헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὑμεῖσ δ’ ἔν τε Γαλατίᾳ πολλὰ τῆσ ἐμῆσ ἀρχῆσ ὀνάμενοι καὶ ἐσ τόνδε τὸν πόλεμον ὅλον, οὐκ ἐσ μέροσ αὐτοῦ μοι συνομόσαντεσ ἐν μέσοισ ἔργοισ ἡμᾶσ ἀπολείπετε καὶ τοῖσ ἄρχουσιν ἐπανίστασθε καὶ προστάττειν ἀξιοῦτε, παρ’ ὧν χρὴ προστάγματα λαμβάνειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7 4:5)
Πομπήιοσ δ’ ἐπεὶ τὴν τροπὴν εἶδεν, ἔκφρων αὑτοῦ γενόμενοσ ἀπῄει βάδην ἐσ τὸ στρατόπεδον καὶ παρελθὼν ἐσ τὴν σκηνὴν ἐκαθέζετο ἄναυδοσ, οἱο͂́ν τι καὶ τὸν Τελαμῶνοσ Αἰάντά φασιν ἐν Ἰλίῳ παθεῖν, ἐν μέσοισ πολεμίοισ ὑπὸ θεοβλαβείασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 10:1)
" ἀδοκήτου δ’ αὐτοῖσ ἅμα καὶ τοῦδε καὶ φιλανθρώπου φανέντοσ, αἰδὼσ αὐτίκα πᾶσιν ἐνέπιπτεν καὶ λογισμὸσ μετὰ ζήλου, εἰ δόξουσι μὲν αὐτοὶ καταλιπεῖν σφῶν τὸν αὐτοκράτορα ἐν μέσοισ τοσοῖσδε πολεμίοισ, θριαμβεύσουσι δ’ ἀνθ’ αὑτῶν ἕτεροι καὶ σφεῖσ τῶν ἐν Λιβύῃ κερδῶν ἐκπεσοῦνται, μεγάλων ἔσεσθαι νομιζομένων, ἐχθροί τε ὁμοίωσ αὐτοῦ τε Καίσαροσ ἔσονται καὶ τῶν πολεμίων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 13 6:7)
ἐν δὲ τοῖσ μέσοισ ἤστην αὐτόσ τε καὶ Ἀννίβασ, κατὰ δόξαν ἀλλήλων, ἔχοντεσ ἀμφ’ αὑτοὺσ ἱππέασ, ἐπικουρεῖν ὅπῃ τι πονούμενον ἴδοιεν, ὁ μὲν Ἀννίβασ τετρακισχιλίουσ, ὁ δὲ Σκιπίων δισχιλίουσ, καὶ τοὺσ τριακοσίουσ Ἰταλοὺσ οὓσ αὐτὸσ ὥπλισεν ἐν Σικελίᾳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 4:10)
καὶ γάρ τοι πάντα μὲν τὰ ἀπορώτατα οἱ ποιηταὶ ταύτῃ προστιθέασιν, ἐπειδὰν πόριμα καὶ δυνατὰ ἀποφῆναι βούλωνται, Ὀδυσσέασ τε νηχομένουσ ἐν μέσοισ τοῖσ ἐρήμοισ πελάγεσι καὶ νέουσ ἐκ γερόντων καὶ καλοὺσ ἐξ οὐ καλῶν γιγνομένουσ, καὶ τοὺσ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν μνηστῆρασ ἀπολλύντασ ἀπὸ φαύλου καὶ γελοίου τοῦ ἐπικουρικοῦ μειρακίου καὶ νομέοιν δυοῖν, καὶ ἕτερα τούτων ἀτοπώτερα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:20)
πλούτου γε μὴν καὶ πλήθουσ ἀγαθῶν ὅσον εἰκὸσ ἐπαντλούσησ αὐτῇ τῆσ τε γῆσ τῆσ πανταχόθεν καὶ τῆσ πανταχόθεν θαλάττησ, οἱο͂ν ἐννάουσαν ἐν μέσοισ τοῖσ ἀγαθοῖσ καὶ περικλυζομένην αὐτὴν, καθάπερ τινὰ ὁλκάδα ἐν κύκλῳ μεστὴν τῶν ἀγαθῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 8:3)
εἰρήσθω γὰρ οὖν, εἴ γε οὐδὲ τὸν φονέα τοῦ παιδὸσ παρῆν αὐτῷ τιμωρήσασθαι, ἔχοντα καὶ ταῦτα ἐν ταῖσ χερσὶν ὡσ ἂν εἴποι τισ, ἀλλὰ τηνάλλωσ ῥοιβδεῖν, καὶ μηδὲν εἶναι τὸ κυκᾶν πάντα χρήματα μηδ’ ὅσα ἐποίει τὴν τρίαιναν ἡρπακὼσ πρὸσ τὸ τῆσ θεοῦ ταύτησ πρόβλημα, εἴτ’ οὖν κρήδεμνον τῷ ποιητικῷ λόγῳ εἴτε καὶ ἄλλωσ πωσ χρὴ φάναι, τὸ δ’ ἦν σωτηρία καὶ ἀσφάλεια ἐν μέσοισ τοῖσ δεινοῖσ, δῆλον ὡσ οὐ πρὸσ βίαν τούτων γιγνομένων οὐδὲ ἀκουσίωσ τοῦ θεοῦ, ἀλλ’ ὑφιεμένου τοῦ Ποσειδῶνοσ πρὸσ ἅπαντα αὐτῇ καὶ ἐφιέντοσ ποιεῖν ὅ τι βούλοιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 11:4)
ἄλλο δὲ μηδ’ ὁτιοῦν προσπαραγράφειν τούτοισ, οἱᾶ ἐνιαχοῦ τὰ φοβερά τε καὶ ἀσεβῆ γράμματα, ἃ ἐγὼ θαυμάζω πῶσ ποτε καὶ ἠνέσχοντο οἱ πρῶτοι ταῦτα ἰδόντεσ, καὶ οὐ μετ’ ὀργῆσ ἦλθον ἐπὶ τοὺσ τούτων δημιουργούσ τε καὶ αὐτόχειρασ, ἢ ἔτι καὶ νυνὶ ἀνέχονται ἐν μέσοισ τοῖσ ἱεροῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 12:3)
ἴδοισ δ’ ἂν καὶ ἐν ὄρεσι μέσοισ Ἡρακλέα παρὰ μητρὶ θεῶν καὶ ἐν ἄστεσι καὶ πάλιν αὖ σὺν Διοσκούροισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 5:14)
λέγοντασ, ἀλλ’ εἴπερ τισ ἄλλοσ ἐν μέσοισ ἀναστρέφει τοῖσ εἰδόσι καὶ πολίταισ καὶ ξένοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 6:1)
τοῖσ μὲν γὰρ ἢ τούτοισ ἢ ’κείνοισ συνειρηκόσιν ἥ τε πρὸσ οὓσ ᾕρηνται χάρισ αὐτῶν ὕπεστι καὶ ἔτι πρὸσ ὑμῶν τοὺσ ταὐτὰ γιγνώσκοντασ, τοῖσ δ’ ἐξεστηκόσι τούτου καὶ μέσοισ οὖσι μήτ’ ἐκείνων μηδετέροισ τὰ πρὸσ ἡδονὴν λέγειν συμβεβηκόσ ἐστι μήθ’ ὑμῖν ἃ βούλεσθέ τε καὶ προσδοκᾶτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 1:3)
Φιλίππῳ δ’ οὐδὲν ἦν πρᾶγμα ἀπὸ Φωκέων, ἀλλ’ ἐν μέσοισ τοῖσ αὐτὸσ ἑαυτοῦ συμμάχοισ εἶχε Φωκέασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 9:9)
ἃ δὲ ποιήσαντασ ἢ παθόντασ οὐ θέμισ εἴσω περιρραντηρίων παριέναι, ταῦτ’ ἐν μέσοισ ἱεροῖσ ᾄδομεν, καὶ θύειν μὲν ἃ μὴ χρὴ δυσσεβὲσ ἡγούμεθα, τιμᾶν δὲ οἷσ οὐ χρὴ τοὺσ θεοὺσ εὐσεβείασ μέρει προστίθεμεν, καὶ τὴν εὐσχημοσύνην ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων τιμῶμεν, τῶν δ’ αἰσχρῶν ῥᾳδίωσ μὲν πάντα σχήματα ὁρῶμεν, ῥᾳδίωσ δὲ πάσασ φωνὰσ ἀποδεχόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 4:10)
πρὸσ δυοῖν τοῖν ἀπὸ τῆσ τύχησ, τῷ πολέμῳ καὶ τῇ νόσῳ, δύο ταῦτα προσειληφότασ ὁρῶν αὐτοὺσ, λύπην καὶ παροξυσμὸν εἰσ αὐτὸν, ἐν μέσοισ τοῖσ δεινοῖσ ἐμβεβηκὼσ καὶ πανταχόθεν μεμονωμένοσ ὡσ εἰπεῖν, οὐκ ἔδεισεν οὐδ’ ὑπεχώρησεν, οὐδ’ ὥσπερ χροιὰν τὴν γνώμην μετέβαλε, τοῖσ τε πολίταισ ὁμοῦ καὶ τοῖσ πολεμίοισ ἀντιτεταγμένοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 24:1)
καίτοι εἰ τὰ στόματα ἵστατο ὑπὸ τῶν ἐτησίων αὐτοῦ, πῶσ εἰκὸσ ἦν τοὺσ τοῖσ ἐτησίαισ μέσοισ καταίροντασ ἐν μέσῃ θαλάττῃ τὸ τοῦ Νείλου ὕδωρ λαμβάνειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION