헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν μὲν αἰθρίασ τύχῃ καὶ γαλήνησ ἢ ζεφύρου τινὸσ ἐπιεικῶσ πνέοντοσ, ἀεὶ μᾶλλον ἀγαλλόμενόσ τε καὶ ἀνιὼν εἰσ αὐτὸν τὸν αἰθέρα, πολλάκισ δ’ ἐν σκοτεινῷ νέφει κρυπτόμενοσ, ἀδοξίασ τινὸσ συντρεχούσησ καὶ ψόγου παρὰ τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, οὕσ ἐκεῖνοσ θεραπεύει καὶ τιμᾷ καὶ τῆσ εὐδαιμονίασ τῆσ αὑτοῦ κυρίουσ ἀπέδειξεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 138:1)
ἶριν δ’ εἶναι αὐγὰσ ἀφ’ ὑγρῶν νεφῶν ἀνακεκλασμένασ ἤ, ὡσ Ποσειδώνιόσ φησιν ἐν τῇ Μετεωρολογικῇ, ἔμφασιν ἡλίου τμήματοσ ἢ σελήνησ ἐν νέφει δεδροσισμένῳ, κοίλῳ καὶ συνεχεῖ πρὸσ φαντασίαν, ὡσ ἐν κατόπτρῳ φανταζομένην κατὰ κύκλου περιφέρειαν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 152:4)
ταῦτα δὲ εἰπόντα νέφει περικαλυφθῆναι καὶ ἀπὸ γῆσ ἀρθέντα φέρεσθαι δἰ ἀέροσ ἄνω.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 77 3:3)
ὁ μὲν οὐρανὸσ καθαρὸσ ἦν, ὑπὲρ δὲ τὴν σκηνὴν μόνην ἤχλυσεν οὔτε βαθεῖ πάνυ νέφει καὶ πυκνῷ περιλαβὼν αὐτήν, ὥστ’ εἶναι δόξαι χειμέριον, οὔτε μὴν λεπτὸν οὕτωσ, ὥστε τὴν ὄψιν ἰσχύσαι τι δι’ αὐτοῦ κατανοῆσαι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 254:1)
κυάνεοι δὲ δράκοντεσ ὀρωρέχατο προτὶ δειρὴν τρεῖσ ἑκάτερθ’ ἴρισσιν ἐοικότεσ, ἅσ τε Κρονίων ἐν νέφεϊ στήριξε, τέρασ μερόπων ἀνθρώπων.
(호메로스, 일리아스, Book 11 3:8)
"ἀνάκλασισ δή που τὸ περὶ τὴν ἶρίν ἐστι τῆσ ὄψεωσ πάθοσ, ὅταν ἡσυχῆ νοτερῷ λείῳ δὲ καὶ μέτριον πάχοσ ἔχοντι προσπεσοῦσα νέφει τοῦ ἡλίου ψαύσῃ κατ’ ἀνάκλασιν, καὶ τὴν περὶ ἐκεῖνον αὐγὴν ὁρῶσα καὶ τὸ φῶσ δόξαν ἡμῖν ἐνεργάσηται τοῦ φαντάσματοσ ὡσ ἐν τῷ νέφει ὄντοσ.
(플루타르코스, Amatorius, section 20 2:4)
τῷ δὲ Κράσσῳ διαβιβάζοντι τὴν στρατιὰν κατὰ τὸ Ζεῦγμα πολλαὶ μὲν ὑπερφυεῖσ βρονταὶ περιερρήγνυντο, πολλὰ δὲ καὶ ἤστραπτεν ἐναντία τῷ στρατῷ, πνεῦμα δὲ νέφει καὶ πρηστῆρι μεμιγμένον ἐρεῖσαν αὐτοῦ κατὰ τῆσ σχεδίασ ἀνέρρηξε πολλὰ καὶ συνέτριψεν·
(플루타르코스, chapter 19 3:2)
ἐκπηδᾷ γὰρ ὑπὸ πληγῆσ ἐν τῷ νέφει γενομένησ τὸ πυρῶδεσ εἰσ τὸν ἀέρα·
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 7, section 62)
καθαρὸν τοῦ πυρὸσ ἄπεισιν ἀστραπὴ γενόμενον, τὸ δ’ ἐμβριθὲσ καὶ πνευματῶδεσ ἐνειλούμενον τῷ νέφει καὶ συμμεταβάλλον ἐξαιρεῖ τὴν ψυχρότητα καὶ συνεκπονεῖ τὸ ὑγρόν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί τοὺσ καθεύδοντασ οἰόνται μὴ κεραυνοῦσθαι. 9:1)
Στράτων ἄστρου φῶσ περιληφθὲν νέφει πυκνῷ, καθάπερ ἐπὶ τῶν λαμπτήρων γίνεται.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 3, Περὶ κομητῶν καὶ διᾳττόντων καὶ δοκίδων. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION