헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ζεὺσ δὲ <μυσαχθεὶσ> τὴν μὲν τράπεζαν ἀνέτρεψεν, ἔνθα νῦν Τραπεζοῦσ καλεῖται ὁ τόποσ, Λυκάονα δὲ καὶ τοὺσ τούτου παῖδασ ἐκεραύνωσε, χωρὶσ τοῦ νεωτάτου Νυκτίμου·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 8 1:9)
"ἐγώ εἰμι ἡ τοῦ νεωτάτου Κρόνου θεοῦ θυγάτηρ πρεσβυτάτη·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 27 4:2)
ὁ μὲν οὖν Νηλεὺσ βουλευσάμενοσ μετὰ τῶν υἱῶν ἔλαβε πάντασ πλὴν Νέστοροσ τοῦ νεωτάτου συγκαταινοῦντασ μὴ προσδέξασθαι τὸν καθαρμόν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 31 4:2)
τούτων οὖν αὐτῶν αἰδῶ λαβόντασ καὶ τῷ λογισμῷ τί καὶ πείσονται τεθνηκότοσ αὐτοῖσ παιδὸσ ἀγαθοῦ καὶ νεωτάτου παραθεμένουσ ἀποσχέσθαι τοῦ τολμήματοσ παρεκάλει καὶ τὸν θεὸν δείσαντασ, ὃσ θεατὴσ ἅμα καὶ μάρτυσ ἤδη καὶ τῆσ βουλῆσ αὐτῶν τῆσ ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν γεγενημένοσ ἀποστάντασ μὲν τῆσ πράξεωσ ἀγαπήσει μετανοίᾳ καὶ τῷ σωφρονεῖν εἴξαντασ, προελθόντασ δ’ ἐπὶ τοὖργον οὐκ ἔστιν ἣν οὐκ εἰσπράξεται τῆσ ἀδελφοκτονίασ δίκην μιάναντασ αὐτοῦ τὴν πανταχοῦ παροῦσαν πρόνοιαν καὶ μήτε τῶν ἐπ’ ἐρημίᾳ πραττομένων ὑστεροῦσαν μήτε τῶν κατὰ τὰσ πόλεισ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 33:1)
τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἔκπληξισ ἔλαβε καὶ πρὸσ τὸ πάθοσ ἀφωνία, Ιοὔδασ δὲ ὁ καὶ τὸν πατέρα πείσασ ἐκπέμψαι τὸ μειράκιον καὶ τἆλλα δραστήριοσ ὢν ἀνὴρ ὑπὲρ τῆσ τἀδελφοῦ σωτηρίασ ἔκρινε παραβάλλεσθαι, καί "δεινὰ μέν, εἶπεν, ὦ στρατηγέ, τετολμήκαμεν εἰσ σὲ καὶ τιμωρίασ ἄξια καὶ τοῦ κόλασιν ὑποσχεῖν ἅπαντασ ἡμᾶσ δικαίωσ, εἰ καὶ τὸ ἀδίκημα μὴ ἄλλου τινόσ, ἀλλ’ ἑνὸσ τοῦ νεωτάτου γέγονεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 175:1)
κἀκεῖνοσ τὴν μὲν μητέρα καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ καὶ τὴν καθωμολογημένην παῖδα μετὰ τῆσ μητρὸσ καὶ τοῦ νεωτάτου τῶν ἀδελφῶν προστάξασ ὁδεύειν αὐτὸσ ἀσφαλῶσ μετὰ τῶν θεραπόντων ἀνέκοπτε τοὺσ βαρβάρουσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 381:2)
ἀπὸ μὲν δὴ Λιποξάιοσ γεγονέναι τούτουσ τῶν Σκυθέων οἳ Αὐχάται γένοσ καλέονται, ἀπὸ δὲ τοῦ μέσου Ἀρποξάιοσ οἳ Κατίαροί τε καὶ Τράσπιεσ καλέονται, ἀπὸ δὲ τοῦ νεωτάτου αὐτῶν τοῦ βασιλέοσ οἳ καλέονται Παραλάται·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 6 1:1)
ἆρ’, ἔφη, ὦ ἄνδρεσ, εἰκὸσ ἡμᾶσ παρόντοσ δαίμονοσ μεγάλου καὶ τῷ μὲν χρόνῳ ἰσήλικοσ τοῖσ ἀειγενέσι θεοῖσ, τῇ δὲ μορφῇ νεωτάτου, καὶ μεγέθει πάντα ἐπέχοντοσ, ψυχῇ δὲ ἀνθρώπου ἱδρυμένου, Ἔρωτοσ, μὴ ἂν ἀμνημονῆσαι, ἄλλωσ τε καὶ ἐπειδὴ πάντεσ ἐσμὲν τοῦ θεοῦ τούτου θιασῶται;
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 8 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION