헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔκουν ἔμοιγε χρώμενοσ διδασκάλῳ πρὸσ κέντρα κῶλον ἐκτενεῖσ, ὁρῶν ὅτι τραχὺσ μόναρχοσ οὐδ’ ὑπεύθυνοσ κρατεῖ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 1:15)
Καὶ πολλοὶ τοῦτο ἐσ ἀλλήλουσ διελάλουν, ὅτι μόνον ἂν γένοιτο φάρμακον ἐπὶ τοῖσ παροῦσι κακοῖσ ἡ μόναρχοσ ἐξουσία, χρῆναι δ’ ἑλέσθαι δυνατὸν ὁμοῦ καὶ ἤπιον, ἐνσημαινόμενοι τὸν Πομπήιον, στρατιᾶσ τε ἄρχοντα ἱκανῆσ καὶ φιλόδημον εἶναι δοκοῦντα καὶ τὴν βουλὴν ἄγοντα διὰ τιμῆσ, καὶ τὸν βίον ἐγκρατῆ καὶ σώφρονα, περί τε τὰσ ἐντεύξεισ εὐπρόσιτον ἢ ὄντα ἢ νομιζόμενον εἶναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 6:1)
κἂν ἀποστῶ τῆσ Κελτικῆσ, οὔτε πολέμιοσ οὔτε μόναρχόσ εἰμι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 14:7)
μόναρχοσ γὰρ ὁ δῆμοσ γίνεται, σύνθετοσ εἷσ ἐκ πολλῶν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 81:2)
ὁ δ’ οὖν τοιοῦτοσ δῆμοσ, ἅτε μόναρχοσ ὤν, ζητεῖ μοναρχεῖν διὰ τὸ μὴ ἄρχεσθαι ὑπὸ νόμου, καὶ γίνεται δεσποτικόσ, ὥστε οἱ κόλακεσ ἔντιμοι, καὶ ἔστιν ὁ τοιοῦτοσ δῆμοσ ἀνάλογον τῶν μοναρχιῶν τῇ τυραννίδι.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 82:1)
καὶ γὰρ ὁ δῆμοσ εἶναι βούλεται μόναρχοσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 287:2)
καὶ κρατεῖ τῆσ πόλεωσ οὐκ ἐπ’ ἴσησ βραβεύων τὸ δίκαιον, ἀλλὰ μόναρχοσ πλεονεξίᾳ κρίνων πράττειν πάντα.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 65 4:3)
τουτᾶ γὰρ οὐκ ἐσεῖταί τιν δεινὸσ ὁ μόναρχοσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. i'. EPIMENIDHS 5:7)
οὗτοσ πρῶτοσ ἐν Ῥώμῃ μόναρχοσ ἀπεδείχθη πολέμου τε καὶ εἰρήνησ καὶ παντὸσ ἄλλου πράγματοσ αὐτοκράτωρ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 73 1:1)
κακ[ῶσ] μοι δοκεῖσ εἰδ[έν]αι, ὦ Πολύευκτε, σ[ύ τε] καὶ οἱ ταὐτὰ γι[γνώσκο]ντεσ, ὅτι οὔ[τε δῆμόσ] ἐστιν οὐδ[ὲ εἷ]σ ἐν τῇ οἰκουμένῃ οὔτε μόναρχοσ οὔτε ἔθνοσ μεγαλοψυχότερον τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων, τοὺσ δὲ συκοφαντουμένουσ τῶν πολιτῶν ὑπό τινων ἢ καθ’ ἕνα ἢ ἅθρουσ οὐ προίεται ἀλλὰ βοηθεῖ.
(히페레이데스, Speeches, Ὑπὲρ Εὐξενίππου ἐισαγγελίασ ἀπολογία πρὸσ Πολύευκτον 33:1)
τυραννευθεὶσ δὲ ὑπὸ Ἔρωτοσ, οἱο͂σ ὀλιγάκισ ἐγίγνετο ὄναρ, ὕπαρ τοιοῦτοσ ἀεὶ γενόμενοσ, οὔτε τινὸσ φόνου δεινοῦ ἀφέξεται οὔτε βρώματοσ οὔτ’ ἔργου, ἀλλὰ τυραννικῶσ ἐν αὐτῷ ὁ Ἔρωσ ἐν πάσῃ ἀναρχίᾳ καὶ ἀνομίᾳ ζῶν, ἅτε αὐτὸσ ὢν μόναρχοσ, τὸν ἔχοντά τε αὐτὸν ὥσπερ πόλιν ἄξει ἐπὶ πᾶσαν τόλμαν, ὅθεν αὑτόν τε καὶ τὸν περὶ αὑτὸν θόρυβον θρέψει, τὸν μὲν ἔξωθεν εἰσεληλυθότα ἀπὸ κακῆσ ὁμιλίασ, τὸν δ’ ἔνδοθεν ὑπὸ τῶν αὐτῶν τρόπων καὶ ἑαυτοῦ ἀνεθέντα καὶ ἐλευθερωθέντα·
(플라톤, Republic, book 9 83:1)
καὶ γὰρ ἂν ὅλωσ μόναρχοσ ἢ στρατηγὸσ ἐπιμελὴσ ἀναφέρειν εἰσ τὸ κοινὸν ἐπιτάξῃ τὰσ ὠφελείασ, ὅμωσ τὰ δυνατὰ κρύπτεσθαι πάντεσ ἴδια νομίζουσι.
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 17 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION