헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπόθει δ’ ἄρα καὶ ἡ τῆσ πόλεωσ φύσισ οἰκιστὰσ διττοὺσ, δύο τὰσ ἀρχηγέτιδασ νέμουσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 7:1)
τὰ δὲ θυμοειδῆ καὶ δραστήρια στέργει καὶ περιέπει, καθάπερ οἱ σοφώτατοι τῶν ἀνθρώπων ἀξιοῦσι, κρίσει τὸ φιλεῖν οὐ πάθει νέμουσα.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 34 3:1)
ἀλλ’ ἐοίκε τῷ σπανίῳ τὸ θαυμάσιον ἡ φύσισ νέμουσα πῶσ;
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 29 2:1)
ᾧ τὸν ὑπεραλγῆ χόλον νέμουσα μήθ’ οἷσ ἐχθαίρεισ ὑπεράχθεο μήτ’ ἐπιλάθου·
(소포클레스, choral, antistrophe 23)
δεῖγμα δὲ καὶ πλίνθων χρυσήλατον ἤγαγεν ἄχθοσ Δελφίδα γᾶν, Φοίβῳ τάνδε νέμουσα χάριν.
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 342 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION