헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδ’ ἔστι τὸ εὖ ἢ μὴ εὖ περὶ τὰ τοιαῦτα ἐν τῷ ἣν δεῖ καὶ ὅτε καὶ ὡσ μοιχεύειν, ἀλλ’ ἁπλῶσ τὸ ποιεῖν ὁτιοῦν τούτων ἁμαρτάνειν ἐστίν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 70:1)
τοῦ ἀνδρείου ἔργα ποιεῖν, οἱο͂ν μὴ λείπειν τὴν τάξιν μηδὲ φεύγειν μηδὲ ῥιπτεῖν τὰ ὅπλα, καὶ τὰ τοῦ σώφρονοσ, οἱο͂ν μὴ μοιχεύειν μηδ’ ὑβρίζειν, καὶ τὰ τοῦ πράου, οἱο͂ν μὴ τύπτειν μηδὲ κακηγορεῖν, ὁμοίωσ δὲ καὶ κατὰ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ καὶ μοχθηρίασ τὰ μὲν κελεύων τὰ δ’ ἀπαγορεύων, ὀρθῶσ μὲν ὁ κείμενοσ ὀρθῶσ, χεῖρον δ’ ὁ ἀπεσχεδιασμένοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 14:1)
Φύλαρχοσ δ’ ἐν τῇ πέμπτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν Ἱστοριῶν εἰπὼν ὅτι παρὰ Συρακοσίοισ νόμοσ ἦν τὰσ γυναῖκασ μὴ κοσμεῖσθαι χρυσῷ μηδ’ ἀνθινὰ φορεῖν μηδ’ ἐσθῆτασ ἔχειν πορφυρᾶσ ἐχούσασ παρυφάσ ἐὰν μή τισ αὐτῶν συγχωρῇ ἑταίρα εἶναι κοινή, καὶ ὅτι ἄλλοσ ἦν νόμοσ τὸν ἄνδρα μὴ καλλωπίζεσθαι μηδ’ ἐσθῆτι περιέργῳ χρῆσθαι καὶ διαλλαττούσῃ, ἐὰν μὴ ὁμολογῇ μοιχεύειν ἢ κίναιδοσ εἶναι, καὶ τὴν ἐλευθέραν μὴ ἐκπορεύεσθαι ἡλίου δεδυκότοσ, ἐὰν μὴ μοιχευθησομένην ἐκωλύετο δὲ καὶ ἡμέρασ ἐξιέναι ἄνευ τῶν γυναικονόμων ἀκολουθούσησ αὐτῇ μιᾶσ θεραπαινίδοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 201)
καὶ ἀλλαχοῦ δ’ ὁ αὐτὸσ ἔφη μηδὲν εἶναι ῥῆμα σὺν κέρδει κακὸν Ὁμήρῳ δὲ τὸ τὴν Ἥραν ἐπιβουλεῦσαι τῷ Διὶ καὶ τὸν Ἄρη μοιχεύειν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 94 4:1)
ἐγὼ γὰρ ἐπίσταμαι τῶν τυράννων ἔργα τοιαῦτα, μοιχεύειν γυναῖκασ ἀλλοτρίασ καὶ διαφθείρειν παῖδασ, ἀνθρώπουσ ἐλευθέρουσ τύπτειν καὶ αἰκίζεσθαι πάντων ὁρώντων, τοὺσ δὲ καὶ στρεβλοῦν, οἱο͂ν εἰσ ζέοντα λέβητα καθιέντασ, ἄλλουσ δὲ καταπιττοῦντασ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 46:1)
εἰ γὰρ ἀνέλοιεν τοὺσ νόμουσ καὶ ἄδεια γένοιτο τοῦ τύπτειν ἀλλήλουσ καὶ ἀποκτείνειν καὶ ἁρπάζειν τὰ τῶν πέλασ καὶ μοιχεύειν καὶ λωποδυτεῖν, τίνασ ἔσεσθαι οἰητέον τοὺσ ἀφεξομένουσ τοῦ μὴ πάνυ ῥᾳδίωσ τε καὶ ἑτοίμωσ ἅπαντα ἐξαμαρτεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 16:2)
εἴ σοί τίσ που ἔλεγεν περὶ ἐμοῦ ταῦτα, ὅτι μέ τισ μοιχεύειν ἀναγκάζει, ὅτι ἐσθῆτα φορεῖν τοιαύτην, ὅτι μυρίζεσθαι, οὐκ ἂν ἀπελθὼν αὐτόχειρ ἐγένου τούτου τοῦ ἀνθρώπου τοῦ οὕτωσ μοι παραχρωμένου;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τὸν εἰσ ἀναισχυντίαν μεταβληθέντα. 12:1)
ὁ δὲ ἕβδομοσ μὴ μοιχεύειν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 117:3)
μο]ιχεύειν [δ’ οὐκ ἐνδέ]χεται ἀπὸ [πεντήκο]ντα ἐτῶν [ἄνθρωπον] ἀλλ’ ἢ πά[λαι τοιοῦτ]όσ ἐστιν, ὃ δειξάτωσαν οὗτοι, ἢ ψευδῆ τὴν αἰτίαν εἰκὸσ εἶναι.
(히페레이데스, Speeches, Ἀποπλογία ὑπὲρ Λυκόφρονος 22:2)
πάλιν αὖ ἐνταῦθα ἤκουον τῶν νόμων τἀναντία τοῖσ ποιηταῖσ κελευόντων, μήτε μοιχεύειν μήτε στασιάζειν μήτε ἁρπάζειν.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 3:6)
"ἰδίᾳ δὲ πάντα πράγματα ποιεῖν σοι δεδόχθω, κυβεύειν μεθύσκεσθαι λαγνεύειν μοιχεύειν, ἢ αὐχεῖν γε, κἂν μὴ ποιῇσ, καὶ πρὸσ ἅπαντασ λέγειν καὶ γραμματεῖα ὑποδεικνύναι ὑπὸ γυναικῶν δῆθεν γραφέντα.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:64)
γυναῖκασ τοίνυν τῶν πολιτῶν τοιοῦτοσ ὢν μοιχεύειν καὶ διαφθείρειν ἐλευθέρασ ἐπεχείρησε, καὶ ἐλήφθη μοιχόσ·
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 89:1)
ὁ λέγων μὴ μοιχεύειν μοιχεύεισ;
(PROS RWMAIOUS, chapter 1 60:1)
ἀκρασίασ γὰρ τὸ πολυπραγμονεῖν ὡσ καὶ τὸ μοιχεύειν, καὶ πρὸσ τῇ ἀκρασίᾳ δεινῆσ ἀνοίασ καὶ ἀφροσύνησ·
(플루타르코스, De curiositate, section 9 2:2)
ἀκρασίασ γὰρ τὸ πολυπραγμονεῖν ὡσ καὶ τὸ μοιχεύειν, καὶ πρὸσ τῇ ἀκρασίᾳ δεινῆσ ἀνοίασ καὶ ἀφροσύνησ·
(플루타르코스, De curiositate, section 9 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION