헬라어 문장 내 검색 Language

νέου δὲ μύθου τοῦδε κοινωνήσατε·
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 7:2)
καὶ γλῶσσα τοξεύσασα μὴ τὰ καίρια, γένοιτο μύθου μῦθοσ ἂν θελκτήριοσ ἀλγεινὰ θυμοῦ κάρτα κινητήρια.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode6)
οἳ καὶ τὸ τῆσ Σμύρνησ ὄνομα οὐ περιεῖδον ἐν μύθου τάξει γενόμενον, ἀλλ’ ἀπορροήν τινα τῆσ αὑτῶν τύχησ ἀφεῖσαν εἰσ αὐτὴν, καὶ παρέσχον οὐ τὸ πτῶμα θρηνεῖν, ἀλλὰ συνοικία ἑορτάζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 3:3)
Ιἄσοσ γὰρ ἂν οὕτω γε νικῴη περὶ λόγουσ καὶ Κρίασοσ καὶ Κρότωποσ καὶ Φορωνεὺσ καὶ εἴ τισ Ἀργεῖοσ ἐκ μύθου καὶ Δευκαλίων ἢ εἴ τισ ἔκ τε ἄλλων ἄλλοσ καὶ Λυκάων ἐξ Ἀρκαδίασ καὶ Κέκροψ Ἀθήνηθεν ἀντὶ τῶν νῦν βεβοημένων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 2:6)
ἔγκειται μὲν γάρ που ταῦτα μεταξὺ τοῦ μύθου οὐκ ἀσκέπτωσ ἐμοὶ δοκεῖν οὐδὲ φαύλωσ οὐδὲ ὡσ ἐξέπεσεν, ἀλλ’ ὅπωσ συγκρυφθείη τε ὡσ δυνατὸν μάλιστα, καὶ εἴ τισ εὑρὼν χρῷτο, μηδ’ αὐτὸσ δοκοῖ παρελθεῖν, ἀλλ’ ἐνείη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 86:10)
παραδέδοται δὲ παρὰ τῶν ἀρχαίων καὶ παμπαλαίων ἐν μύθου σχήματι καταλελειμμένα τοῖσ ὕστερον ὅτι θεοί τέ εἰσιν οὗτοι καὶ περιέχει τὸ θεῖον τὴν ὅλην φύσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 114:1)
μύθου δὲ πασαίμην ἥδιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 43 3:1)
εἰ δ’ ἄρα μῦθον ἐθέλοισ τινὰ ἀκοῦσαι, μᾶλλον δὲ ἱερὸν καὶ ὑγιῆ λόγον σχήματι μύθου λεγόμενον, τυχὸν οὐκ ἄτοπόσ σοι φανήσεται νῦν τε καὶ ὕστερον ἐνθυμουμένῳ κατὰ σαυτὸν ὃν ἐγώ ποτε ἤκουσα γυναικὸσ Ἠλείασ ὑπὲρ Ἡρακλέουσ διηγουμένησ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 58:2)
ἄκουε δὴ τοῦδε τοῦ μύθου σφόδρα ἐγρηγορώσ τε καὶ τὸν νοῦν προσέχων, ὅπωσ διαμνημονεύσασ ἀπαγγείλῃσ πρὸσ ἐκεῖνον, ᾧ φημί σε συμβαλεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 69:3)
καὶ γάρ τοι καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ μύθου ταύτῃ τρέπειν οὐ χαλεπὸν ἀνδρὶ ἀδολέσχῃ καὶ πλείω σχεδὸν ἢ ἔδει σχολὴν ἄγοντι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 21:1)
ὥστε τὰσ ἀηδόνασ οὐδέν τι δεῖ οἰκτίρειν οὐδὲ τοὺσ ἔποπασ, ὅτι ὄρνιθεσ ἐγένοντο ἐξ ἀνθρώπων, ὡσ ὑπὸ τοῦ μύθου λέλεκται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 23:2)
εἰκάσαισ ἂν αἰνιττομένου τοῦ μύθου τὸ τῆσ γῆσ ἐν μέσῳ δύο πελαγῶν ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἐξαίρετον .
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 22:3)
τὸ μὲν οὖν τοῦ μύθου τε καὶ τοῦ λόγου, τῇδέ πῃ συνᾴδοντα, τρίτην ἐπὶ δισσοῖσ μάρτυσι τὴν θεσπιῳδὸν Σίβυλλαν παρακαλεῖ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 22:4)
ἔχεισ δὴ τὸν παῤ ἐμοῦ λόγον, ὁποῖον ἐγὼ ἠδυνάμην ὑπὲρ τοῦ μύθου εἰπεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 13:2)
καὶ γὰρ ἡ περὶ τὸν Βούσιριν ἀσέβεια διὰ τὴν τῶν ἐγχωρίων ἀξενίαν διεβοήθη παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν, οὐκ οὖσα μὲν πρὸσ ἀλήθειαν, διὰ δὲ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ ἀνομίασ εἰσ μύθου πλάσμα καταχωρισθεῖσα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 67 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION