헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὁ πᾶσ χρόνοσ εἰσ ἡμέραν καὶ νύκτα μερισθεὶσ πρέποντα τῷ καιρῷ τὰ ἑκατέρων ἔχει μήκη, ἀναπαύσεισ τε καὶ τοὺσ πόνουσ, ὡσ δὴ ἁρμόττει, πλείουσ ἢ ἐλάττουσ παρεχόμενοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 7:4)
πάντωσ δὲ καὶ μήκη καὶ βραχύτητεσ καὶ ὁτιοῦν τῶν ἐν τῇ φύσει φίλον αὐτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 1:4)
καίτοι τοσοῦτόν γ’ ἐστὶ προὔργου τοῦ παραδείγματοσ, τοῦ μὲν γὰρ ἡλίου διττὴν οὖσαν τὴν κίνησιν ὁρῶμεν ὡσ περὶ τῶν ὅλων περάτων εἰπεῖν, ἀφ’ ὧν καὶ τὰ μήκη καὶ τὰσ βραχύτητασ ἑκάστων τῶν χρόνων ἔξεστι συλλογίζεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 10:6)
βουλόμενοι δὲ τὰσ οὐσίασ ἀνάγειν εἰσ τὰσ ἀρχὰσ μήκη μὲν τίθεμεν ἐκ βραχέοσ καὶ μακροῦ, ἔκ τινοσ μικροῦ καὶ μεγάλου, καὶ ἐπίπεδον ἐκ πλατέοσ καὶ στενοῦ, σῶμα δ’ ἐκ βαθέοσ καὶ ταπεινοῦ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 224:1)
οὐθένα δ’ ἔχει λόγον οὐδὲ τὰ μετὰ τοὺσ ἀριθμοὺσ μήκη τε καὶ ἐπίπεδα καὶ στερεά, οὔτε ὅπωσ ἔστιν ἢ ἔσται οὔτε τίνα ἔχει δύναμιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 233:4)
πρὸσ δὲ τούτοισ πότερον οἱ ἀριθμοὶ καὶ τὰ μήκη καὶ τὰ σχήματα καὶ αἱ στιγμαὶ οὐσίαι τινέσ εἰσιν ἢ οὔ, κἂν εἰ οὐσίαι πότερον κεχωρισμέναι τῶν αἰσθητῶν ἢ ἐνυπάρχουσαι ἐν τούτοισ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 20:3)
‐ ἀλλὰ μὴν εἰ τοῦτο μὲν ὁμολογεῖται, ὅτι μᾶλλον οὐσία τὰ μήκη τῶν σωμάτων καὶ αἱ στιγμαί, ταῦτα δὲ μὴ ὁρῶμεν ποίων ἂν εἰε͂ν σωμάτων ἐν γὰρ τοῖσ αἰσθητοῖσ ἀδύνατον εἶναι, οὐκ ἂν εἰή οὐσία οὐδεμία.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 148:1)
καὶ οὐκ ἀνάγκη διὰ ταῦτα ἢ κεχωρισμένον τι εἶναι κινούμενον τῶν αἰσθητῶν ἢ ἐν τούτοισ τινὰ φύσιν εἶναι ἀφωρισμένην, οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν κινουμένων ἔσονται λόγοι καὶ ἐπιστῆμαι, οὐχ ᾗ κινούμενα δὲ ἀλλ’ ᾗ σώματα μόνον, καὶ πάλιν ᾗ ἐπίπεδα μόνον καὶ ᾗ μήκη μόνον, καὶ ᾗ διαιρετὰ καὶ ᾗ ἀδιαίρετα ἔχοντα δὲ θέσιν καὶ ᾗ ἀδιαίρετα μόνον, ὥστ’ ἐπεὶ ἁπλῶσ λέγειν ἀληθὲσ μὴ μόνον τὰ χωριστὰ εἶναι ἀλλὰ καὶ τὰ μὴ χωριστά οἱο͂ν κινούμενα εἶναι, καὶ τὰ μαθηματικὰ ὅτι ἔστιν ἁπλῶσ ἀληθὲσ εἰπεῖν, καὶ τοιαῦτά γε οἱᾶ λέγουσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 39:1)
ὥστε καὶ ᾗ μήκη μόνον καὶ ᾗ ἐπίπεδα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 44:2)
ὁμοίωσ δὲ καὶ περὶ τὰ μήκη καὶ περὶ τὰ ἐπίπεδα καὶ περὶ τὰ στερεά.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 98:3)
οἱ μὲν γὰρ ἐκ τῶν εἰδῶν τοῦ μεγάλου καὶ τοῦ μικροῦ ποιοῦσιν, οἱο͂ν ἐκ μακροῦ μὲν καὶ βραχέοσ τὰ μήκη, πλατέοσ δὲ καὶ στενοῦ τὰ ἐπίπεδα, ἐκ βαθέοσ δὲ καὶ ταπεινοῦ τοὺσ ὄγκουσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 193:2)
ἀριθμοὶ γὰρ καὶ μήκη καὶ σώματα τὰ γεννώμενά ἐστιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 45:2)
τοῖσ δὲ τὰσ ἰδέασ τιθεμένοισ τοῦτο μὲν ἐκφεύγει ‐ ποιοῦσι γὰρ τὰ μεγέθη ἐκ τῆσ ὕλησ καὶ ἀριθμοῦ, ἐκ μὲν τῆσ δυάδοσ τὰ μήκη, ἐκ τριάδοσ δ’ ἴσωσ τὰ ἐπίπεδα, ἐκ δὲ τῆσ τετράδοσ τὰ στερεὰ ἢ καὶ ἐξ ἄλλων ἀριθμῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 76:1)
καὶ ἅμα ἐν ταῖσ προσβάσεσί τε καὶ καταβαίνοντασ τούσ τε ἵππουσ καὶ τοὺσ ἡμιόνουσ ἔτι μᾶλλον κακοπαθεῖν τῷ ἀνωμάλῳ τῆσ ὁδοῦ καὶ ἅμα οὐ βεβαίῳ, τῶν τε σταθμῶν τὰ μήκη πιέσαι οὐχ ἥκιστα τὴν στρατιάν·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 24 5:1)
ὅτι Καλλίμαχοσ εἶπε περὶ Πυθαγόρου, διότι τῶν ἐν γεωμετρίᾳ προβλημάτων τὰ μὲν εὑρ͂ε, τὰ δὲ ἐκ τῆσ Αἰγύπτου πρῶτοσ εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ ἤνεγκεν, ἐν οἷσ λέγει ὅτι ἐξεῦρε Φρὺξ Εὔφορβοσ, ὅστισ ἀνθρώποισ τρίγωνά τε σκαληνὰ καὶ κύκλων ἑπτὰ μήκη δίδαξε νηστεύειν τῶν ἐμπνεόντων·
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 6 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION