헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ἐσ τὸ ἔργον ἐκεῖνο γενναιοτάτῳ λήματι κεχρημένοσ ἀσθενέστατοσ ἐσ τὴν δίκην ἐγίγνετο, καὶ ταπεινὴν ἐσθῆτα ἐπικείμενοσ γέμων τε αὐχμοῦ καὶ ῥύπου προσέπιπτεν οἷσ ἐντύχοι κατὰ τοὺσ στενωπούσ, οὐδὲ τοῖσ ἀγνῶσιν ἐνοχλεῖν αἰδούμενοσ, ὥστε αὐτῷ τὸ ἔργον διὰ τὴν ἀπρέπειαν ἀπὸ οἴκτου μεταπίπτειν ἐσ γέλωτα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 1:3)
ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνό γε δῆλον ὅτι οὐδ’ ἐν τοῖσ φαυλοτάτοισ τῶν ποταμῶν ἐστιν ὁ Νεῖλοσ, οὐδ’ οὕτω παρὰ πάντασ εὐμεταχείριστοσ ὥστε μόνου τούτου τὰ στόματα ὑπὸ τῶν πνευμάτων ἀνακόπτεσθαι καὶ μεταπίπτειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:2)
καθ’ ὁμοιότητα γὰρ τῆσ κατ’ ἀρετὴν φαίνονται φιλίαι ἣ μὲν γὰρ τὸ ἡδὺ ἔχει ἣ δὲ τὸ χρήσιμον, ταῦτα δ’ ὑπάρχει κἀκείνῃ, τῷ δὲ τὴν μὲν ἀδιάβλητον καὶ μόνιμον εἶναι, ταύτασ δὲ ταχέωσ μεταπίπτειν ἄλλοισ τε διαφέρειν πολλοῖσ, οὐ φαίνονται φιλίαι, δι’ ἀνομοιότητα ἐκείνησ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 66:2)
τὰ μὲν γὰρ ταχὺ μεταπίπτειν εἴθισται, τὰ δὲ διαμένειν καὶ πλείω χρόνον ὑπάρχειν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 20:2)
ἴδοι γὰρ ἂν ἐκ μὲν τῆσ φαυλοτέρασ εἶναι δοκούσησ ἐπὶ τὸ βέλτιον ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ τὰσ πράξεισ ἐπιδιδούσασ, ἐκ δὲ τῆσ κρείττονοσ φαινομένησ ἐπὶ τὸ χεῖρον εἰθισμένασ μεταπίπτειν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2348)
τὸ μήτε συνδέσμοισ χρῆσθαι πολλοῖσ μήτ’ ἄρθροισ συνεχέσιν ἀλλ’ ἔστιν ὅτε καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐλάττοσιν, τὸ μὴ χρονίζειν ἐπὶ τῶν αὐτῶν πτώσεων τὸν λόγον ἀλλὰ θαμινὰ μεταπίπτειν, τὸ τῆσ ἀκολουθίασ τῶν προεξενεχθέντων ὑπεροπτικῶσ ἔχειν τὴν φράσιν μηδὲ κατ’ ἄλληλα, τὸ περιττῶσ καὶ ἰδίωσ καὶ μὴ κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἢ βούλησιν τῶν πολλῶν συζεύγνυσθαι τὰ μόρια.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 39 2:2)
μεμάθηκέν τε, ὅτι ὁ τὰ μὴ ἐφ’ αὑτῷ ποθῶν ἢ φεύγων οὔτε πιστὸσ εἶναι δύναται οὔτ’ ἐλεύθεροσ, ἀλλ’ ἀνάγκη μεταπίπτειν καὶ μεταρριπίζεσθαι ἅμα ἐκείνοισ καὶ αὐτόν, ἀνάγκη δὲ καὶ ὑποτεταχέναι ἄλλοισ ἑαυτόν, τοῖσ ἐκεῖνα περιποιεῖν ἢ κωλύειν δυναμένοισ·
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προκοπῆσ. 19:1)
πέφυκε δὲ ἄρα ὡσ ἐπίπαν μεταπίπτειν τὰ ἀνθρώπινα, εἰ δὴ Μεσσηνίοισ Ἀρκάδασ τε ἀντισῶσαι καὶ τὸ ἀδοκητότερον ἔτι ἑλεῖν Σπάρτην ὁ δαίμων ἔδωκεν·
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 29 12:1)
ἤδη γάρ του ἔγωγε καὶ ἤκουσα τῶν σοφῶν ὡσ νῦν ἡμεῖσ τέθναμεν καὶ τὸ μὲν σῶμά ἐστιν ἡμῖν σῆμα, τῆσ δὲ ψυχῆσ τοῦτο ἐν ᾧ ἐπιθυμίαι εἰσὶ τυγχάνει ὂν οἱο͂ν ἀναπείθεσθαι καὶ μεταπίπτειν ἄνω κάτω, καὶ τοῦτο ἄρα τισ μυθολογῶν κομψὸσ ἀνήρ, ἴσωσ Σικελόσ τισ ἢ Ἰταλικόσ, παράγων τῷ ὀνόματι διὰ τὸ πιθανόν τε καὶ πειστικὸν ὠνόμασε πίθον, τοὺσ δὲ ἀνοήτουσ ἀμυήτουσ, τῶν δ’ ἀνοήτων τοῦτο τῆσ ψυχῆσ οὗ αἱ ἐπιθυμίαι εἰσί, τὸ ἀκόλαστον αὐτοῦ καὶ οὐ στεγανόν, ὡσ τετρημένοσ εἰή πίθοσ, διὰ τὴν ἀπληστίαν ἀπεικάσασ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 280:2)
τὸ δὲ μὴ πανταχοῦ τὸν αὐτὸν τρόπον, ἀλλὰ μεταπίπτειν, καλῶσ εἴληπται.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 2 4:14)
καθάπερ καὶ πηγὰσ τὰσ πρότερον ἐκλιπεῖν συνέβη, τὰσ δ’ ἀνεῖσθαι, καὶ ποταμοὺσ καὶ λίμνασ, οὕτω δὲ καὶ ὄρη καὶ πεδία εἰσ ἄλληλα μεταπίπτειν·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 71:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION