헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τίσ μὲν γὰρ ἀγέλησ βοῶν κήδεται μᾶλλον τοῦ νέμοντοσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 20:3)
κἂν μὲν εὔποροσ ᾖ ὁ ἐνεχυρασμένοσ, κατεχέτω τοῦτο μέχρι τῆσ ἀποδόσεωσ ὁ δεδανεικώσ, ἂν δὲ πένησ, ἀποτιθέτω πρὶν ἡλίου δυσμῶν, καὶ μάλιστ’ ἂν ἱμάτιον ᾖ τὸ ἐνέχυρον, ὅπωσ εἰσ ὕπνον ἔχῃ τοῦτο, φύσει τοῦ θεοῦ τοῖσ πενομένοισ ἔλεον νέμοντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 342:1)
ἀφικομένου δὲ μετὰ τῶν γυναικῶν τοῦ Ἀλκάνου εἰσ Σιλὼ πόλιν θῦσαι, ἐνταῦθα γὰρ ἡ σκηνὴ τοῦ θεοῦ ἐπεπήγει καθὼσ προειρήκαμεν, καὶ πάλιν κατὰ τὴν εὐωχίαν νέμοντοσ μοίρασ κρεῶν ταῖσ τε γυναιξὶ καὶ τοῖσ τέκνοισ, ἡ Ἄννα θεασαμένη τοὺσ τῆσ ἑτέρασ παῖδασ τῇ μητρὶ περικαθημένουσ, εἰσ δάκρυά τε προύπεσε καὶ τῆσ ἀπαιδίασ αὑτὴν ὠλοφύρετο καὶ τῆσ μονώσεωσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 444:1)
τὰ μὲν δὴ ἐσ τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ Ταράξιππον ἐδήλωσέ μοι τὰ ἐσ Ἠλείουσ τοῦ λόγου, ὁ δὲ ἱππόδρομοσ ἐοίκε τοῦ Ἀπόλλωνοσ τάχα μέν που καὶ αὐτὸσ τῶν ἱππευόντων τινὰ ἀνιᾶσαι, ἅτε ἀνθρώποισ τοῦ δαίμονοσ ὁμοίωσ ἐπὶ ἔργῳ παντὶ καὶ ἀμείνω καὶ τὰ χείρω νέμοντοσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 37 8:3)
νέμοντοσ δὲ ἐκείνου πολιτεῖαί τε οὐκ ἦσαν οὐδὲ κτήσεισ γυναικῶν καὶ παίδων·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 89:4)
τῆσ γὰρ τοῦ κεκτημένου καὶ νέμοντοσ ἡμᾶσ δαίμονοσ ἀπερημωθέντεσ ἐπιμελείασ, τῶν πολλῶν αὖ θηρίων, ὅσα χαλεπὰ τὰσ φύσεισ ἦν, ἀπαγριωθέντων, αὐτοὶ δὲ ἀσθενεῖσ ἄνθρωποι καὶ ἀφύλακτοι γεγονότεσ διηρπάζοντο ὑπ’ αὐτῶν, καὶ ἔτ’ ἀμήχανοι καὶ ἄτεχνοι κατὰ τοὺσ πρώτουσ ἦσαν χρόνουσ, ἅτε τῆσ μὲν αὐτομάτησ τροφῆσ ἐπιλελοιπυίασ, πορίζεσθαι δὲ οὐκ ἐπιστάμενοί πω διὰ τὸ μηδεμίαν αὐτοὺσ χρείαν πρότερον ἀναγκάζειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 104:3)
ἐντυχὼν δὲ προβάτοισ ᾔτει κριὸν ἕνα παρὰ τοῦ νέμοντοσ·
(플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 58 1:1)
ἐντυχὼν δὲ προβάτοισ ᾔτει κριὸν ἕνα παρὰ τοῦ νέμοντοσ·
(플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 58 3:1)
’διὰ τοὺσ συκοφάντασ οὐκ οἰκητόν ἐστιν ἐν τῇ πόλει’, καὶ ὡσ ’ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ δεινὰ πάσχομεν ὑπὸ τῶν δεκαζομένων’, καὶ ὡσ ’θαυμάζω τῶν πρὸσ τὰ κοινὰ προσιόντων τί βούλονται’, καὶ ὡσ ’ἀχάριστόν ἐστι τὸ πλῆθοσ καὶ δοῦλον ἀεὶ τοῦ νέμοντοσ καὶ διδόντοσ’, καὶ ὡσ αἰσχύνεται ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, ὅταν παρακαθῆταί τισ αὐτῷ λεπτὸσ καὶ αὐχμῶν.
(테오프라스토스, Characters, Ὀλιγαρχίασ Κσ’ 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION