헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδένα πώποτε τῶν πολιτῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὔτε γραφὴν γραψάμενοσ οὔτ’ ἐν εὐθύναισ λυπήσασ, ἀλλ’ ὡσ ἔγωγε νομίζω μέτριον ἐμαυτὸν πρὸσ ἕκαστα τούτων παρεσχηκώσ, ὁρῶν δὲ τήν τε πόλιν μεγάλα βλαπτομένην ὑπὸ Τιμάρχου τουτουὶ δημηγοροῦντοσ παρὰ τοὺσ νόμουσ, καὶ αὐτὸσ ἰδίᾳ συκοφαντούμενοσ ὃν δὲ τρόπον, προϊόντοσ ἐπιδείξω τοῦ λόγου, ἕν τι τῶν αἰσχίστων ἡγησάμην εἶναι μὴ βοηθῆσαι τῇ τε πόλει πάσῃ καὶ τοῖσ νόμοισ καὶ ὑμῖν καὶ ἐμαυτῷ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1 1:1)
εἰ μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Τίμαρχοσ οὑτοσὶ διέμεινε παρὰ τῷ Μισγόλᾳ καὶ μηκέτι ὡσ ἄλλον ἧκε, μετριώτερ’ ἂν διεπέπρακτο, εἰ δή τι τῶν τοιούτων ἐστὶ μέτριον, καὶ ἔγωγε οὐκ ἂν ἐτόλμησα αὐτὸν οὐδὲν αἰτιᾶσθαι ἄλλ’ ἢ ὅπερ ὁ νομοθέτησ παρρησιάζεται, ἡταιρηκέναι μόνον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 511)
τρίτον σώφρονα καὶ μέτριον χρὴ πεφυκέναι αὐτὸν πρὸσ τὴν καθ’ ἡμέραν δίαιταν, ὅπωσ μὴ διὰ τὴν ἀσέλγειαν τῆσ δαπάνησ δωροδοκῇ κατὰ τοῦ δήμου.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1701)
μέτριον νῦν ἔποσ εὔχου·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, antistrophe 32)
ἔν τε ταῖσ προτέραισ μάχαισ πολλὰ παρὰ τὴν ἀπειρίαν τῶν ἡμετέρων στρατηγῶν προλαβόντεσ οὐδὲν ἐπεδείξασθε μέτριον ἐσ ἡμᾶσ, οὐδ’ ἠρκεῖσθε τὴν χώραν πορθοῦντεσ καὶ χωρία καὶ πόλεισ ἔχοντεσ ἀλλοτρίασ, καὶ κληρούχουσ ἐσ αὐτὰ πέμποντεσ, ἀλλὰ καὶ πρεσβευσαμένων ἡμῶν δὶσ πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ πολλὰ συγχωρούντων, ὑπερήφανα ἡμῖν ἄλλα ἐπετάσσετε, τὴν ἀρχὴν ὅλην ἀποθέσθαι καὶ ὑμῶν ὑπακούειν, ὥσπερ οὐ σπενδομένουσ ἀλλ’ ἑαλωκότασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7:7)
Τούτοισ οὖν τίσ ἐστῖν ἔλεοσ ἢ μετριοπάθεια παρ’ ἑτέρων, τοῖσ οὐδὲν μέτριον οὐδ’ ἥμερον ἐσ οὐδένασ εἰργασμένοισ;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 10:1)
οὐ γὰρ ὡσ σπάνιον καὶ δυσπρόσοδον παρέχων ἑαυτὸν ἡγεῖται τὴν τοῦ μέγασ καὶ θαυμαστὸσ καὶ τοιοῦτοσ οἱο͂σ μηδεὶσ ἄλλοσ πώποτε ἐγένετο δόξαν ἀποίσεσθαι βασιλεὺσ, ἀλλ’ οὕτωσ ἂν μάλιστα βεβαιοῦν τὴν τοῦ τοιοῦτοσ εἶναι προσηγορίαν, εἰ τὴν παρ’ αὑτοῦ εὔνοιαν καὶ φιλανθρωπίαν κοινὴν ἅπασι τοῖσ δεομένοισ παρασκευάσεται, οἰόμενοσ δεῖν τὸν ὡσ ἀληθῶσ βασιλέα τῷ τῶν ὅλων ἀπεικάσθαι βασιλεῖ κατά τε τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὴν πρόνοιαν ἁπάντων τῶν ἀρχομένων, καὶ μὴ πρὸ μὲν τῆσ βασιλείασ χρηστόν τι καὶ μέτριον ἦθοσ ἐμφαίνειν ἑαυτοῦ, βασιλέα δὲ ἀποδειχθέντα χαλεπὸν καὶ βίαιον εἶναι περὶ τοὺσ ἀρχομένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:8)
ἡ δὲ πόλισ κλαπεῖσα τῇ ναυμαχίᾳ τῇ καθ’ Ἑλλήσποντον, καὶ στερηθεῖσα τῶν νεῶν καὶ τῶν τειχῶν, καὶ μετὰ τοῦτο ἐν αὑτῇ στάσει χρησαμένη, καὶ Λακεδαιμονίων οὐδὲν μέτριον ποιούντων, ἐκείνουσ μὲν δι’ ἑνὸσ ἀνδρὸσ ἀφείλετο τῆσ θαλάττησ τὴν ἀρχὴν, αὐτὴ δ’ ἐπέστη τοῖσ Ἑλληνικοῖσ ὥσπερ ἄρτι παριοῦσα ἀπὸ τῶν Μηδικῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 74:9)
ὅστισ δὲ τὸν μὲν ἄλλον βίον οὕτω μέτριον καὶ κοινὸν ᾕρηται, ὥστ’ ἀπ’ αὐτοῦ τούτου μάλιστα γιγνώσκεσθαι καὶ τοῦτ’ εἶναι σύμβολον αὐτοῦ, εἰ μὴ καὶ νῦν ἔλαθόν τι μεῖζον εἰπὼν, καὶ δεῖ παραιτήσασθαι, ἡνίκ’ ἂν δὲ ὁ θεὸσ κινήσῃ, τότε καὶ περὶ αὑτοῦ τι φθέγγεται, καὶ ταῦτα ἅττα ποτέ ἐστι, καὶ φθεγξάμενοσ παρ’ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα καὶ τὸν καιρὸν, ἡνίκ’ οὐδενὸσ ἄλλου μεμνῆσθαι πλὴν τῶν λόγων εἰκόσ ἐστιν, εἶτ’ ἀπηλλάγη, τί τούτῳ ταῦτ’ ὀνειδίξοι τισ ἄν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:17)
οὐ γὰρ εἰκὸσ ἐν μὲν τοῖσ ἄλλοισ οὕτω μέτριον γενέσθαι καὶ κοινόν, ὥστ’ ἐξὸν αὐτῷ τοὺσ ἑτέρουσ ὑποποιησάμενον τυραννεῖν τῆσ πόλεωσ, ἀμφοτέροισ ἀπεχθέσθαι καὶ περὶ πλείονοσ ποιήσασθαι τὸ καλὸν καὶ τὴν τῆσ πόλεωσ σωτηρίαν ἢ τὴν αὑτοῦ πλεονεξίαν, ἐν οὕτω δὲ μικροῖσ καὶ ἀναξίοισ καταρρυπαίνειν ἑαυτόν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 6 3:2)
ὅσοι τε τριηραρχεῖν ἢ φυλαρχεῖν ἢ χορηγεῖν ἤ τινα εἰσ ἑτέραν λειτουργίαν τοιαύτην ἤμελλον δαπανᾶν, τίμημα τάξασ μέτριον ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον ἀποτίσαντα τοῦτο ἐγγράφεσθαι εἰσ τοὺσ λελειτουργηκότασ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 31:1)
τό τε γὰρ ὄν, ὥσπερ ἐν ἄλλοισ διῄρηται, σημαίνει τὸ μὲν τί ἐστί, τὸ δὲ ποιόν, τὸ δὲ ποσόν, τὸ δὲ πότε, καὶ πρὸσ τούτοισ τὸ μὲν ἐν τῷ κινεῖσθαι τὸ δὲ ἐν τῷ κινεῖν, καὶ τὸ ἀγαθὸν ἐν ἑκάστῃ τῶν πτώσεών ἐστι τούτων, ἐν οὐσίᾳ μὲν ὁ νοῦσ καὶ ὁ θεόσ, ἐν δὲ τῷ ποιῷ τὸ δίκαιον, ἐν δὲ τῷ ποσῷ τὸ μέτριον, ἐν δὲ τῷ πότε ὁ καιρόσ, τὸ δὲ διδάσκον καὶ τὸ διδασκόμενον περὶ κίνησιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 92:2)
ἔτι δ’ ἐπεὶ τἀγαθὸν ἰσαχῶσ λέγεται τῷ ὄντι καὶ γὰρ ἐν τῷ τί λέγεται, οἱο͂ν ὁ θεὸσ καὶ ὁ νοῦσ, καὶ ἐν τῷ ποιῷ αἱ ἀρεταί, καὶ ἐν τῷ ποσῷ τὸ μέτριον, καὶ ἐν τῷ πρόσ τι τὸ χρήσιμον, καὶ ἐν χρόνῳ καιρόσ, καὶ ἐν τόπῳ δίαιτα καὶ ἕτερα τοιαῦτα, δῆλον ὡσ οὐκ ἂν εἰή κοινόν τι καθόλου καὶ ἕν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 36:2)
μεγαλοψύχου δὲ καὶ τὸ μηδενὸσ δεῖσθαι ἢ μόλισ, ὑπηρετεῖν δὲ προθύμωσ, καὶ πρὸσ μὲν τοὺσ ἐν ἀξιώματι καὶ εὐτυχίαισ μέγαν εἶναι, πρὸσ δὲ τοὺσ μέσουσ μέτριον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 85:2)
ἔστι δ’ ὅτε τὸν φιλότιμον ἐπαινοῦμεν ὡσ ἀνδρώδη καὶ φιλόκαλον, τὸν δ’ ἀφιλότιμον ὡσ μέτριον καὶ σώφρονα, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσ πρώτοισ εἴπομεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 101:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION