헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὔτε πᾶν μικτόν, τό τε γιγνόμενον ἕτερον, οὐκ ἔσται τε χωριστὸν τὸ ἓν οὐδ’ ἑτέρα φύσισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 111:3)
αἱρετώτερον γὰρ εἶναι τὸν ἡδὺν βίον μετὰ φρονήσεωσ ἢ χωρίσ, εἰ δὲ τὸ μικτὸν κρεῖττον, οὐκ εἶναι τὴν ἡδονὴν τἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 13:3)
μή τι μικτὸν παίνεται;
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, iambics17)
ἀλλ’ ἐξ ἁπάσησ ἰδέασ μικτὸν ἐναγωνίου τε καὶ θεωρητικῆσ καὶ ἡδείασ, ἵνα καὶ τοῖσ περὶ τοὺσ πολιτικοὺσ διατρίβουσι λόγουσ καὶ τοῖσ περὶ τὴν φιλόσοφον ἐσπουδακόσι θεωρίαν καὶ εἴ τισιν ἀοχλήτου δεήσει διαγωγῆσ ἐν ἱστορικοῖσ ἀναγνώσμασιν, ἀποχρώντωσ ἔχουσα φαίνηται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 8 5:1)
γένοσ δὲ τὸ τῶν Ἀλβανῶν μικτὸν ἦν ἔκ τε Πελασγῶν καὶ Ἀρκάδων καὶ Ἐπειῶν τῶν ἐξ Ἤλιδοσ ἐλθόντων, τελευταίων δὲ τῶν μετὰ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν ἀφικομένων εἰσ Ἰταλίαν Τρώων, οὺσ ἦγεν Αἰνείασ ὁ Ἀγχίσου καὶ Ἀφροδίτησ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 2 2:1)
Ῥωμαίοισ τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ πολίτευμα ἦν μικτὸν ἔκ τε βασιλείασ καὶ ἀριστοκρατίασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 5 5:1)
τρία δὲ τὰ λοιπὰ ἡμίφωνα μικτὸν λαμβάνει τὸν ψόφον ἐξ ἑνὸσ μὲν τῶν ἡμιφώνων τοῦ σ, τριῶν δὲ ἀφώνων τοῦ τε δ καὶ τοῦ κ καὶ τοῦ π.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1446)
ἐγὼ μὲν δὴ τοιαύτην τινὰ δόξαν ὑπὲρ τῆσ Δημοσθένουσ λέξεωσ ἔχω καὶ τὸν χαρακτῆρα τοῦτον ἀποδίδωμι αὐτῷ τὸν ἐξ ἁπάσησ μικτὸν ἰδέασ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 8 1:1)
τούτῳ γὰρ Θουκυδίδησ τῷ ἀνδρὶ ἐπιβαλὼν καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὧν πρότερον ἐμνήσθην, καὶ συνιδών, ἃσ ἕκαστοσ αὐτῶν ἔσχεν ἀρετάσ, ἴδιόν τι γένοσ χαρακτῆροσ, οὔτε πεζὸν αὐτοτελῶσ οὔτ’ ἔμμετρον ἀπηρτισμένωσ, κοινὸν δέ τι καὶ μικτὸν ἐξ ἀμφοῖν ἐργασάμενοσ εἰσ τὴν ἱστορικὴν πραγματείαν ἐσπούδασεν εἰσαγαγεῖν·
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 1:2)
καὶ πολὺσ ἦν ὁ περὶ τούτου λόγοσ, οὔτε ἄνδρα οὔτε γυναῖκα εἶναι τὸν εὐνοῦχον λέγοντοσ, ἀλλά τι σύνθετον καὶ μικτὸν καὶ τερατῶδεσ, ἔξω τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ.
(루키아노스, Eunuchus, (no name) 6:3)
μεθ’ οὓσ τὸ σοφιστῶν φῦλον οὐκ οἶδ’ ὅπωσ μοι παρενεφύετο, οὔτε ζηλοῦν τἀμὰ ἐσ βάθοσ οὔτε κομιδῇ ἀπᾷδον, ἀλλ’ οἱο͂ν τὸ Ἱπποκενταύρων γένοσ, σύνθετόν τι καὶ μικτὸν ^ ἐν μέσῳ ἀλαζονείασ καὶ φιλοσοφίασ πλαζόμενον, οὔτε τῇ ἀγνοίᾳ τέλεον προσεχόμενον οὔτε ἡμᾶσ ἀτενέσι τοῖσ ὀφθαλμοῖσ καθορᾶν δυνάμενον, ἀλλ’ οἱο͂ν λημῶντεσ ὑπὸ τοῦ ἀμβλυώττειν ἀσαφέσ τι καὶ ἀμυδρὸν ἡμῶν εἴδωλον ἢ σκιὰν ἐνίοτε ἰδόντεσ ἄν·
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 10:1)
γίγνονται δὲ καὶ μέγισταί τινεσ μυῖαι, ἃσ στρατιώτιδασ οἱ πολλοὶ καλοῦσιν, οἱ δὲ κύνασ, τραχύταται τὸν βόμβον καὶ τὴν πτῆσιν ὠκύταται, αἵ γε καὶ μακροβιώταταὶ εἰσιν καὶ τοῦ χειμῶνοσ ὅλου ἄσιτοι διακαρτεροῦσιν ὑπεπτηχυῖαι τοῖσ ὀρόφοισ μάλιστα, ἐφ’ ὧν κἀκεῖνο θαυμάζειν ἄξιον, ὅτι ἀμφότερα, καὶ τὰ θηλειῶν καὶ τὰ ἀρρένων, δρῶσιν καὶ βαινόμεναι καὶ ^ βαίνοντεσ ἐν τῷ μέρει κατὰ τὸν Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτησ παῖδα τὸν μικτὸν τὴν φύσιν καὶ διττὸν τὸ κάλλοσ.
(루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 12:1)
διαμάχαι τοῦ φιλοκάλου πρὸσ τὸ ἀκόλαστον ἐνδείκνυνται τὸ μικτὸν ἔκ τε τῆσ θείασ καὶ ἀπαθοῦσ ἔκ τε τῆσ θνητῆσ καὶ περὶ τὰ σώματα παθητῆσ μερίδοσ·
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 27 11:1)
"μικτὸν δὲ σῶμα καὶ μίμημα δαιμόνιον ὄντωσ τὴν σελήνην, τῷ τῇ τούτου τοῦ γένουσ συνᾴδειν περιφορᾷ, φθίσεισ φαινομένασ δεχομένην καὶ αὐξήσεισ καὶ μεταβολὰσ ὁρῶντεσ, οἱ μὲν ἄστρον γεῶδεσ οἱ δ’ ὀλυμπίαν γῆν οἱ δὲ χθονίασ ὁμοῦ καὶ οὐρανίασ κλῆρον Ἑκάτησ προσεῖπον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 137)
"τὸ γὰρ ἄψυχον ἄκυρον αὐτὸ καὶ παθητὸν ὑπ’ ἄλλων, ὁ δὲ νοῦσ ἀπαθὴσ καὶ αὐτοκράτωρ μικτὸν δὲ καὶ μέσον ἡ ψυχὴ καθάπερ ἡ σελήνη τῶν ἄνω καὶ κάτω σύμμιγμα καὶ μετακέρασμα ὑπὸ τοῦ θεοῦ γέγονε, τοῦτον ἄρα πρὸσ ἥλιον ἔχουσα τὸν λόγον, ὃν.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3032)

SEARCH

MENU NAVIGATION