헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μέσον γὰρ ἐνίζει τῷ πνεύμονι ἡ καρδίη, ἡ δὲ τούτων μεσότησ τὸν στόμαχον συνάπτει · ἄμφω δὲ προσπεφύκασιτῇ Ῥάχι· διὰ τόδε πρὸσ τὴν καρδίην γειτόνημα, καὶ καρδιαλγίη , καὶ τὰ μελαγχολώδεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.151)
πόδεσ μὲν ἐπ’ ἠιόνων καὶ λιμένων καὶ ἀλσῶν ἐρειδόμενοι, μεσότησ δὲ ἴσον τοῦ πεδίου τε ὑπεραίρουσα καὶ τῶν ἄνωθεν ἀπολείπουσα, ἐσχατιὰ δὲ μεσημβρινὴ κατὰ μικρὸν ὑψουμένη, δι’ ὁμοίου τοῦ παντὸσ λάθρα λήγουσα εἰσ ἀκρόπολιν, σκοπιὰν τῆσ τε θαλάττησ καὶ τῆσ πόλεωσ ἔχουσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 2:1)
ληπτέον ἄρα ἡ ποία μεσότησ ἀρετή, καὶ περὶ ποῖα μέσα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 52:4)
ἔσται δ’ ἡ μεσότησ ὁτὲ μὲν ἐν ἡδοναῖσ καὶ γὰρ ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψισ, ὁτὲ δ’ ἐν λύπαισ, ὁτὲ δ’ ἐν ἀμφοτέραισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 81:2)
ἀνάγκη τοίνυν, ἐπειδὴ ἡ ἀρετὴ μὲν ἡ ἠθικὴ αὐτή τε μεσότησ τίσ ἐστι καὶ περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ πᾶσα, ἡ δὲ κακία ἐν ὑπερβολῇ καὶ ἐλλείψει καὶ περὶ ταὐτὰ τῇ ἀρετῇ, τὴν ἀρετὴν εἶναι τὴν ἠθικὴν ἕξιν προαιρετικὴν μεσότητοσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ ἐν ἡδέσι καὶ λυπηροῖσ, καθ’ ὅσα ποῖόσ τισ λέγεται τὸ ἦθοσ, ἢ χαίρων ἢ λυπούμενοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 202:1)
περὶ ποῖα μὲν οὖν ἐστιν ἡ ἀνδρεία μεσότησ καὶ τίνων καὶ διὰ τί, καὶ τὰ φοβερὰ τίνα δύναμιν ἔχει, σχεδὸν εἴρηται κατὰ τὴν παροῦσαν ἔφοδον ἱκανῶσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 52:1)
ἐπεὶ δ’ ἔστιν ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψισ περὶ αὐτά, δῆλον ὅτι καὶ μεσότησ, καὶ βελτίστη αὕτη ἡ ἕξισ, καὶ ἀμφοῖν ἐναντία.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 75:1)
ὥστ’ εἰ σωφροσύνη ἡ βελτίστη ἕξισ, περὶ ἃ ὁ ἀκόλαστοσ, ἡ περὶ τὰ ἡδέα τὰ εἰρημένα τῶν αἰσθητῶν μεσότησ σωφροσύνη ἂν εἰή, μεσότησ οὖσα ἀκολασίασ καὶ ἀναισθησίασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 75:2)
πάθη ἐστίν, εἰή καὶ ἡ πραότησ μεσότησ τισ, καὶ ὁ πρᾶοσ μέσοσ τοῦ χαλεποῦ καὶ τοῦ ἀνδραποδώδουσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 83:1)
ἐπεὶ οὖν περὶ τιμῆσ αἱρ́εσιν καὶ χρῆσιν καὶ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν τῶν ἐντίμων ἀρίστη ἐστὶ διάθεσισ ἡ μεγαλοψυχία, καὶ τοῦτ’ ἀποδίδομεν, καὶ οὐ περὶ τὰ χρήσιμα, τῷ μεγαλοψύχῳ, ἅμα δὲ καὶ ἡ μεσότησ αὕτη ἐπαινετωτάτη·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 110:3)
αἰδὼσ δὲ μεσότησ ἀναισχυντίασ καὶ καταπλήξεωσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 127:1)
φιλία δὲ μεσότησ ἔχθρασ καὶ κολακείασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 128:1)
σεμνότησ δὲ μεσότησ αὐθαδείασ καὶ ἀρεσκείασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 130:1)
ἔστι δὲ καὶ ἡ εὐτραπελία μεσότησ, καὶ ὁ εὐτράπελοσ μέσοσ τοῦ ἀγροίκου καὶ δυστραπέλου καὶ τοῦ βωμολόχου.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 135:1)
ἥ τε γὰρ εὐτραπελία ἡ τοιαύτη, καὶ μὴ ἣν μεταφέροντεσ λέγομεν, ἐπιεικεστάτη ἕξισ, καὶ ἡ μεσότησ ἐπαινετή, τὰ δ’ ἄκρα ψεκτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 137:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION