헬라어 문장 내 검색 Language

μὲν ἐπὶ τὸ ἀξιοῦν ἑαυτὸν ἀγαθῶν μεγάλων ἀνάξιον ὄντα χαυνότησ τοὺσ τοιούτουσ γὰρ χαύνουσ λέγομεν, ὅσοι μεγάλων οἰόνται ἄξιοι εἶναι οὐκ ὄντεσ, ἡ δὲ περὶ τὸ ἄξιον ὄντα μὴ ἀξιοῦν ἑαυτὸν μεγάλων μικροψυχία μικροψύχου γὰρ εἶναι δοκεῖ, ὅστισ ὑπαρχόντων δι’ ἃ δικαίωσ ἂν ἠξιοῦτο, μὴ ἀξιοῖ μηθενὸσ μεγάλου ἑαυτόν, ὥστ’ ἀνάγκη καὶ τὴν μεγαλοψυχίαν εἶναι μεσότητα χαυνότητοσ καὶ μικροψυχίασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 112:1)
ἐγὼ νομίζω τὸν μὲν εὖ παθόντα δεῖν μεμνῆσθαι πάντα τὸν χρόνον, τὸν δὲ ποιήσαντ’ εὐθὺσ ἐπιλελῆσθαι, εἰ δεῖ τὸν μὲν χρηστοῦ, τὸν δὲ μὴ μικροψύχου ποιεῖν ἔργον ἀνθρώπου.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 385:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION