헬라어 문장 내 검색 Language

Τῇ δ’ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ, ἐπειδὰν ἐξέλῃσ τὸν μοτὸν, κατιδὼν τὸ ὀστέον ὅ τι πέπονθεν, ἐὰν μή σοι καταφανὴσ ᾖ ἡ τρῶσισ, ὁκοίη τίσ ἐστιν ἐν τῷ ὀστέῳ, μηδὲ διαγινώσκῃσ εἴ τέ τι ἔχει τὸ ὀστέον κακὸν ἐν ἑωυτέῳ, ἢ καὶ οὐκ ἔχει, τὸ δὲ βέλοσ δοκέῃ ἀφικέσθαι ἐσ τὸ ὀστέον καὶ σίνασθαι, ἐπιξύειν χρὴ τῷ ξυστῆρι κατὰ βάθοσ καὶ κατὰ μῆκοσ τοῦ ἀνθρώπου ὡσ πέφυκε, καὶ αὖθισ ἐπικάρσιον τὸ ὀστέον, τῶν Ῥηξίων εἵνεκα τῶν ἀφανέων ἰδεῖν, καὶ τῆσ φλάσιοσ εἵνεκα τῆσ ἀφανέοσ, τῆσ οὐκ ἐσφλωμένησ ἔσω ἐκ τῆσ φύσιοσ τῆσ κεφαλῆσ τοῦ ἄλλου ὀστέου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 14.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION