헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὰ μεγάλα μικρῶσ λέγων, τὰ δὲ μικρὰ μεγάλωσ γλυκύτητα ἐργάσῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ γλυκύτητοσ. 4:1)
συνέσταλται δ’ ἀναγκαίωσ μικρὰ μικρῶσ τοῖσ πολλοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 8:15)
πολεμίουσ δὲ οὐ τοὺσ ἀσθενεστάτουσ εἵλοντο, ἀλλὰ τοὺσ πλεῖστα ἀνασχέσθαι δυνατωτάτουσ, δυοῖν ἐναγόντοιν, ἑνὸσ μὲν τοῦ μηδὲν τῶν ἐσχάτων, ὅσον εἰσ γνώμην καὶ παρασκευὴν ἧκε τῶν βαρβάρων, ἐλλελεῖφθαι τοῖσ Ἕλλησι τὸ μὴ οὐ πεπονθότασ εἶναι, ἀνθ’ ὧν δεῖν ἀμύνεσθαι καὶ μηδαμῶσ μικρῶσ, ἑτέρου δὲ τοῦ πρὸσ τὸν λοιπὸν χρόνον ἀσφαλοῦσ τῇ Ἑλλάδι, ἑώσ ἔγνω βασιλεὺσ παραπλήσιον ποιῶν ἀνταίρων τῇ πόλει ὥσπερ ἂν εἰ πρὸσ φλόγα πολλὴν ἐπιοῦσαν ὕλην ἐπηρμένοσ ἠγωνίζετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 62:12)
ὥστε τοῦτό γε αὐτὸ μὴ φοβώμεθα, μηδέ τισ ἡμᾶσ λόγοσ θορυβείτω δεδιττόμενοσ, ὡσ οὐ τὸν φύσει καὶ θείᾳ μοίρᾳ κατορθοῦντα δεῖ νικᾶν, ἀλλ’ ὅστισ τεχνικὸσ μικρῶσ ἐστίν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 15:4)
οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ καὶ μηδ’ εἱστισοῦν μὲν τὸ παράπαν ἐλείπεθ’ ἕτεροσ ἀποδόσεωσ τρόποσ, ἀλλ’ εἰσ ἀτέλειαν πάντ’ ἦγε, καὶ τοῦτ’ ἦν μόνον γέρασ τοῖσ εὖ πάσχειν ἀξίοισ ὧν ἕνεχ’ ὑπὲρ ἡμῶν προτεθύμηνται, βεβλάφθαι δ’ ἂν οὐ μικρῶσ ἐντεῦθεν ἡ πόλισ ἐδόκει, οὐδ’ οὕτωσ ἄν μοι δοκοῦμεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὰ τοιαῦτ’ ἀνασχέσθαι, οὐδὲ διὰ τὴν πρὸσ τὸν δεῖνα ἢ τὸν δεῖνα χάριν αἴτιοι ζημίασ καθεστάναι τῇ πόλει, ἀλλὰ τῶν ὑπὲρ αὐτῆσ δικαίων καὶ τοῦ κοινῇ λυσιτελοῦντοσ πάντα θέμενοι λόγον τὸ κατ’ αὐτοὺσ τούτουσ εἰκότωσ ἐᾶσαι, ἱκανὴν ἔχοντασ χάριν τὸ πόλεωσ τοιαύτησ εὐεργέτασ φανῆναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 10:6)
οὐ μόνον ὅτι πάντων μάλιστα τὰ τοιαῦτ’ αὐτὸσ ἑτοιμότατοσ εἶ, ἀλλ’ ὅτι σοι καὶ τοῦτο πρὸσ τὸν ἀγῶνα τὸν σὸν συνήρατ’ ἂν οὐ μικρῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 30:3)
σκορπίον ἢ πέρκαισι καθηγητὴν μελάνουρον Ἱκέσιοσ δ’ αὐτὸν σαργῷ φησιν παραπλήσιον εἶναι, καταδεέστερον δὲ τῇ εὐχυλίᾳ καὶ τῇ εὐστομίᾳ, μικρῶσ δὲ παραστύφειν καὶ εἶναι τρόφιμον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 93 1:1)
ποιησάντων δὲ τῶν ἱππέων τὸ προσταχθὲν ἤδη νυκτὸσ οὔσησ, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι νομίσαντεσ τῶν Λεοντίνων τινὰσ εἶναι τοὺσ δι’ εὔνοιαν ἀπηγγελκότασ, διεταράχθησαν οὐ μικρῶσ καὶ τὴν ἀπαλλαγὴν ὑπερέθεντο·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 18 6:1)
Συνιδοῦσαι δ’ οὕτωσ αὐτὸν ἔχοντα πρὸσ τὴν Μαριάμμην ἥ τε ἀδελφὴ καὶ ἡ μήτηρ κάλλιστον ᾠήθησαν τὸν καιρὸν τοῦ πρὸσ ἐκείνην μίσουσ εἰληφέναι καὶ διελάλουν οὐ μικρῶσ παροξύνουσαι τὸν Ἡρώδην διαβολαῖσ μῖσοσ ὁμοῦ καὶ ζηλοτυπίαν ἐμποιεῖν δυνησομέναισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 257:1)
πρῶτον μὲν ὑπὲρ τῶν ἀνηκόντων τῷ βασιλεῖ γνησίωσ φρονῶν, δεύτερον δὲ καὶ τῶν ἰδίων πολιτῶν στοχαζόμενοσ. τῇ μὲν γὰρ τῶν προειρημένων ἀλογιστίᾳ τὸ σύμπαν ἡμῶν γένοσ οὐ μικρῶσ ἀκληρεῖ.
(70인역 성경, Liber Maccabees II 14:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION