헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ τοσοῦτον καταγελᾷ τῆσ πρὸσ ὑμᾶσ φιλοτιμίασ, ὥστε τὴν μιαρὰν κεφαλὴν ταύτην καὶ ὑπεύθυνον, ἣν οὗτοσ παρὰ πάντασ τοὺσ νόμουσ γέγραφε στεφανῶσαι, μυριάκισ κατατέτμηκε καὶ τούτων μισθοὺσ εἴληφε τραύματοσ ἐκ προνοίασ γραφὰσ γραφόμενοσ, καὶ κατακεκονδύλισται, ὥστε αὐτὸν οἶμαι τὰ τῶν κονδύλων ἴχνη τῶν Μειδίου ἔχειν ἔτι φανερά·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2122)
τεθνάναι δὲ μυριάκισ κρεῖττον ἢ κολακείᾳ τι ποιῆσαι Φιλίππῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 10:2)
μόνοι μὲν γὰρ ἁπάντων ἀνθρώπων ὑπέμειναν τὴν ἑαυτῶν ἐκλιπεῖν ὑπὲρ τοῦ μὴ τὴν τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀνάστατον γενομένην ἐπιδεῖν, μόνοι δὲ οὐχ ὑπὸ πολεμίων τοῦτο παθόντεσ, ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἐξῳκίσθησαν ὑπὲρ νίκησ, οὐ κατὰ συμφορὰν ὑφ’ ἑτέρων, ἀλλ’ ἃ τοῖσ ἄλλοισ πέρασ εἶναι δοκεῖ τῶν ἐν τοῖσ πολέμοισ ἀτυχημάτων, ταῦτ’ εἰσ ἀρετὴν ἔτρεψαν καὶ παρείλοντο Ξέρξην τὰσ ἐλπίδασ τὸ καθ’ αὑτοὺσ, ἐνδειξάμενοι τοῦθ’, ὅτι κἂν μυριάκισ κατάσχῃ τὴν χώραν, κἂν τὰσ ἑστίασ διερευνήσηται, κἂν ἐκ βάθρων ἅπαντα ἀνασπάσῃ, οὐδὲν μᾶλλον τὸ τῶν Ἀθηναίων ἀξίωμα καθαιρήσει οὐδὲ ἀφαιρήσεται σφᾶσ τό γ’ Ἀθηναίουσ εἶναι, ἀλλ’ ἀπέραντα πονεῖ καὶ τοῖσ ἐν Αἵδου καταδίκοισ προσόμοια.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 43:4)
ἡ τοίνυν πόλισ Σκιωναίουσ μὲν ἀνέστησε, τοὺσ δ’ Ἕλληνασ ἅπαντασ καὶ κοινῇ καὶ καθ’ ἑκάστουσ ἔσωσε, καὶ ταῦτα μυριάκισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 87:8)
τὴν τοίνυν τροφὸν τὴν ἀρχαίαν, ἧσ οὐδέν μοι φίλτερον, Φιλουμένη ἦν ὄνομα αὐτῇ, μυριάκισ μὲν ἔσωσε παρ’ ἐλπίδασ, κειμένην δέ ποτε ἀνέστησεν ἐκπέμψασ ἐμὲ ἀπὸ Περγάμου, προειπὼν ὅτι καὶ τὴν τροφὸν ἐλαφροτέραν ποιήσοιμι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 18:15)
πολλὰ δὲ καὶ παντοῖα κινδυνεύσαντεσ καὶ τέλοσ περὶ αὐτὴν τὴν καταγωγὴν μυριάκισ ἀνατραπέντεσ καὶ ἀπωσθέντεσ καὶ πολλὴν ἀγωνίαν τοῖσ ὁρῶσι παρασχόντεσ διεσώθημεν ἀγαπητῶσ καὶ μόλισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 3:17)
εἰ δέ τισ τὸ τῶν Λακεδαιμονίων ὄνομα ἢ τὰ σεμνὰ τῆσ χώρασ ἐν αἰδοῖ ποιεῖται, καὶ δεινὸν αὐτῷ τι φαίνεται καὶ σχέτλιον τὴν ἐπ’ Εὐρώτᾳ γῆν πειραθῆναι πολεμίων ἐμβολῆσ, οὐδὲν ἀτιμοτέρα τῶν παρ’ ἐκείνοισ τόπων Ἐλευσὶσ αὕτη, τὸ Θριάσιον, Ἀχαρναὶ, τὰ ἄλλα ὅσα μυριάκισ κατατέτμηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 19:11)
ἄξιον γὰρ Ἑλλάδι ἀνακαλέσαι γε οὐκ εἰσ τρὶσ μόνον, ἀλλὰ καὶ μυριάκισ Ῥόδον οὕτω πεπραγυῖαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 5:6)
ἀλλὰ μὴν ὡσ αὐτό γε οὐκ ἄτιμον τὸ δύνασθαι λέγειν οὐδ’ εἰσ ὄνειδοσ φέρον, οὐδὲ κατηγορίασ ἄξιον, οὐδέ γε συγγνώμησ, ἀλλά τινοσ κρείττονοσ, αἰσχυνοίμην ἂν τοὺσ λογίουσ θεοὺσ, εἰ ζητοίην ἀποδεικνύναι, πλήν γε τοσοῦτον ἂν εἴποιμι, ‐ ἐμοὶ γὰρ εἰή εἴ τισ ἄλλοσ δυσχεραίνει καὶ τρέποιτο ἅπαν εἰσ ἐμὲ, καὶ οὐ μέμψομαι τῷ δαίμονι ‐ ὡσ ἐγὼ δεξαίμην ἂν δύνασθαι λέγειν μετὰ χρηστοῦ βίου καὶ σώφρονοσ εἰσ ὅσον οἱο͂́ν τε κάλλιστα ἀνθρώπων μᾶλλον ἢ μυριάκισ Δαρεῖοσ ὁ Ὑστάσπου γενέσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 20:3)
εἰ γὰρ αὖ φήσουσιν ὅτι ἡ συνέχεια τῶν ἐτησίων ἀπωθεῖ τὸν Νεῖλον, ὅτι μὲν καὶ οὓσ εἶπον ἄνεμοι μυριάκισ διήρκεσαν οὐκ εἰσ ἔλαττον χρόνου παραλείπω, ἀλλ’ ὅ γε Νεῖλοσ οὐ μεσούντων ἐτησίων οὐδ’ ἡνίκ’ ἂν ὦσι πρὸσ τῷ λήγειν, τότε πληροῦται, ἵνα τῷ χρόνῳ δῶμεν τὴν ὑπερβολὴν, ἀλλὰ καὶ ἀρχομένων καὶ πρὶν ἄρξασθαι πολλάκισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 2:4)
ὥστε ἑώσ ἂν ᾖ τὸ τὰ βέλτισθ’ αἱρεῖσθαι, οὐδ’ ἂν εἷσ ἑκὼν ἀπατώμενοσ εἰή, ὥσ γε ἐγὼ νομίζω, κἂν μυριάκισ ἀποτύχῃ τοῦ τέλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 18:2)
εἰ δὲ τὰ τοιαῦτα νοσεῖν καὶ πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ στασιάζειν ταῖσ γνώμαισ οὐδ’ ἂν ὄναρ ἐνέγκοιτε, οὐκοῦν ἑώσ γ’ ἂν εἰσ Ἀθηναίουσ τελῆτε καὶ τὸ μέγα καὶ θαυμαστὸν τουτὶ φρόνημα σώζητε, οὐδ’ ἀτελείασ πέρι οὐδὲν καινὸν οὐδ’ ὁπωστιοῦν ποτε ψηφιεῖσθε, κἂν μυριάκισ διαρραγῶσί τινεσ, ἄνω καὶ κάτω λειτουργιῶν μεμνημένοι, ἀλλὰ τοῖσ ὡσ ἄριστα καὶ λυσιτελῶσ δεδογμένοισ ἐμμενεῖτε καθάπαξ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 47:1)
ἐθίζεται δὲ τὸ ὑπ’ ἀγωγῆσ μὴ ἐμφύτου τῷ πολλάκισ κινεῖσθαι πώσ, οὕτωσ ἤδη τὸ ἐνεργητικόν, ὃ ἐν τοῖσ ἀψύχοισ οὐχ ὁρῶμεν οὐδὲ γὰρ ἂν μυριάκισ ῥίψῃσ ἄνω τὸν λίθον, οὐδέποτε ποιήσει τοῦτο μὴ βίᾳ, διὸ ἔστω <τὸ> ἦθοσ τοῦτο ψυχῆσ κατὰ ἐπιτακτικὸν λόγον <τοῦ ἀλόγου μέν,> δυναμένου δ’ ἀκολουθεῖν τῷ λόγῳ ποιότησ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 44:1)
ὁμοίωσ τοίνυν εἰ καὶ μυριάκισ ἐστὶ τὸ αὐτὸ ἄνθρωποσ καὶ οὐκ ἄνθρωποσ, οὐ προσαποκριτέον τῷ ἐρομένῳ εἰ ἔστιν ἄνθρωποσ, ὅτι ἐστὶν ἅμα καὶ οὐκ ἄνθρωποσ, εἰ μὴ καὶ τἆλλα ὅσα συμβέβηκε προσαποκριτέον, ὅσα ἐστὶν ἢ μὴ ἔστιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 83:2)
γὰρ τῶν φύσει ὄντων ἄλλωσ ἐθίζεται, οἱο͂ν ὁ λίθοσ φύσει κάτω φερόμενοσ οὐκ ἂν ἐθισθείη ἄνω φέρεσθαι, οὐδ’ ἂν μυριάκισ αὐτὸν ἐθίζῃ τισ ἄνω ῥιπτῶν, οὐδὲ τὸ πῦρ κάτω, οὐδ’ ἄλλο οὐδὲν τῶν ἄλλωσ πεφυκότων ἄλλωσ ἂν ἐθισθείη.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION