헬라어 문장 내 검색 Language

μίχθη δέ οἱ ἐν φιλότητι ἄσχετον ἱμερθείσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 28:3)
τῶνδε γὰρ ἀμφὶ τὰσ λαγόνασ εἷσ ἑνὶ τῶν ἀνὰ τὸ πᾶν ξυμβῇ γέ κοτε· χαλεπώτατοσ δὲ, ἢν ὁ τυμπανία σ τῷ ἀνὰ σάρκα μιχθῇ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.14)
ὅταν γὰρ μιχθῇ, οὔτε ἀγαθὸν οὔτε οὐκ ἀγαθὸν τὸ μῖγμα, ὥστ’ οὐδὲν εἰπεῖν ἀληθέσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 191:1)
καὶ τὸ ἡδεῖαν τὰ εἰρημένα ποιήσει, ἂν εὖ μιχθῇ, τὸ εἰωθὸσ καὶ <τὸ> ξενικόν, καὶ ὁ ῥυθμόσ, καὶ τὸ πιθανὸν ἐκ τοῦ πρέποντοσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 12 6:7)
ὁσάκισ δ’ ἂν μιχθῇ γυναικὶ τῇ ἑωυτοῦ ἀνὴρ Βαβυλώνιοσ, περὶ θυμίημα καταγιζόμενον ἵζει, ἑτέρωθι δὲ ἡ γυνὴ τὠυτὸ τοῦτο ποιέει, ὄρθρου δὲ γενομένου λοῦνται καὶ ἀμφότεροι·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 198 2:2)
ἔνθα ἐπεὰν ἵζηται γυνή, οὐ πρότερον ἀπαλλάσσεται ἐσ τὰ οἰκία ἤ τίσ οἱ ξείνων ἀργύριον ἐμβαλὼν ἐσ τὰ γούνατα μιχθῇ ἔξω τοῦ ἱροῦ·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 199 4:1)
ἐπεὰν δὲ μιχθῇ, ἀποσιωσαμένη τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται ἐσ τὰ οἰκία, καὶ τὠπὸ τούτου οὐκ οὕτω μέγα τί οἱ δώσεισ ὥσ μιν λάμψεαι.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 199 5:6)
ἡ δὲ Λαδίκη, ἐπείτε οἱ ἀρνευμένῃ οὐδὲν ἐγίνετο πρηύ̈τεροσ ὁ Ἄμασισ, εὔχεται ἐν τῷ νόῳ τῇ Ἀφροδίτῃ, ἤν οἱ ὑπ’ ἐκείνην τὴν νύκτα μιχθῇ ὁ Ἄμασισ, τοῦτο γάρ οἱ κακοῦ εἶναι μῆχοσ, ἄγαλμά οἱ ἀποπέμψειν ἐσ Κυρήνην.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 181 5:1)
τὴν δὲ φάναι ἑωυτήν ἔχειν καὶ οὐκ ἀποδώσειν ἐκείνῳ πρὶν ἢ οἱ μιχθῇ·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 9 2:2)
τῶν δὲ ὡσ ἕκαστοσ οἱ μιχθῇ, διδοῖ δῶρον τὸ ἂν ἔχῃ φερόμενοσ ἐξ οἴκου.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 172 2:4)
οὐ παύεταί τι τούτου πρό τερον, πρὶν ἢ ἀποκαθαρθῇ τε καὶ καταστορεσθῇ καὶ μιχθῇ τοῖσιν ἄλλοισιν·
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xix.14)
Σίλφιον δὲ καὶ ὀπὸσ ἔστι μὲν οἷσι μάλιστα, τοῖσι δὲ ἀπείροισιν οὐ διέρχεται τῇ κοιλίῃ, ἀλλὰ καλέεται ξηρὴ χολέρη‧ μάλιστα δὲ γίγνεται, ἢν μετὰ πολλοῦ τυροῦ μιχθῇ ἢ κρεηφαγίησ βοείων κρεῶν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.14)
τῶν δ’ ἄμυδισ μίχθη μένοσ, ὦρτο δ’ ἀϋτή.
(호메로스, 일리아스, Book 20 35:2)
"ψυχὴ πᾶσα νοῦ μετέσχεν, ἄλογοσ δὲ καὶ ἄνουσ οὐκ ἔστιν, ἀλλ’ ὅσον ἂν αὐτῆσ σαρκὶ μιχθῇ καὶ πάθεσιν, ἀλλοιούμενον τρέπεται καθ’ ἡδονὰσ καὶ ἀλγηδόνασ εἰσ τὸ ἄλογον.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 2232)
ἐὰν δὲ μιχθῇ, τοῦτό ἔστιν ἡ πάντων μὲν ῥυθμῶν, πασῶν δὲ ἁρμονιῶν ἐμμελεστάτη καὶ μουσικωτάτη κρᾶσισ, ᾗ καὶ τὸν κόσμον ὁ θεὸσ λέγεται διοικεῖν, οὐ βιαζόμενοσ, ἀλλὰ πειθοῖ καὶ λόγῳ παράγων τὴν ἀνάγκην.
(플루타르코스, chapter 2 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION