헬라어 문장 내 검색 Language

ἴσθι μοι δώσων ἄποινα τῆσδε μωρίασ χάριν.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, close20)
τῆσ μωρίασ, τὸν Δία νομίζειν ὄντα τηλικουτονί.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics6)
τῆσ μωρίασ, τὸ μηδὲ περιμείναντα τοὺσ ἄλλουσ ὅ τι δράσουσιν εἶτα τηνικαῦτ’ ἤδη ‐ τί δρᾶν;
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode 2:13)
ὃ μὰ τὸν Δία καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ οὐ δυνήσεσθ’ ὑμεῖσ ποιῆσαι, ἀλλ’ εἰσ τοῦτ’ ἀφῖχθε μωρίασ ἢ παρανοίασ ἢ οὐκ ἔχω τί λέγω πολλάκισ γὰρ ἔμοιγ’ ἐπελήλυθε καὶ τοῦτο φοβεῖσθαι, μή τι δαιμόνιον τὰ πράγματ’ ἐλαύνῃ, ὥστε λοιδορίασ, φθόνου, σκώμματοσ, ἧστινοσ ἂν τύχηθ’ ἕνεκ’ αἰτίασ ἀνθρώπουσ μισθωτούσ, ὧν οὐδ’ ἂν ἀρνηθεῖεν ἔνιοι ὡσ οὐκ εἰσὶ τοιοῦτοι, λέγειν κελεύετε, καὶ γελᾶτε, ἄν τισι λοιδορηθῶσιν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 64:1)
πολλῆσ τε μωρίασ ἔφη καὶ θεοβλαβείασ εἶναι παρὰ πονηροῦ καὶ ἀνοσίου τρόπου χρηστόν τι καὶ φιλάνθρωπον ἐλπίζειν καὶ νομίζειν, ὡσ ὁ τῶν συγγενεστάτων τε καὶ ἀναγκαιοτάτων μὴ φεισάμενοσ τῶν ἀλλοτρίων φείσεται·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 46 6:2)
καταφρονήσασ γὰρ ὁ Ταρκύνιοσ τῆσ δοκούσησ εἶναι περὶ αὐτόν, ἀλλ’ οὐ κατ’ ἀλήθειαν ὑπαρχούσησ μωρίασ, ἀφελόμενοσ ἅπαντα τὰ πατρῷα, μικρὰ δ’ εἰσ τὸν καθ’ ἡμέραν βίον ἐπιχορηγῶν, ὡσ παῖδα ὀρφανὸν ἐπιτρόπων ἔτι δεόμενον ἐφύλαττεν ὑφ’ ἑαυτῷ διαιτᾶσθαί τε μετὰ τῶν ἰδίων παίδων ἐπέτρεπεν, οὐ διὰ τιμήν, ὡσ ἐσκήπτετο πρὸσ τοὺσ πέλασ οἱᾶ δὴ συγγενήσ, ἀλλ’ ἵνα γέλωτα παρέχῃ τοῖσ μειρακίοισ λέγων τ’ ἀνόητα πολλὰ καὶ πράττων ὅμοια τοῖσ κατ’ ἀλήθειαν ἠλιθίοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 69 1:1)
μωρίασ δὲ πολλῆσ εἶναι καὶ ἀναλγησίασ ἔργον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 20 6:1)
πολλὴ γὰρ ἂν εἰή κακότησ, εἴ τισ ἃ μετ’ ἀρετῆσ καὶ ἀνδρείασ ἐκτήσατο, ταῦθ’ ὑπὸ μωρίασ τε καὶ δειλίασ ἀφαιρεθείη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 10 4:1)
εἰ δὲ βούλεσθε ‐ τίθημι γάρ ‐ οὐδὲν ὧν πείσομαι προορώμενοι, τί οὖν ἔσται μοι τῆσ ὑμετέρασ ἀγνοίασ ἢ μωρίασ ὄφελοσ, κωλύειν μὲν οὐδὲν οὐδ’ ἂν οἱοῖ ἦτε δυνησομένων, χαρίζεσθαι δὲ καὶ τοῦτο τῷ δήμῳ σὺν τοῖσ ἄλλοισ ἀναγκαζομένων;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 32 2:2)
πολλῆσ μέντοι μωρίασ καὶ σκαιότητοσ, σαφῶσ ἴστε, τὰ νοούμενα ταῦθ’ ὡσ οὐκ ἔσται λέγειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 41 6:3)
εἰσ τοῦτο δὲ μωρίασ ἐληλύθαμεν, ὥστ’ αὐτοὶ μὲν ἐνδεεῖσ ἐσμεν τῶν καθ’ ἡμέραν, ξενοτροφεῖν δὲ ἐπικεχειρήκαμεν καὶ τοὺσ συμμάχουσ τοὺσ ἡμετέρουσ αὐτῶν ἰδίᾳ λυμαινόμεθα καὶ δασμολογοῦμεν, ἵνα τοῖσ ἁπάντων κοινοῖσ ἀνθρώπων ἐχθροῖσ τὸν μισθὸν ἐκπορίζωμεν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 17 2:3)
τοιγαροῦν τίνει δίκασ τῆσ αὑτοῦ μωρίασ.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 4:4)
πέμψασ δὲ τὸν στρατηγὸν πειθοῖ χρῆσθαι, καὶ τῆσ ἐπὶ τοιούτοισ μωρίασ ἀποστάντασ σκοπεῖν, θάνατόν τε, ὃσ τοῖσ φίλοισ αὐτῶν συνέλθοι, μετὰ νόμων γεγονότα, καὶ τὰσ αἰτήσεισ ὡσ ἐπὶ μέγα τοῦ ὑβρίζειν προί̈οιεν, τούσ τε καιροὺσ οὐκ ἐν τοιοῖσδε εἶναι, μᾶλλον δὲ τοῦ ὁμονοεῖν ἑώσ καταστησάμενοσ τὴν ἀρχὴν ἐπινεύσει τῇ Καίσαροσ ἀφίκοιτο ὡσ αὐτούσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 251:1)
τί γὰρ ἔδει μόνον φρονεῖν ἐν τοσούτοισ μεμηνόσιν καὶ παραπολαῦσαι τῆσ Παφλαγόνων μωρίασ ;
(루키아노스, Alexander, (no name) 45:4)
ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμοσ διὰ τῆσ σοφίασ τὸν θεόν, εὐδόκησεν ὁ θεὸσ διὰ τῆσ μωρίασ τοῦ κηρύγματοσ σῶσαι τοὺσ πιστεύοντασ.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 1 26:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION