헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἅτε γὰρ οὐ μακρὰν οὐδ’ ἔξω τοῦ θείου διῳκισμένοικαθ’ αὑτούσ, ἀλλὰ ἐν αὐτῷ μέσῳ πεφυκότεσ, μᾶλλον δὲ συμπεφυκότεσ ἐκείνῳ καὶ προσεχόμενοι πάντα τρόπον, οὐκ ἐδύναντο μέχρι πλείονοσ ἀξύνετοι μένειν, περιλαμπόμενοι πάντοθεν θείοισ καὶ μεγάλοισ φάσμασιν οὐρανοῦ τε καὶ ἄστρων, ἔτι δὲ ἡλίου καὶ σελήνησ,νυκτόσ τε καὶ ἡμέρασ ἐντυγχάνοντεσ ποικίλοισ καὶ ἀνομοίοισ εἴδεσιν, ὄψεισ τε ἀμηχάνουσ ὁρῶντεσ καὶ φωνὰσ ἀκούοντεσ παντοδαπὰσ ἀνέμων τε καὶ ὕλησ καὶ ποταμῶν καὶ θαλάττησ, ἔτι δὲ ζῴων ἡμέρων καὶ ἀγρίων, αὐτοί τε φθόγγον ἥδιστον καὶ σαφέστατον ἱέντεσ καὶ ἀγαπῶντεσ τῆσ ἀνθρωπίνησ φωνῆσ τὸ γαῦρον καὶ ἐπιστῆμον,ἐπιθέμενοι σύμβολα τοῖσ εἰσ αἴσθησιν ἀφικνουμένοισ, ὡσ πᾶν τὸ νοηθὲν ὀνομάζειν καὶ δηλοῦν, εὐμαρῶσ ἀπείρων πραγμάτων μνήμασ καὶ ἐπινοίασ παραλαμβάνοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 35:1)
ἐπειδὴ δὲ πάντ’ εὐτρέπιστο, θέντεσ ἐπὶ στρωμνῆσ ἐκπρεπεστάτῳ ἠσκημένησ κόσμῳ τὴν αὐτοκρατορικὴν ἔχοντα ἐσθῆτα, καὶ πρὸ τῆσ κλίνησ αὐτοῦ φέρεσθαι κελεύσαντεσ λάφυρά τε καὶ σκῦλα καὶ στεφάνουσ καὶ μνήμασ ὧν εἷλε πόλεων, ἤραντο τὴν κλίνην οἱ λαμπρότατοι τῶν νέων ἐν τοῖσ κατὰ πολέμουσ ἔργοισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 59 5:1)
αὐτίκα γε οὖν τοῖσ προειρημένοισ ἐπιτιθεὶσ διάνοιάν τινα οὔτε περιττὴν οὔτε θαυμαστὴν ἀλλ’ ὑπὸ πολλῶν εἰρημένην καὶ πολλάκισ ὅτι γὰρ ὁ τῶν καλῶν ἔργων ἔπαινοσ ἀθανάτουσ τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ μνήμασ δύναται ποιεῖν τοῖσ ἀγαθοῖσ, μυρίοισ τῶν ἔμπροσθεν εἴρηται, συνιδὼν οὐθὲν οὔτε σοφὸν οὔτε περιττὸν τὴν γνώμην ἔχουσαν, ὅπερ οἶμαι λοιπὸν ἦν, τῷ κάλλει τῆσ ἑρμηνείασ αὐτὴν ἡδύνειν βούλεται.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 25 1:8)
πλανώμεθα δή, καθάπερ εἰκόσ, καὶ δυσκόλωσ τοῖσ δηλουμένοισ παρακολουθοῦμεν, ταραττομένησ ἐν τῷ διασπᾶσθαι τὰ πράγματα τῆσ διανοίασ καὶ τὰσ ἡμιτελεῖσ τῶν ἀκουσθέντων μνήμασ οὐ ῥᾳδίωσ οὐδ’ ἀκριβῶσ ἀναφερούσησ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 9 4:7)
τύπουσ δὲ τοσούτουσ ἀφ’ οὕτω πολλῶν καὶ ποικίλων πραγμάτων ἐν τῇ σαυτοῦ ψυχῇ φυλάττεισ καὶ ἀπ’ αὐτῶν κινούμενοσ εἰσ ἐπινοίασ ὁμοειδεῖσ ἐμπίπτεισ τοῖσ πρώτωσ τετυπωκόσι τέχνασ τ’ ἄλλην ἐπ’ ἄλλῃ καὶ μνήμασ ἀπὸ μυρίων πραγμάτων διασῴζεισ·
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι πάντασ ἐφορᾷ τὸ θεῖον. 8:1)
ζῷον δὲ ὅτι μὴ γιγνώσκοι δύο καὶ τρία μηδὲ περιττὸν μηδὲ ἄρτιον, ἀγνοοῖ δὲ τὸ παράπαν ἀριθμόν, οὐκ ἄν ποτε διδόναι λόγον ἔχοι περὶ ὧν αἰσθήσεισ καὶ μνήμασ ἔχοι μόνον εἰή κεκτημένον, τὴν δὲ ἄλλην ἀρετήν, ἀνδρείαν καὶ σωφροσύνην, οὐδὲν ἀποκωλύει.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 33:2)
τί δ’ αὖ τὰσ αἰσθήσεισ καὶ μνήμασ καὶ δόξασ καὶ φρονήσεισ;
(플라톤, Laws, book 1 129:1)
καὶ μὴν καὶ ὅταν ἀπολέσασα μνήμην εἴτ’ αἰσθήσεωσ εἴτ’ αὖ μαθήματοσ αὖθισ ταύτην ἀναπολήσῃ πάλιν αὐτὴ ἐν ἑαυτῇ, καὶ ταῦτα σύμπαντα ἀναμνήσεισ καὶ μνήμασ που λέγομεν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 141:9)
εἰσ φιλοσοφίαν καταβάλλων ἡμεῖσ δὲ τῇ περὶ τὴν ἱστορίαν διατριβῇ καὶ τῆσ γραφῆσ τῇ συνηθείᾳ παρασκευάζομεν ἑαυτούσ, τὰσ τῶν ἀρίστων καὶ δοκιμωτάτων μνήμασ ὑποδεχομένουσ ἀεὶ ταῖσ ψυχαῖσ, εἴ τι φαῦλον ἢ κακόηθεσ ἢ ἀγεννὲσ αἱ τῶν συνόντων ἐξ ἀνάγκησ ὁμιλίαι προσβάλλουσιν, ἐκκρούειν καὶ διωθεῖσθαι, πρὸσ τὰ κάλλιστα τῶν παραδειγμάτων ἵλεω καὶ πρᾳεῖαν ἀποστρέφοντεσ τὴν διάνοιαν.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 1 3:1)
"τὰσ δὲ τῶν πράξεων μνήμασ οὐδεὶσ ἂν οὐδὲ βουληθεὶσ ἐκστήσειεν ἑαυτοῦ.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 18 1:3)
"συνετέθη γὰρ οἶμαι καλῶσ παρακάλυμμα τῆσ ἡδονῆσ τὸ σκότοσ προθεμένουσ ταῦτα πράσσειν, καὶ μὴ διὰ φωτὸσ ἐντυγχάνοντασ ἐξελαύνειν τῶν ὀμμάτων τὸ αἰδούμενον καὶ τῷ ἀκολάστῳ θάρσοσ ἐμποιεῖν καὶ μνήμασ ἐναργεῖσ, αἷσ τὸ ἐνδιατρίβειν αὖθισ ἐκριπίζει τὰσ ἐπιθυμίασ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ καιροῦ συνουσίασ. 18:6)
εἰσ φιλοσοφίαν καταβάλλων ἡμεῖσ δὲ τῇ περὶ τὴν ἱστορίαν διατριβῇ καὶ τῆσ γραφῆσ τῇ συνηθείᾳ παρασκευάζομεν ἑαυτούσ, τὰσ τῶν ἀρίστων καὶ δοκιμωτάτων μνήμασ ὑποδεχομένουσ ἀεὶ ταῖσ ψυχαῖσ, εἴ τι φαῦλον ἢ κακόηθεσ ἢ ἀγεννὲσ αἱ τῶν συνόντων ἐξ ἀνάγκησ ὁμιλίαι προσβάλλουσιν, ἐκκρούειν καὶ διωθεῖσθαι, πρὸσ τὰ κάλλιστα τῶν παραδειγμάτων ἵλεω καὶ πρᾳεῖαν ἀποστρέφοντεσ τὴν διάνοιαν.
(플루타르코스, Timoleon, chapter 0 3:1)
ἀνθρώποισ ζηλωτὴν εἶναι, θεωμένοισ ἐν ἐκείνῃ μόνῃ τῶν Ἑλληνικῶν πόλεων τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ ναοὺσ οὐχ Ἑλληνικοῖσ κεκοσμημένουσ λαφύροισ οὐδ’ ἀπὸ συγγενῶν φόνου καὶ ὁμοφύλων ἀναθημάτων μνήμασ ἀτερπεῖσ ἔχοντασ, ἀλλὰ βαρβαρικὰ σκῦλα καλλίσταισ ἐπιγραφαῖσ δηλοῦντα μετὰ τῆσ ἀνδρείασ τῶν νενικηκότων τὴν δικαιοσύνην, ὅτι Κορίνθιοι καὶ Τιμολέων ὁ στρατηγόσ ἐλευθερώσαντεσ τοὺσ Σικελίαν οἰκοῦντασ Ἕλληνασ ἀπὸ Καρχηδονίων χαριστήρια θεοῖσ ἀνέθηκαν.
(플루타르코스, Timoleon, chapter 29 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION