헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστι δ’ ὁ μὲν πρότερόσ μοι λόγοσ προδιήγησισ τῆσ ἀπολογίασ ἧσ ἀκούω μέλλειν γίγνεσθαι, ἵνα μὴ τοῦτο ἐμοῦ παραλιπόντοσ ὁ τὰσ τῶν λόγων τέχνασ κατεπαγγελλόμενοσ τοὺσ νέουσ διδάσκειν ἀπάτῃ τινὶ παραλογισάμενοσ ὑμᾶσ ἀφέληται τὸ τῆσ πόλεωσ συμφέρον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1171)
Δημοσθένησ γάρ, ἐπειδὴ τὴν πατρῴαν οὐσίαν ἀνήλωσε, περιῄει τὴν πόλιν θηρεύων νέουσ πλουσίουσ, ὧν οἱ μὲν πατέρεσ ἐτετελευτήκεσαν, αἱ δὲ μητέρεσ διῴκουν τὰσ οὐσίασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1703)
εὖ γὰρ ἴστε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι οὐχ αἱ παλαῖστραι οὐδὲ τὰ διδασκαλεῖα οὐδ’ ἡ μουσικὴ μόνον παιδεύει τοὺσ νέουσ, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τὰ δημόσια κηρύγματα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2461)
ὁρᾶτε τούσδε τοὺσ δόμοισ ἐφημένουσ νέουσ, ὀνείρων προσφερεῖσ μορφώμασιν;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:15)
γίγνωσκε σαυτὸν καὶ μεθάρμοσαι τρόπουσ νέουσ·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 1:8)
μή τί σοι δοκῶ ταρβεῖν ὑποπτήσσειν τε τε τοὺσ νέουσ θεούσ;
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 1:10)
ἡ γὰρ νέουσ ἑρ́ποντασ εὐμενεῖ πέδῳ, ἅπαντα πανδοκοῦσα παιδείασ ὄτλον, ἐθρέψατ’ οἰκητῆρασ ἀσπιδηφόρουσ πιστοὺσ ὅπωσ γένοισθε πρὸσ χρέοσ τόδε.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode 2:3)
ὑμεῖσ δὲ μὴ τρέσητ’ ἀκούσασαι πατρὸσ ἀπροσδοκήτουσ τούσδε καὶ νέουσ λόγουσ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode2)
ἐν δ’ ἄρα Τῖφυσ βήσαθ’, ἵν’ ὀτρύνειε νέουσ κατὰ καιρὸν ἐρύσσαι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 7:37)
οὐ γὰρ οἴσειν ἀπείρουσ καὶ νέουσ, ὡραϊζομένουσ ἔτι, τὸν ἐσ τὰ πρόσωπα κίνδυνον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 5:6)
καὶ περιῆν τῷ Σκιπίωνι τριακοσίουσ νέουσ Ἰταλιώτασ ἔχειν ἀντὶ Σικελιωτῶν, κάλλιστα ἵπποισ καὶ ὅπλοισ ἀλλοτρίοισ ἐσκευασμένουσ, καὶ χάριν εὐθὺσ ἐπὶ τῷδε εἰδότασ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:7)
ἐπεὶ δὲ ἔτι ἐν σπέρματι ἡ δύναμισ ἦν, ἐκηροπλάστεεν αὖθισ, ὅκωσ ἐκ γενετῆσ, τὸν ἄνθρωπον ἡ φύσισ· ἐξέθρεψε μὲν ἄλλασ κόμασ καὶ ὄνυχασ νέουσ καὶ σάρκα καθαρὴν, καὶ ἐξέδυ μὲν τὸν παλαιὸν Ῥινὸν, ὡσ γῆρασ ἑρπετοῦ· ἐπανεκλήθη δὲ ἐσ φῦμα ζωῆσ, ὅκωσ ἄλλοσ ἄνθρωποσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.395)
ἀδικεῖ Σωκράτησ, οὓσ μὲν ἡ πόλισ νομίζει θεοὺσ οὐ νομίζων, ἕτερα δὲ καὶ τοὺσ νέουσ διαφθείρων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 12:3)
μάχην γάρ, δοκεῖ, δείκνυσι πρὸσ τὰ προσόντα τῷ θαυμάσιον δέ μοι κἀκεῖνο φαίνεται τὸ πεισθῆναί τινασ ὡσ Σωκράτησ τοὺσ νέουσ διέφθειρεν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 15:2)
ἤθη δὲ καὶ εἰρωνεῖαι ἐργάζονται, οἱο͂ν ὁπόσα Σωκράτην προσδιαλεγόμενον πεποίηκε καὶ ἀναδιδάσκοντα τοὺσ νέουσ, ὥσπερ αὐτὸν οὐκ εἰδότα, ἀλλ’ ἀναζητοῦντα μᾶλλον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION