헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἔργον τε οὐδὲν ἀηδὲσ ἀπῆν, μέχρι τῶνδε τῶν στασιάρχων εἷσ ἔτει πεντηκοστῷ μάλιστα ἀπὸ Γράκχου, Κορνήλιοσ Σύλλασ, κακῷ τὸ κακὸν ἰώμενοσ μόναρχον αὑτὸν ἀπέφηνεν ἐπὶ πλεῖστον·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 3:1)
καὶ ἐσ τοὺσ ὑπολοίπουσ ὁ Σύλλασ οὐδὲν δεινὸν καὶ καθ’ ἕνα καὶ κατὰ πόλεισ ἐξέλιπε δρῶν, μέχρι καὶ μόναρχον ἑαυτὸν ἀπέφηνε τῆσ Ῥωμαίων ἀρχῆσ ὅλησ, ἐφ’ ὅσον ἔχρῃζέ τε καὶ ἐβούλετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 9 7:7)
νῦν δ’, ἐπεὶ τοὺσ Μυσούσ τε οἱ Ῥωμαῖοι τῆσ Ἰλλυρίδοσ ἡγοῦνται, καὶ τὸ σύγγραμμά μοι τοῦτο Ἰλλυρικόν ἐστιν, ὡσ ἂν εἰή τὸ σύγγραμμα ἐντελέσ, ἐδόκει προειπεῖν ὅτι καὶ Μυσοὺσ Λεύκολλόσ τε τῷ δήμῳ στρατηγῶν ἐπέδραμε καὶ Τιβέριοσ εἷλε κατὰ τὴν μόναρχον ἐξουσίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 6:7)
ὦ ταὶ λιπαραὶ καὶ ἰοστέφανοι καὶ ἀριζήλωτοι Ἀθῆναι, δείξατε τὸν τῆσ Ἑλλάδοσ ὑμῖν καὶ τῆσ γῆσ τῆσδε μόναρχον.
(아리스토텔레스, Choral, anapests13)
καὶ ταῖσ μὲν τοσαύταισ μυριάσι τῶν πολεμίων ἀντιταττόμεθα, μόναρχον δὲ οὐδ’ ἀνδραπόδου γενναίου τὴν ἀρετὴν ἔχοντα πεφρίκαμεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 65 5:3)
καὶ μόναρχον ἐν καιρῷ θεραπεύσειν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 120:16)
Δοκεῖ δὲ καὶ τὴν πατρίδα τυραννουμένην ἐλευθερῶσαι, τὸν μόναρχον κτείνασ, ὥσ φησι Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ ἐν Ὁμωνύμοισ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. s'. HRAKLEIDHS 4:4)
ἀλλὰ καὶ σκᾶπτον μόναρχον καὶ θρόνοσ, ᾧ ποτε Κρηθεί̈δασ ἐγκαθίζων ἱππόταισ εὔθυνε λαοῖσ δίκασ, τὰ μὲν ἄνευ ξυνᾶσ ἀνίασ λῦσον ἄμμιν, μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 47:1)
οὕτω δὴ τύραννόσ τε γέγονε, φαμέν, καὶ βασιλεὺσ καὶ ὀλιγαρχία καὶ ἀριστοκρατία καὶ δημοκρατία, δυσχερανάντων τῶν ἀνθρώπων τὸν ἕνα ἐκεῖνον μόναρχον, καὶ ἀπιστησάντων μηδένα τῆσ τοιαύτησ ἀρχῆσ ἄξιον ἂν γενέσθαι ποτέ, ὥστε ἐθέλειν καὶ δυνατὸν εἶναι μετ’ ἀρετῆσ καὶ ἐπιστήμησ ἄρχοντα τὰ δίκαια καὶ ὅσια διανέμειν ὀρθῶσ πᾶσιν, λωβᾶσθαι δὲ καὶ ἀποκτεινύναι καὶ κακοῦν ὃν ἂν βουληθῇ ἑκάστοτε ἡμῶν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 267:2)
συνειθισμένον γὰρ τὸ πλῆθοσ ἐσθίειν τὰ ἀλλότρια καὶ τὰσ ἐλπίδασ ἔχειν τοῦ ζῆν ἐπὶ τοῖσ τῶν πέλασ, ὅταν λάβῃ προστάτην μεγαλόφρονα καὶ τολμηρόν, ἐκκλειόμενον δὲ διὰ πενίαν τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ τιμίων, τότε δὴ χειροκρατίαν ἀποτελεῖ, καὶ τότε συναθροιζόμενον ποιεῖ σφαγάσ, φυγάσ, γῆσ ἀναδασμούσ, ἑώσ ἂν ἀποτεθηριωμένον πάλιν εὑρ́ῃ δεσπότην καὶ μόναρχον.
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 9 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION