헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅσου δὲ ἀξία θεοῖσ τε καὶ ἀνθρώποισ ἐστί τε καὶ γεγένηται καὶ γενήσεται θεῶν μὲν ἂν παῖδεσ ἄμεινον εἴποιεν ὅσοι χορευταὶ τῆσ Ἀθηνᾶσ, πειρατέον δὲ καὶ ἡμῖν ἀμωσγέπωσ εἰπεῖν, ποιηταῖσ τε ἄχρι τοῦ μετρίου προσχρωμένουσ καὶ τῷ λόγῳ τοσοῦτον ἐφιέντασ, ὡσ μὴ πολύ τι παρενεγκεῖν ἢ τὸν πάντα ἰσομέτρητον συμβῆναι τῷ ὀνείρατι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 2:9)
ἐὰν δὲ πέρα τοῦ μετρίου φιλονεικήσωμεν, εὔδηλον δή που τοῦθ’ ὅτι καὶ περὶ τῶν ὑπαρχόντων κινδυνεύειν δεήσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:2)
ὡσ εἰ μὲν ἐγκαταλειφθέντεσ ὑφ’ ὑμῶν οὐκ ἀνθέξουσι, πράγματοσ οὐ μετρίου δόξετε αἴτιοι γεγενῆσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 20:17)
καὶ φάσματοσ μὲν ἄλλου του συμβάντοσ οἱᾶ κατ’ οὐρανὸν, ἢ σεισμῶν ἢ πνευμάτων ἔξω τοῦ μετρίου κατασχόντων, ἔδει μὲν δεδιέναι πάντασ, ἔδει δ’ ἀλλήλουσ συγκαλεῖν, ἰέναι δὲ θεωροὺσ εἰσ Δελφοὺσ καὶ Δωδώνην καὶ παρ’ Ἀμφιάρεων περὶ σωτηρίασ, Φιλίππου δ’ ἐπιπολάζοντοσ τοσοῦτον ἤδη χρόνον καὶ τὴν Ἑλλάδα ἐκ βάθρων κινοῦντοσ καὶ τοσαύτην γῆν ἐπερχομένου, ὅσην οὐδέπω κῦμα ἐπέκλυσεν, οὐδεὶσ οὐ λόγοσ, οὐ σύλλογοσ, οὐκ εὐχὴ πρέπουσα, οὐκ ἐρώτημα Ἑλληνικὸν, ἀλλ’ ὥσπερ νεφέλῃ κεκαλυμμένοσ, ἢ τὴν τῶν ποιητῶν ἄτοπον κυνῆν περικείμενοσ, δρᾶσαι φανερὸσ, παθεῖν δ’ ἀφανὴσ, περιέρχεται δημαγωγῶν τοὺσ Ἕλληνασ, πάντα ἐκζητῶν, πάντα εὑρίσκων εἴ τί τῳ πέπρακται δυσχερὲσ εἰσ τὸ πλησίον, εἰ ῥῆμά τισ ἔφθεγκται μόνον, διαβάλλων ἐν μέρει πάντασ, ὥσπερ παισὶ τοῖσ Ἕλλησι διαλεγόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 11:5)
ὅταν μὲν οὖν εἰσ τὸ τῆσ συμφορᾶσ μέγεθοσ ἀποβλέψω, οὐδείσ μοι δοκεῖ λόγοσ ἀρκεῖν, ἀλλὰ πάντ’ ἐλλείπειν τοῦ μετρίου, ὅταν δὲ εἰσ τὴν ὑμετέραν ἀρετὴν καὶ φύσιν καὶ τὸ πρόχειρον πρὸσ τὰσ εὐεργεσίασ, ἐπέρχεταί μοι δεδιέναι μὴ πλείω τῶν ἱκανῶν διειλέχθαι δοκῶ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 5:7)
ἔτι δὲ ὥσπερ ἐν τοῖσ ἰδίοισ οἴκοισ πᾶσ τισ οἶμαι βούλεται τῶν προσόντων ἀπολαύειν, οὕτωσ οὐδὲν ἀπεικὸσ καὶ πόλιν ἄλλωσ τε καὶ ἀρχὴν ἔχουσαν, ἐν οἷσ οὐχ ὁ τὸ πᾶν κωλύων ἴσωσ βέλτιστοσ, ἀλλ’ ὅστισ τοῦ μετρίου ποιεῖται λόγον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 30:2)
ἀλλὰ τοιοῦτον μὲν οὐδὲν οὔτε πράξαντα οὔτε βουλεύσαντα Μιλτιάδην, ἡττηθέντα δέ πωσ φιλοτιμίασ καὶ τῷ τοὺσ φίλουσ τοὺσ ἑαυτοῦ συναύξειν ζητεῖν τὸ κοινῇ συμφέρον παρορῶντα ἐνίοτε, ὥσπερ Ἀγησίλαον, ὃσ φιλότιμοσ ὢν καὶ φιλέταιροσ πέρα τοῦ μετρίου παραλαβὼν τὴν πόλιν τὴν Λακεδαιμονίων γῆσ καὶ θαλάττησ ἄρχουσαν οὐ διεφύλαξεν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 60:9)
ποίαν ἢ χειρῶν ἐγὼ κίνησιν, ἢ χειλῶν παραγωγὴν ἐξεπίτηδεσ περαιτέρω τοῦ μετρίου νενόμικα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 31:7)
θυμοῦ γὰρ ἔφη μετρίου μὲν οὐδὲν ἂν κάλλιον ἀνθρώπῳ γενέσθαι, τοῦ δὲ ὑπερβάλλοντοσ οὐδὲν αἴσχιον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 12:5)
νῦν δ’ εἰσὶ πολλαὶ καὶ τῶν ὑπὸ μίαν κατηγορίαν, οἱο͂ν καιροῦ, ἐν πολέμῳ μὲν γὰρ στρατηγικὴ ἐν νόσῳ δ’ ἰατρική, καὶ τοῦ μετρίου ἐν τροφῇ μὲν ἰατρικὴ ἐν πόνοισ δὲ γυμναστική.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 38:1)
τὰ δέ, ἂν ᾖ κατακορῆ, ἐξελέγχει καὶ ποιεῖ φανερὸν ὅτι ποίησισ ἐστίν, ἐπεὶ δεῖ γε χρῆσθαι αὐτοῖσ ἐξαλλάττει γὰρ τὸ εἰωθὸσ καὶ ξενικὴν ποιεῖ τὴν λέξιν, ἀλλὰ δεῖ στοχάζεσθαι τοῦ μετρίου, ἐπεὶ μεῖζον ποιεῖ κακὸν τοῦ εἰκῇ λέγειν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 3 3:3)
μετρίου γὰρ ἀνδρὸσ οὐκ ἐπέτυχεσ πώποτε.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 5:17)
καὶ Ἄλεξισ δὲ ἐν τῇ τοῦ Φρυγίου διασκευῇ φησιν εἰ τοῦ μεθύσκεσθαι πρότερον τὸ κραιπαλᾶν παρεγίνεθ’ ἡμῖν, οὐδ’ ἂν εἷσ οἶνόν ποτε προσίετο πλείω τοῦ μετρίου, νυνὶ δὲ τὴν τιμωρίαν οὐ προσδοκῶντεσ τῆσ μέθησ ἥξειν προχείρωσ τοὺσ ἀκράτουσ πίνομεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 34 4:1)
διόπερ ὁ θειότατοσ Πλάτων καλῶσ νομοθετεῖ ἐν τῷ δευτέρῳ ’τοὺσ παῖδασ μέχρι ἐτῶν ὀκτωκαίδεκα τὸ παράπαν οἴνου μὴ γεύεσθαι οὐ γὰρ χρὴ πῦρ ἐπὶ πῦρ ὀχετεύειν οἴνου δὲ μετρίου γεύεσθαι μέχρι τριάκοντα ἐτῶν, μέθησ δὲ καὶ πολυοινίασ τὸ παράπαν τὸν νέον ἀπέχεσθαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 551)
καὶ πάλιν Λακεδαιμονίοισ ἄρξασι καὶ παρελθοῦσιν εἰσ τὴν αὐτὴν δυναστείαν ὑμῖν, ἐπειδὴ πλεονάζειν ἐπεχείρουν καὶ πέρα τοῦ μετρίου τὰ καθεστηκότ’ ἐκίνουν, πάντεσ εἰσ πόλεμον κατέστησαν, καὶ οἱ μηδὲν ἐγκαλοῦντεσ αὐτοῖσ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 29:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION