헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δεῖ τοίνυν ὥσπερ ζωγράφου τινὸσ εἰκόνασ ἀμφοῖν προτεθεικότοσ βλέποντασ ἐναλλὰξ εἰσ ἑκατέραν, ἢ καὶ ποιητοῦ τινοσ διηγουμένου, ὡσ ἡ μὲν εὐσχήμων καὶ εὐπαγὴσ καὶ εὔχρουσ καὶ εὔχαρισ καὶ ὁμολογοῦσα ἑαυτῇ διὰ πάντων ἀκριβῶσ ἐκ θεῶν ἥκουσα ἐπὶ γῆν, ἡ δ’ ἑτέρα θεαμάτων πάντων πικρότατον, τὴν μὲν κεφαλὴν ὑπτία, τὰ δὲ χείλη πελιδνὴ, τοὺσ δὲ ὀφθαλμοὺσ ἀπεστραμμένη, διεφθαρμένη, ἐξῳδηκυῖα, δάκρυσι νεορράντοισ ἀεὶ συνεχομένη, τὼ χεῖρε ἀκρατὴσ, τὸ ξίφοσ εἴσω πρὸσ τὸ στῆθοσ φέρουσα, ἐπὶ λεπτῶν τῶν ποδῶν καὶ σκολιῶν αἰωρουμένη, περὶ δὲ αὐτὴν ὥσπερ δίκτυον ἐν κύκλῳ ζόφοσ καὶ σκότοσ, ὑφ’ ὧν τὰ πολλὰ μνήμασιν ἀνθ’ ἱερῶν ἐνδιαιτᾶται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 12:2)
ἀλλ’ οὐκ ἔστιν, οὐκ ἔστιν ὅπωσ ἡμάρτετ’, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸν ὑπὲρ τῆσ ἁπάντων ἐλευθερίασ καὶ σωτηρίασ κίνδυνον ἀράμενοι, μὰ τοὺσ Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντασ τῶν προγόνων, καὶ τοὺσ ἐν Πλαταιαῖσ παραταξαμένουσ, καὶ τοὺσ ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντασ καὶ τοὺσ ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ, καὶ πολλοὺσ ἑτέρουσ τοὺσ ἐν τοῖσ δημοσίοισ μνήμασιν κειμένουσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ, οὓσ ἅπαντασ ὁμοίωσ ἡ πόλισ τῆσ αὐτῆσ ἀξιώσασα τιμῆσ ἔθαψεν, Αἰσχίνη, οὐχὶ τοὺσ κατορθώσαντασ αὐτῶν οὐδὲ τοὺσ κρατήσαντασ μόνουσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 302:1)
καὶ ὁ μὲν Ἀμυθέων ὁ τῆσ μητρὸσ ἀδελφὸσ τῶν ἐν Σικελίᾳ στρατευσαμένων καὶ τελευτησάντων ἐστίν, καὶ τέθαπται ἐν τοῖσ δημοσίοισ μνήμασιν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 51:4)
ὅσ γε οὔτε εἰσ τὴν οἰκίαν εἰάσεν εἰσενεχθῆναι τὸν νεκρὸν τῆσ θυγατρὸσ οὔτ’ ἐν τοῖσ πατρῴοισ τεθῆναι μνήμασιν ἐπέτρεψεν οὔτε κηδείασ καὶ περιστολῆσ καὶ τῶν ἄλλων νομίμων μεταλαβεῖν, ἀλλ’ οἱ παριόντεσ αὐτὴν ἐρριμμένην ἐν ᾧ διεχρήσθη χωρίῳ λίθουσ ἐπιφοροῦντεσ καὶ γῆν ἐκήδευσαν ὡσ πτῶμα ἔρημον κηδομένων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 21 12:1)
ἐδέξατο δὲ αὐτοῖσ συνοίκουσ καὶ τοὺσ πανταχόθεν ἐπισυναγομένουσ ἄνδρασ ἀπόρουσ, ἔστι δ’ οὓσ μηδὲ σαφῶσ ἐλευθέρουσ, πολλά τε αὐτοὺσ κἀπὶ πολλοῖσ ἠλευθέρωσεν καὶ εὐηργέτησεν ἀνάγκασμα τοῦ μὴ ἀπολείψειν τὴν πόλιν ἐπιθείσ, κατασκευαῖσ τε οἰκήσεων τέλεσι τοῖσ αὐτοῦ καὶ γῆσ ἐπιδόσει, εἰδὼσ παράνομον τὸν οἰκισμὸν ὄντα καὶ ἀπὸ τοῦ Ιοὐδαίοισ πατρίου διὰ τὸ ἐπὶ μνήμασιν, ἃ πολλὰ τῇδε ἦν, ἀνῃρημένοισ τὴν ἵδρυσιν τῇ Τιβεριάδι γενέσθαι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 48:2)
καὶ διὰ παντὸσ νυκτὸσ καὶ ἡμέρασ ἐν τοῖσ μνήμασιν καὶ ἐν τοῖσ ὄρεσιν ἦν κράζων καὶ κατακόπτων ἑαυτὸν λίθοισ.
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 4 50:1)
καὶ χρόνῳ ἱκανῷ οὐκ ἐνεδύσατο ἱμάτιον, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν ἀλλ’ ἐν τοῖσ μνήμασιν.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 358:2)
ἐσχάτησ, καίτοι γ’ ὁρῶντασ ὡσ καὶ οἱ βαρυλυπότατοι καὶ πολυπενθέστατοι πραότατοι γίγνονται πολλάκισ ὑπὸ τοῦ χρόνου, καὶ ἐν οἷσ ἐδυσχέραινον σφόδρα μνήμασιν ἀνοιμώζοντεσ καὶ στερνοτυπούμενοι λαμπρὰσ εὐωχίασ συνίστανται μετὰ μουσουργῶν καὶ τῆσ ἄλλησ διαχύσεωσ.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 26 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION