφαῖραν ἐυτρόχαλον, τῆσ οὐ σύγε μείλιον ἄλλο χειρῶν Ἡφαίστοιο κατακτεατίσσῃ ἄρειον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 3:21)
οὔτε ἀνθρώπουσ πλείουσ ἀποθνήσκοντασ οὐδὲ οἰκτρότερον τοὺσ μὲν ἐπὶ τοὺσ βωμοὺσ τῶν θεῶν καταφεύγοντασ, τοὺσ δὲ ἀμυνομένουσ ὑπὲρ τῶν τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν, οὔτε γυναῖκασ ἢ παρθένουσ ἀγομένασ ἐπὶ δουλείᾳ τε καὶ αἰσχύνῃ, τὰσ μὲν ἀνδρῶν, τὰσ δὲ πατέρων, τὰσ δὲ ἀδελφῶν ἀποσπωμένασ, τὰσ δέ τινασ αὐτῶν τῶν ἀγαλμάτων, ὁρώσασ μὲν τοὺσ φιλτάτουσ ἐν φόνῳ κειμένουσ καὶ μὴ δυναμένασ ἀσπάσασθαι μηδὲ καθελεῖν τοὺσ ὀφθαλμούσ, ὁρώσασ δὲ τὰ νήπια βρέφη πρὸσ τῇ γῇ παιόμενα ὠμῶσ, οὔτε ἱερὰ πορθούμενα θεῶν οὔτε χρημάτων πλῆθοσ ἁρπαζόμενον οὔτε κατ’ ἄκρασ ὅλην ἐμπιμπρα μένην πόλιν οὔτε μείζονα βοὴν ἢ κτύπον χαλκοῦ τε καὶ πυρὸσ τῶν μὲν φθειρομένων, τῶν δὲ ῥιπτουμένων·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 35:1)
ἡ μὲν γὰρ ἀνθρώπου φύσισ νηπία τότε καὶ ὑδαρὴσ ὁμοία Δήμητροσ ἀτελεῖ χλόῃ, προελθοῦσα δὲ εἰσ τὸ μέτρον ὡρ́ασ καὶ νεότητοσ παντὸσ ἀτεχνῶσ φυτοῦ κρεῖττον καὶ ἐπιφανέστερον βλάστημα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 102:1)
ὥσπερ τὰ παιδάρια τὰ νήπια ὅ,τι ἂν ἀποκτείνωσιν ἕλκουσι κύκλῳ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΧΙΛΛΕΥΣ. 11:1)
ἕκαστον δὲ τῶν συστημάτων τρέφειν ὄρνεον εὐμέγεθεσ ἰδιάζον τῇ φύσει, καὶ διὰ τούτου πειράζεται τὰ νήπια τῶν βρεφῶν ποίασ τινὰσ ἔχει τὰσ τῆσ ψυχῆσ διαθέσεισ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 58 5:1)
τῶν δὲ τέκνων τὰ μὲν νήπια παντελῶσ αἱ μητέρεσ ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ φέρουσι, τὰ δὲ κεχωρισμένα τοῦ γάλακτοσ οἱ πατέρεσ, τὰ δ’ ὑπὲρ πενταετῆ χρόνον ὄντα προάγει μετὰ τῶν γονέων σὺν παιδιᾷ, πεπληρωμένα χαρᾶσ, ὡσ ἂν πρὸσ τὴν ἡδίστην ἀπόλαυσιν ὁρμώμενα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 17 3:2)
τοῦ φόβου δ’ οὐδεμίαν ἀναβολὴν διδόντοσ τινὲσ μὲν ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ τὰ ῥᾳδίωσ φέρεσθαι δυνάμενα συνεσκευάζοντο, τινὲσ δὲ γονεῖσ καὶ τέκνα τὰ νήπια λαβόντεσ ἔφευγον, οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν χρημάτων ποιούμενοι·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 111 4:2)
μετὰ τοῦτο ἐξῄεσαν ἐσθῆτασ ἔχουσαι πενθίμουσ, τινὲσ δὲ αὐτῶν καὶ τέκνα νήπια ἐπαγόμεναι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 45 6:1)
υἱὸσ οὐ πρὸ πολλοῦ τετελευτηκὼσ χρόνου, παιδία δ’ ἐξ ἐκείνου δύο νήπια καταλειπόμενα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 4 3:1)
ἅπαντα δ’ ὑπερβάλλει τὰ δεινὰ γύναια τῶν ἀποστατῶν καὶ παιδία νήπια καὶ γηραιοὶ γονεῖσ, ἐν ἐσθῆσιν ἐλεειναῖσ καὶ σχήμασι πενθίμοισ περιφθειρόμενοι κατὰ τὴν ἀγορὰν καὶ τοὺσ στενωποὺσ κλαίοντεσ, ἱκετεύοντεσ, ἁπτόμενοι δεξιᾶσ ἑκάστου καὶ γονάτων, ἀπολοφυρόμενοι τὴν κατέχουσαν αὐτοὺσ καὶ ἔτι μᾶλλον καθέξουσαν ἐρημίαν, δεινὴ καὶ ἀνυπομόνητοσ ὄψισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 51 4:1)
ταῖσ δ’ ἑξῆσ ἡμέραισ παραγγεῖλαι κελεύσαντεσ ἅπασι τοῖσ κατὰ τοὺσ ἀγροὺσ καὶ τὰ φρούρια παρεῖναι καὶ τῇ βουλῇ προαγορεύσαντεσ ἥκειν εἰσ τὴν αὐτὴν ἡμέραν, ἐπειδὴ κατέμαθον ὄχλου μεστὴν οὖσαν τὴν πόλιν καὶ τὰσ γνώμασ τῶν πατρικίων ἐξηττωμένασ τῶν δεήσεων, ἃσ ἐποιοῦντο σὺν οἰμωγῇ καὶ ὀδυρμῷ πατέρεσ τε καὶ παιδία νήπια τῶν ἀποστατῶν, τῇ κυρίᾳ τῶν ἡμερῶν ἐξῄεσαν ἐπὶ τὴν ἀγορὰν στενοχωρουμένην ἐκ πολλῆσ ἔτι νυκτὸσ ἅπασαν ὄχλῳ παντοδαπῷ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 67 1:2)
θεούσ τε ἐπιμαρτυράμενοι καὶ δαίμονασ, οἳ τὰ θνητὰ πάντα κατὰ δίκην ἄγουσι, καὶ καταλιπόντεσ ἐκείνοισ ἀναπράξασθαι τὰσ ὑπὲρ ἡμῶν δίκασ, ἐκεῖνο μόνον ἀξιοῦμεν, οἷσ ἐστιν ἡμῶν ἐν τῇ πόλει τέκνα νήπια καὶ γονεῖσ καὶ εἴ τινεσ ἄρα γυναῖκεσ ἡμῖν ἐθελήσουσι κοινωνεῖν τῆσ τύχησ, τὰ σώματ’ ἀπολαβεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 80 5:2)
ἐν ἐσχάτοισ οὖσαι κινδύνοισ καὶ αὐταὶ καὶ τὰ νήπια ταῦτα καταπεφεύγαμεν ἱκέτιδεσ ἐπὶ σέ, ὦ Οὐετουρία, τὴν μόνην καὶ μίαν βοήθειαν, ἀξιοῦσαί δε πρῶτον μὲν οἰκτεῖραι τὴν κοινὴν πατρίδα, ἣν οὐθενὶ πώποτε γενομένην ὑποχείριον μὴ περιίδῃσ ἀφαιρεθεῖσαν ὑπ’ Οὐολούσκων τὴν ἐλευθερίαν, εἰ δὴ καὶ φείσονται αὐτῆσ κρατήσαντεσ, ἀλλ’ οὐ πρόρριζον ἐπιχειρήσουσιν ἀνελεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 40 2:2)
εἴ τισ ἐστὶν ἐν σοὶ ψυχῆσ ἡμέρου καὶ φιλανθρώπου καταλειπομένη μερίσ, ἐλέησον, ὦ Οὐετουρία, γυνὴ γυναῖκασ κοινωνησάσασ ἱερῶν ποτε καὶ ὁσίων, καὶ παραλαβοῦσα μετὰ σεαυτῆσ Οὐολουμνίαν τε τὴν ἀγαθὴν γυναῖκα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτῆσ καὶ τὰσ ἱκέτιδασ ἡμᾶσ φερούσασ τὰ νήπια ταυτὶ καὶ αὐτὰσ γενναίασ ἴθι πρὸσ τὸν υἱὸν καὶ πεῖθε καὶ λιπάρει καὶ μὴ ἀνῇσ δεομένη, μίαν ἀντὶ πολλῶν χάριν αἰτοῦσα παρ’ αὐτοῦ σπείσασθαι πρὸσ τοὺσ ἑαυτοῦ πολίτασ καὶ κατελθεῖν εἰσ τὴν δεομένην ἀπολαβεῖν αὐτὸν πατρίδα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 40 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION