헬라어 문장 내 검색 Language

διαφέρει δ’ οὐδὲν οὔτ’ εἰ μεριστὴ ἡ ψυχὴ οὔτ’ εἰ ἀμερήσ, ἔχει μέντοι δυνάμεισ διαφόρουσ καὶ τὰσ εἰρημένασ, ὥσπερ ἐν τῷ καμπύλῳ τὸ κοῖλον καὶ τὸ κυρτὸν ἀδιαχώριστον, καὶ τὸ εὐθὺ καὶ τὸ λευκόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 28:2)
εἰλημμένων δὲ τούτων, μετὰ ταῦτα λεκτέον ὅτι ἐπειδὴ δύο μέρη τῆσ ψυχῆσ, καὶ αἱ ἀρεταὶ κατὰ ταῦτα διῄρηνται, καὶ αἱ μὲν τοῦ λόγον ἔχοντοσ διανοητικαί, ὧν ἔργον ἀλήθεια, ἢ περὶ τοῦ πῶσ ἔχει ἢ περὶ γενέσεωσ, αἱ δὲ τοῦ ἀλόγου, ἔχοντοσ δ’ ὄρεξιν οὐ γὰρ ὁτιοῦν μέροσ ἔχει τῆσ ψυχῆσ ὄρεξιν, εἰ μεριστὴ ἐστίν, ἀνάγκη δὴ φαῦλον τὸ ἦθοσ καὶ σπουδαῖον εἶναι τῷ διώκειν καὶ φεύγειν ἡδονάσ τινασ καὶ λύπασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 73:1)
διά τε δὴ ταῦτα μεριστὴ προσηγορεύθη καὶ ὅτι τῷ αἰσθητῷ τὸ αἰσθανόμενον καὶ τῷ φανταστῷ τὸ φανταζόμενον ἀνάγκη συνδιανέμεσθαι καὶ συμπαρήκειν ἡ γὰρ αἰσθητικὴ κίνησισ ἰδία ψυχῆσ οὖσα κινεῖται πρὸσ τὸ αἰσθητὸν ἐκτόσ·
(플루타르코스, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 5 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION