헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ τοίνυν ἐάσηθ’ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ὑβρίζεσθαι μηδὲ τὴν πόλιν, ἀλλὰ μνησθέντεσ ὅτι Εὔδημον τὸν Κυδαθηναιᾶ νόμον δόξαντα θεῖναι οὐκ ἐπιτήδειον, οὐ πάλαι ἀλλ’ ἐπ’ Εὐάνδρου ἄρχοντοσ ἀπεκτείνατε, καὶ Φίλιππον τὸν Φιλίππου τοῦ ναυκλήρου υἱὸν μικροῦ μὲν ἀπεκτείνατε, χρημάτων δὲ πολλῶν αὐτοῦ ἐκείνου ἀντιτιμωμένου παρ’ ὀλίγασ ψήφουσ ἐτιμήσατε, ταύτην τὴν ὀργὴν καὶ νῦν ἐπὶ τουτονὶ λάβετε, ἐκεῖνο πρὸσ τούτοισ ἅπασιν ἐνθυμηθέντεσ, τί ποτ’ ἂν ἐπάθετε ὑπὸ τούτου αὐτοῦ, εἰ οὗτοσ εἷσ ὢν ἐπρέσβευεν ὑπὲρ ὑμῶν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 199:1)
Ζηνόθεμισ γὰρ οὑτοσί, ὢν ὑπηρέτησ Ἡγεστράτου τοῦ ναυκλήρου, ὃν καὶ αὐτὸσ ἔγραψεν ἐν τῷ ἐγκλήματι ὡσ ἐν τῷ πελάγει ἀπώλετο πῶσ δέ, οὐ προσέγραψεν, ἀλλ’ ἐγὼ φράσω, ἀδίκημα τοιουτονὶ μετ’ ἐκείνου συνεσκευάσατο.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 8:1)
εὐθὺσ γὰρ ἐν τῷ Πειραιεῖ ἐπιδανείζεται λάθρᾳ ἡμῶν παρὰ μὲν Θεοδώρου τοῦ Φοίνικοσ τετρακισχιλίασ πεντακοσίασ δραχμάσ, παρὰ δὲ τοῦ ναυκλήρου Λάμπιδοσ χιλίασ δραχμάσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 9:3)
ὥστε τοῦ ναυκλήρου κελεύοντοσ αὐτὸν κατὰ τὴν συγγραφὴν ἐντίθεσθαι τὰ ἀγοράσματα τῶν ἐμῶν χρημάτων, εἶπεν οὗτοσ ὁ νῦν φάσκων ἀποδεδωκέναι τὸ χρυσίον, ὅτι οὐκ ἂν δύναιτο ἐνθέσθαι εἰσ τὴν ναῦν τὰ χρήματα·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 14:1)
δανειζομένου γὰρ ἐν τῷ Πόντῳ τοῦ ναυκλήρου τοῦ Φασηλίτου ἕτερα χρήματα παρά τινοσ Χίου ἀνθρώπου, οὐ φάσκοντοσ δὲ τοῦ Χίου δανείσειν, ἐὰν μὴ ὑποθήκην λάβῃ ἅπαντα ὅσα ἦν περὶ τὸν ναύκληρον, καὶ ἐπιτρέπωσι ταῦτα οἱ πρότερον δεδανεικότεσ, ἐπέτρεψαν ταῦτα ὑποθήκην γενέσθαι τῷ Χίῳ τὰ ἡμέτερα καὶ κύριον ἐκεῖνον γενέσθαι ἁπάντων, καὶ οὕτωσ ἀπέπλεον ἐκ τοῦ Πόντου μετὰ τοῦ Φασηλίτου ναυκλήρου καὶ μετὰ τοῦ Χίου τοῦ δεδανεικότοσ, καὶ ὁρμίζονται ἐν φωρῶν λιμένι, εἰσ δὲ τὸ ὑμέτερον ἐμπόριον οὐχ ὡρμίσαντο.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 79:3)
τοιούτων τοίνυν μοι τῶν πραγμάτων συμβεβηκότων, καὶ τοῦ στρατηγοῦ ἅμα Τιμομάχου προστάξαντοσ πλεῖν ἐφ’ Ιἑρὸν ἐπὶ τὴν παραπομπὴν τοῦ σίτου καὶ μισθὸν οὐ διδόντοσ, εἰσαγγελθέντων δὲ ὅτι Βυζάντιοι καὶ Καλχηδόνιοι πάλιν κατάγουσι τὰ πλοῖα καὶ ἀναγκάζουσι τὸν σῖτον ἐξαιρεῖσθαι, δανεισάμενοσ ἐγὼ ἀργύριον παρ’ Ἀρχεδήμου μὲν τοῦ Ἀναφλυστίου πεντεκαίδεκα μνᾶσ ἐπίτοκον, ὀκτακοσίασ δὲ δραχμὰσ παρὰ Νικίππου τοῦ ναυκλήρου ναυτικὸν ἀνειλόμην, ὃσ ἔτυχεν ὢν ἐν Σηστῷ, ἐπόγδοον, σωθέντοσ δὲ τοῦ πλοίου Ἀθήναζε ἀποδοῦναι αὐτὸ καὶ τοὺσ τόκουσ, καὶ πέμψασ Εὐκτήμονα τὸν πεντηκόνταρχον εἰσ Λάμψακον, δοὺσ αὐτῷ ἀργύριον καὶ γράμματα πρὸσ τοὺσ ξένουσ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ, ἐκέλευσά μοι αὐτὸν ναύτασ μισθώσασθαι ὡσ ἂν δύνηται ἀρίστουσ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 22:1)
γαμεῖσ, ὦ Πάμφιλε, τὴν Φείδωνοσ τοῦ ναυκλήρου θυγατέρα καὶ ἤδη σε γεγαμηκέναι φασίν·
(루키아노스, Dialogi meretricii, Μύρτιον καὶ Πάμφιλοσ και Δῶρισ. 1:1)
χθὲσ γάρ, ὡσ ἴστε, Μνησιθέου τοῦ ναυκλήρου θύσαντοσ τὰ σωτήρια ἐπὶ τῇ νηῒ ὀλίγου δεῖν ἀπολομένῃ περὶ τὸν Καφηρέα, εἱστιώμεθα ἐν Πειραιεῖ, ὁπόσουσ ἡμῶν ὁ Μνησίθεοσ ἐπὶ τὴν θυσίαν ἐκάλεσεν εἶτα μετὰ τὰσ σπονδὰσ ὑμεῖσ μὲν ἄλλοσ ἄλλην ἐτράπεσθε, ὡσ ἑκάστῳ ἔδοξεν, ἐγὼ δὲ ‐ οὐδέπω γὰρ πάνυ ὀψὲ ἦν ‐ ἀνῆλθον ἐσ τὸ ἄστυ ὡσ περιπατήσαιμι τὸ δειλινὸν ἐν Κεραμεικῷ, ἐννοῶν ἅμα τοῦ Μνησιθέου τὴν μικρολογίαν, ὃσ ἑκκαίδεκα θεοὺσ ἑστιῶν ἀλεκτρυόνα μόνον κατέθυσε, γέροντα κἀκεῖνον ἤδη καὶ κορυξῶντα, καὶ λιβανωτοῦ χόνδρουσ τέτταρασ εὖ μάλα εὐρωτιῶντασ, ὡσ αὐτίκα ἐπισβεσθῆναι τῷ ἄνθρακι, μηδὲ ὅσον ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ ὀσφραίνεσθαι τοῦ καπνοῦ παρασχόντασ, καὶ ταῦτα ἑκατόμβασ ὅλασ ὑποσχόμενοσ ὁπότε ἡ ναῦσ ἤδη προσεφέρετο τῷ σκοπέλῳ καὶ ἐντὸσ ἦν τῶν ἑρμάτων.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 15:6)
ἀφικόμενοσ δὲ εἰσ Ἀρχένεω τοῦ ναυκλήρου ἐκεῖνον.
(리시아스, Speeches, κατὰ Ερατοσθένουσ τοῦ γενομένου τῶν τριάκοντα, ὃν αὐτὸσ εἶπε Λυσίας 18:3)
ταύτην ὁ γενναῖοσ ἐπιδοῦναί φησιν ἑαυτὴν Φοίνιξι φορτηγοῖσ, ὑπὸ τοῦ ναυκλήρου διαφθαρεῖσαν ἑκουσίωσ καὶ φοβουμένην μὴ κύουσα φανερὰ γένηται.
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 11 2:1)
καὶ δεῦρ’, ἐάν μοι τοῦ χρόνου δοκῆτέ τι κατασχολάζειν, αὖθισ ἐκπέμψω πάλιν τοῦτον τὸν αὐτὸν ἄνδρα, ναυκλήρου τρόποισ μορφὴν δολώσασ, ὡσ ἂν ἀγνοία προσῇ·
(소포클레스, 필록테테스, episode 5:2)
Ναυκλήρου τάφοσ εἰμί·
(작자 미상, 비가, Πλάτωνος, Ἐπιγραμμάτων55)
χρησμὸσ ἐρωτήσαντι Ῥουφίνῳ, πῶσ ἂν λάβοι ὁρ́κον παρὰ τοῦ ἰδίου ναυκλήρου εὖτ’ ἂν ὑπὲρ γαίησ ἀνέχῃ δρόμον ὄρθρια Τιτάν, λύσασ ἀκτῖσι ζοφερῆσ δηλήματα νυκτόσ, λάμπῃ δ’ αἰγλήεσσα νέον φάοσ Ἠριγένεια, δὴ τότ’ ἄγων παρὰ θῖνασ, ἁλιρράντουσ τε παρ’ ἀκτὰσ φῶτα στῆσον ἔναντα δεδορκότα πρὸσ φάοσ αὐγῆσ ἠελίου.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 721)
μετὰ δὲ ταῦτα Ἡρώδασ τισ Συρακόσιοσ ἐν Φοινίκῃ ὢν μετὰ ναυκλήρου τινόσ, καὶ ἰδὼν τριήρεισ Φοινίσσασ, τὰσ μὲν καταπλεούσασ ἄλλοθεν, τὰσ δὲ καὶ αὐτοῦ πεπληρωμένασ, τὰσ δὲ καὶ ἔτι κατασκευαζομένασ, προσακούσασ δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι τριακοσίασ αὐτὰσ δέοι γενέσθαι, ἐπιβὰσ ἐπὶ τὸ πρῶτον ἀναγόμενον πλοῖον εἰσ τὴν Ἑλλάδα ἐξήγγειλε τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ὡσ βασιλέωσ καὶ Τισσαφέρνουσ τὸν στόλον τοῦτον παρασκευαζομένων·
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 4 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION