헬라어 문장 내 검색 Language

Ιἄκχ’ ὦ πολυτίμητ’ ἐν ἕδραισ ἐνθάδε ναίων, Ιἄκχ’ ὦ Ιἄκχε, ἐλθὲ τόνδ’ ἀνὰ λειμῶνα χορεύσων ὁσίουσ ἐσ θιασώτασ, πολύκαρπον μὲν τινάσσων περὶ κρατὶ σῷ βρύοντα στέφανον μύρτων, θρασεῖ δ’ ἐγκατακρούων ποδὶ τὰν ἀκόλαστον φιλοπαίγμονα τιμάν, χαρίτων πλεῖστον ἔχουσαν μέροσ, ἁγνάν, ἱερὰν ὁσίοισ μύσταισ χορείαν.
(아리스토파네스, Frogs, Parodos, strophe 11)
ἀλλ’ ἀναμνησθέντεσ ὦνδρεσ τῆσ διαίτησ τῆσ παλαιᾶσ, ἣν παρεῖχ’ αὕτη ποθ’ ἡμῖν, τῶν τε παλασίων ἐκείνων τῶν τε σύκων τῶν τε μύρτων, τῆσ τρυγόσ τε τῆσ γλυκείασ τῆσ ἰωνιᾶσ τε τῆσ πρὸσ τῷ φρέατι τῶν τ’ ἐλαῶν ὧν ποθοῦμεν, ἀντὶ τούτων τήνδε νυνὶ τὴν θεὸν προσείπατε.
(아리스토파네스, Peace, Choral, pnigos1)
ἐν Μισουμένῃ φησὶν μύρτων λέγουσιν καὶ μέλιτοσ ἐγκώμια καὶ τῶν προπυλαίων καὶ τέταρτον ἰσχάδων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 67 2:5)
ὑρίσουσ δ’ ἴδοισ ἂν νειφομένουσ σύκων ὁμοῦ τε μύρτων ἔπειτα κολοκύντασ ὁμοῦ ταῖσ γογγυλίσιν ἀροῦσιν, ὥστ’ οὐκέτ’ οὐδεὶσ οἶδ’ ὁπηνίκ’ ἐστὶ τοὐνιαυτοῦ μέγιστον ἀγαθόν, εἴπερ ἔστι δι’ ἐνιαυτοῦ ὅτου τισ ἐπιθυμεῖ λαβεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 14 1:2)
βολβῶν μὲν Ὀρθάννῃ τρί’ ἡμιεκτέα, Κονισάλῳ δὲ καὶ παραστάταιν δυοῖν μύρτων πινακίσκοσ χειρὶ παρατετιλμένων λύχνων γὰρ ὀσμὰσ οὐ φιλοῦσι δαίμονεσ, περκνὴ γιγαρτὶσ κυσί τε καὶ κυνηγέταισ, Λόρδωνι δραχμή, Κυβδάσῳ τριώβολον, ἡρ́ῳ Κέλητι δέρμα καὶ θυλήματα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 58 1:3)
Κατὰ ταῦτα δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων ποτῶν, οἱο͂ν τὸ κρίθινον, καὶ τὰ ἀπὸ χλοίησ ποιεύμενα, καὶ τὰ ἀπὸ σταφίδοσ καὶ στεμφύλων καὶ πυρῶν καὶ κνήκου καὶ μύρτων καὶ Ῥοιῆσ καὶ τῶν ἄλλων, ὅταν τινὸσ αὐτέων καιρὸσ ᾖ χρέεσθαι, γεγράψεται παρ’ αὐτέῳ τῷ νουσήματι, ὅκωσ περ καὶ τἄλλα τῶν ξυνθέτων φαρμάκων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 17.5)
Ὁκόσοι κοιλίασ τὰσ κάτω θερμὰσ ἔχουσι, καὶ δριμέα τὰ ὑποχωρήματα καὶ ἀνώμαλα διέρχεται ὑπὸ ξυντήξιοσ αὐτέοισιν, ἢν μὲν δυνατοὶ ἐώσιν, ἐλλεβόρῳ ἀντισπάσαι‧ ἢν δὲ μὴ, ὁ χυλὸσ τῶν σητανίων πυρῶν παχὺσ, ψυχρὸσ, καὶ τὸ φάκινον ἔτνοσ, καὶ ἄρτοι ἐγκρυφίαι, καὶ ἰχθύεσ πυρέσσοντι μὲν ἑφθοὶ, ἀπυρέτῳ δὲ ἐόντι ὀπτοὶ, καὶ οἶνοσ μέλασ ἀπυρέτῳ‧ ἢν δὲ μὴ, ὕδωρ ἀπὸ μεσπίλων ἢ μύρτων ἢ μήλων ἢ οὐών, ἢ φοινικοβαλάνων, ἢ οἰνάνθησ ἀμπελικῆσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 21.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION