헬라어 문장 내 검색 Language

ἀληθῆ λέγειν φησὶ τὸν Ξενοφῶντα ὁ Πλούταρχοσ περὶ τῶν ὠτίδων φέρεσθαι γὰρ πάμπολλα τὰ ζῷα ταῦτα εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀπὸ τῆσ παρακειμένησ Λιβύησ, τῆσ θήρασ αὐτῶν τοιαύτησ γινομένησ, μιμητικὸν δέ ἐστι τὸ ζῷον τοῦτο, ὁ ὦτοσ, μάλιστα ὧν ἂν ἴδῃ ποιοῦντα ἄνθρωπον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 43 4:1)
μιμητικὸν γὰρ ὑπάρχον πάσησ πράξεωσ βίᾳ μὲν οὐ ῥᾳδίωσ χειροῦται διά τε τὴν ἰσχὺν τῶν σωμάτων καὶ διὰ τὴν τῆσ ψυχῆσ ἀγχίνοιαν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 89 10:1)
ταῦτα δὴ παρατηροῦντα δεῖ τὸν ἀγαθὸν ποιητὴν καὶ ῥήτορα μιμητικὸν εἶναι τῶν πραγμάτων ὑπὲρ ὧν ἂν τοὺσ λόγουσ ἐκφέρῃ, μὴ μόνον κατὰ τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν σύνθεσιν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2013)
δοκεῖ γάρ μοι ὁ παλαιὸσ μῦθοσ καὶ Πρωτέα τὸν Αἰγύπτιον οὐκ ἄλλο τι ἢ ὀρχηστήν τινα γενέσθαι λέγειν, μιμητικὸν ἄνθρωπον καὶ πρὸσ πάντα σχηματίζεσθαι καὶ μεταβάλλεσθαι δυνάμενον, ὡσ καὶ ὕδατοσ ὑγρότητα μιμεῖσθαι καὶ πυρὸσ ὀξύτητα ἐν τῇ τῆσ κινήσεωσ σφοδρότητι καὶ λέοντοσ ἀγριότητα καὶ παρδάλεωσ θυμὸν καὶ δένδρου δόνημα, καὶ ὅλωσ ὅ τι καὶ θελήσειεν.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 19:2)
παιδιᾶσ δὲ ἔχεισ ἤ τι τεχνικώτερον ἢ καὶ χαριέστερον εἶδοσ ἢ τὸ μιμητικόν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 109:1)
μιμητικὸν δὴ τοῦτο αὐτῆσ προσειπόντεσ ἀπονειμώμεθα·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 306:7)
ἀλλὰ τὴν αὐτὴν δόξαν εἴληφα καὶ περὶ τῶν πάλαι γεγονότων καὶ περὶ τῶν νῦν ὄντων ποιητῶν, οὔτι τὸ ποιητικὸν ἀτιμάζων γένοσ, ἀλλὰ παντὶ δῆλον ὡσ τὸ μιμητικὸν ἔθνοσ, οἷσ ἂν ἐντραφῇ, ταῦτα μιμήσεται ῥᾷστα καὶ ἄριστα, τὸ δ’ ἐκτὸσ τῆσ τροφῆσ ἑκάστοισ γιγνόμενον χαλεπὸν μὲν ἔργοισ, ἔτι δὲ χαλεπώτερον λόγοισ εὖ μιμεῖσθαι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 16:2)
ταῦτα μὲν δή, ὥσ γε φαίνεται, ἐπιεικῶσ ἡμῖν διωμολόγηται, τόν τε μιμητικὸν μηδὲν εἰδέναι ἄξιον λόγου περὶ ὧν μιμεῖται, ἀλλ’ εἶναι παιδιάν τινα καὶ οὐ σπουδὴν τὴν μίμησιν, τούσ τε τῆσ τραγικῆσ ποιήσεωσ ἁπτομένουσ ἐν ἰαμβείοισ καὶ ἐν ἔπεσι πάντασ εἶναι μιμητικοὺσ ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα.
(플라톤, Republic, book 10 178:1)
τὸ δὲ τρίτον, ἡ δεῖξισ, οὐ μιμητικόν ἐστιν, ἀλλὰ δηλωτικὸν ἀληθῶσ τῶν ὑποκειμένων ὡσ γὰρ οἱ ποιηταὶ τοῖσ κυρίοισ ὀνόμασι δεικτικῶσ χρῶνται, τὸν Ἀχιλλέα καὶ τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὴν γῆν καὶ τὸν οὐρανὸν ὀνομάζοντεσ, ὡσ ὑπὸ τῶν πολλῶν λέγονται·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, ὅτι τρία μέρη τῆσ ὀρχήσεωσ, φορὰ καὶ σχῆμα καὶ δεῖξισ· καὶ τί ἕκαστον αὐτῶν, καί τίνα κοινὰ ποιητικῆσ καὶ ὀρχηστικῆσ. 6:1)
οὕτωσ ἐν ὀρχήσει τὸ μὲν σχῆμα μιμητικόν ἐστι μορφῆσ καὶ ἰδέασ, καὶ πάλιν ἡ φορὰ πάθουσ τινὸσ ἐμφαντικὸν ἢ πράξεωσ ἢ δυνάμεωσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, ὅτι τρία μέρη τῆσ ὀρχήσεωσ, φορὰ καὶ σχῆμα καὶ δεῖξισ· καὶ τί ἕκαστον αὐτῶν, καί τίνα κοινὰ ποιητικῆσ καὶ ὀρχηστικῆσ. 11:1)
μιμητικὸν δὲ καὶ ἐπὶ τὰ δένδρα ἀναφευκτικόν·
(스트라본, 지리학, book 15, chapter 1 58:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION