헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

στοάσ τε καρποῦ Βακχίου τε νάματοσ πλήρεισ ὑποιγνύσαισι συμπαραστατεῖσ·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 1:7)
ἧσ ἐστιν οὐ πρόσω λίμνη τεττάρων πλέθρων ἔχουσα τὴν διάστασιν, αὐθιγενοῦσ πλήρησ νάματοσ ἀπορρέοντοσ ἀεί, βάθοσ ὡσ λέγεται ἄβυσσοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 15 1:2)
ἡ δὲ νῆσόσ ἐστι μὲν ὡσπερὰν πεντήκοντα ποδῶν τὴν διάμετρον, ὑπερανέστηκε δὲ τοῦ νάματοσ οὐ πλεῖον ἢ ποδιαῖον ὕψοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 15 2:1)
ἐπειδὴ γὰρ ὁρ́μῳ χρησάμενοι τῷ Λωρεντῷ σκηνὰσ ἐπήξαντο περὶ τὸν αἰγιαλόν, πρῶτον μὲν πιεζομένοισ τοῖσ ἀνθρώποισ ὑπὸ δίψησ οὐκ ἔχοντοσ ὕδωρ τοῦ τόπου ̔λέγω δὲ ἃ παρὰ τῶν ἐγχωρίων παρέλαβον’ λιβάδεσ αὐτόματοι νάματοσ ἡδίστου ἐκ γῆσ ἀνελθοῦσαι ὤφθησαν, ἐξ ὧν ἥ τε στρατιὰ πᾶσα ὑδρεύσατο καὶ ὁ τόποσ περίρρυτοσ γέγονε μέχρι θαλάττησ καταβάντοσ ἀπὸ τῶν πηγῶν τοῦ ῥεύματοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 55 1:2)
νάματοσ, τοτὲ δ’ οἱ Σαβῖνοι τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐξεῖργον τοῦ ποταμοῦ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 38 4:1)
ἔδοξα γὰρ παρὰ ποταμὸν βαδίζων βόασ ἰδεῖν εὐτραφεῖσ ἅμα καὶ μεγέθει διαφερούσασ ἑπτὰ τὸν ἀριθμὸν ἀπὸ τοῦ νάματοσ χωρεῖν ἐπὶ τὸ ἕλοσ, ἄλλασ δὲ ταύταισ τὸν ἀριθμὸν παραπλησίασ ἐκ τοῦ ἕλουσ ὑπαντῆσαι λίαν κατισχνωμένασ καὶ δεινὰσ ὁραθῆναι, αἳ κατεσθίουσαι τὰσ εὐτραφεῖσ καὶ μεγάλασ οὐδὲν ὠφελοῦντο χαλεπῶσ ὑπὸ τοῦ λιμοῦ τετρυχωμέναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 106:1)
καὶ ὅλωσ ἔνθα ἂν ἡ πρόμαντισ πιοῦσα τοῦ ἱεροῦ νάματοσ καὶ μασησαμένη τῆσ δάφνησ καὶ τὸν τρίποδα διασείσασα κελεύῃ παρεῖναι, ἀόκνον ’χρὴ αὐτίκα .
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 1:6)
σὺ δὲ οἰεί τὸ τοιοῦτον αὐτὸ εἶναι, ὡσ εἰ μόνον γεύσαιο αὐτοῦ καὶ σπάσαισ μικρὸν ὅσον, αὐτίκα σε πάνσοφον γενησόμενον, ὥσπερ φασὶν ἐν Δελφοῖσ τὴν πρόμαντιν, ἐπειδὰν πίῃ τοῦ ἱεροῦ νάματοσ, ἔνθεον εὐθὺσ γίγνεσθαι καὶ χρᾶν τοῖσ προσιοῦσιν.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 122:7)
ταῦτα δὴ τὰ γένη πάντα φυτεύσαντεσ οἱ κρείττουσ τοῖσ ἥττοσιν ἡμῖν τροφήν, τὸ σῶμα αὐτὸ ἡμῶν διωχέτευσαν τέμνοντεσ οἱο͂ν ἐν κήποισ ὀχετούσ, ἵνα ὥσπερ ἐκ νάματοσ ἐπιόντοσ ἄρδοιτο.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 392:1)
ταῖσ δὲ δὴ κρήναισ, τῇ τοῦ ψυχροῦ καὶ τῇ τοῦ θερμοῦ νάματοσ, πλῆθοσ μὲν ἄφθονον ἐχούσαισ, ἡδονῇ δὲ καὶ ἀρετῇ τῶν ὑδάτων πρὸσ ἑκατέρου τὴν χρῆσιν θαυμαστοῦ πεφυκότοσ, ἐχρῶντο περιστήσαντεσ οἰκοδομήσεισ καὶ δένδρων φυτεύσεισ πρεπούσασ ὕδασι, δεξαμενάσ τε αὖ τὰσ μὲν ὑπαιθρίουσ, τὰσ δὲ χειμερινὰσ τοῖσ θερμοῖσ λουτροῖσ ὑποστέγουσ περιτιθέντεσ, χωρὶσ μὲν βασιλικάσ, χωρὶσ δὲ ἰδιωτικάσ, ἔτι δὲ γυναιξὶν ἄλλασ καὶ ἑτέρασ ἵπποισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὑποζυγίοισ, τὸ πρόσφορον τῆσ κοσμήσεωσ ἑκάστοισ ἀπονέμοντεσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 75:2)
ἀμοιρεῖ δ’ οὔτε ὕδατοσ οὔτε φωτόσ, ἀλλὰ πηγὴ μέν ἡδίστου νάματοσ ὑπορρεῖ παρὰ τὸν κρημνόν, αὐτοφυεῖσ δὲ ῥωχμοὶ τῆσ πέτρασ ᾗ μάλιστα περιπίπτει τὸ φῶσ ἔξωθεν ὑπολαμβάνουσι, καὶ καταλάμπεται ἡμέρασ τὸ χωρίον, ὁ δ’ ἐντὸσ ἀὴρ ἀστάλακτοσ καὶ καθαρόσ, πυκνότητι τῆσ πέτρασ τὸ νοτερὸν καὶ ἀποτηκόμενον εἰσ τὴν πηγὴν ἐκπιεζούσησ.
(플루타르코스, chapter 4 5:1)
τότ’ οὖν τὸ αἷμα παντὸσ ἐμμελέστερον φυτουργοῦ καὶ ὀχετηγοῦ πρὸσ ἑτέραν ἀφ’ ἑτέρασ ἐκτρέπουσα καὶ μεταλαμβάνουσα χρείαν, ἔχει παρεσκευασμένασ οἱο͂ν ἐγγείουσ τινασ κρήνασ νάματοσ ἐπιρρέοντοσ, οὐκ ἀργῶσ οὐδ’ ἀπαθῶσ ὑποδεχομένασ ἀλλὰ καὶ πνεύματοσ ἠπίῳ θερμότητι καὶ μαλακῇ θηλύτητι ἐκπέψαι καὶ λεᾶναι καὶ μεταβαλεῖν δυναμένασ·
(플루타르코스, De amore prolis, section 3 4:1)
χρείαν, ἔχει παρεσκευασμένασ οἱο͂ν ἐγγείουσ ἤ τινασ κρήνασ νάματοσ ἐπιρρέοντοσ, οὐκ ἀργῶσ οὐδ’ ἀπαθῶσ ὑποδεχομένασ ἀλλὰ καὶ πνεύματοσ ἠπίῳ θερμότητι καὶ μαλακῇ θηλύτητι ἐκπέψαι καὶ λεᾶναι καὶ μεταβαλεῖν δυναμένασ·
(플루타르코스, De amore prolis, section 3 13:1)
"τὸ δὲ μαντικὸν ῥεῦμα καὶ πνεῦμα θειότατόν ἐστι καὶ ὁσιώτατον, ἄν τε καθ’ ἑαυτὸ δι’ ἀέροσ ἄν τε μεθ’ ὑγροῦ νάματοσ ἀναφέρηται.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 406)
Μουσῶν γὰρ ἦν ἱερὸν ἐνταῦθα περὶ τὴν ἀναπνοὴν τοῦ νάματοσ, ὅθεν ἐχρῶντο πρόσ τε τὰσ λοιβὰσ ὕδατι τούτῳ, ὥσ φησι Σιμωνίδησ ἔνθα χερνίβεσσιν εἰρύεται τὸ Μοισᾶν καλλικόμων ὑπένερθεν ἁγνὸν ὕδωρ.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 178)

SEARCH

MENU NAVIGATION