헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ ἀπὸ τῶν πεπαλαιωμένων ἑλκέων ξυμφέρει αἷμα ποιέειν ἀποῤῬέειν πυκνὰ, ὅκωσ ἂν δοκέῃ καιρὸσ εἶναι, καὶ ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἑλκέων καὶ τῶν περιεχόντων τὸ ἕλκοσ, ἄλλωσ τε καὶ ἢν ἐν κνήμῃ ἐῄ τὸ ἕλκοσ ἢ ἐν δακτύλῳ ποδὸσ ἢ χειρὸσ, μᾶλλον ἤ κου ἄλλοθι τοῦ σώματοσ‧ γίνεται γὰρ, ἀποῤῬέοντοσ τοῦ αἵματοσ, ξηρότερα καὶ μείονα ἰσχναινόμενα‧ κωλύει γὰρ μάλιστα μὲν τὰ τοιαῦτα ἕλκεα ὑγιαίνεσθαι, ἔπειτα δὲ καὶ τἄλλα ξύμπαντα αἵματοσ σηπεδὼν, καὶ ὅ τι ἐξ αἵματοσ μεταστάσιοσ γεγένηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 2.2)
Ἢν μὲν οὖν ξυνεχέωσ μαίνωνται, αὗται αὐτοῖσ αἱ προφάσιέσ εἰσίν‧ ἢν δὲ δείματα καὶ φόβοι παριστῶνται, ὑπὸ μεταστάσιοσ τοῦ ἐγκεφάλου‧ μεθίσταται δὲ θερμαινόμενοσ‧ θερμαίνεται δὲ ὑπὸ τῆσ χολῆσ, ὁκόταν ὁρμήσῃ ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον, κατὰ τὰσ φλέβασ τὰσ αἱματίτιδασ ἐκ τοῦ σώματοσ‧ καὶ φόβοσ παρέστηκε μέχρισ ἀπέλθῃ πάλιν ἐπὶ τὰσ φλέβασ καὶ τὸ σῶμα‧ ἔπειτα πέπαυται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 15.2)

SEARCH

MENU NAVIGATION