헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ μὲν οὖν πάμπαν ἐξ ἀρχῆσ ἁψάμενοι τῆσ μεθόδου τῆσ τοιαύτησ καὶ ἓν φάσκοντεσ εἶναι τὸ ὑποκείμενον οὐθὲν ἐδυσχέραναν ἑαυτοῖσ, ἀλλ’ ἔνιοί γε τῶν ἓν λεγόντων, ὥσπερ ἡττηθέντεσ ὑπὸ ταύτησ τῆσ ζητήσεωσ, τὸ ἓν ἀκίνητόν φασιν εἶναι καὶ τὴν φύσιν ὅλην οὐ μόνον κατὰ γένεσιν καὶ φθοράν τοῦτο μὲν γὰρ ἀρχαῖόν τε καὶ πάντεσ ὡμολόγησαν ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν ἄλλην μεταβολὴν πᾶσαν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 71:2)
περὶ δὲ τῶν πρώτων ἀρχῶν καὶ τῶν πρώτων αἰτίων καὶ στοιχείων ὅσα μὲν λέγουσιν οἱ περὶ μόνησ τῆσ αἰσθητῆσ οὐσίασ διορίζοντεσ, τὰ μὲν ἐν τοῖσ περὶ φύσεωσ εἴρηται, τὰ δ’ οὐκ ἔστι τῆσ μεθόδου τῆσ νῦν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 219:1)
ἀλλ’ ἐπειδὴ κοσμοποιοῦσι καὶ φυσικῶσ βούλονται λέγειν, δίκαιον αὐτοὺσ ἐξετάζειν τι περὶ φύσεωσ, ἐκ δὲ τῆσ νῦν ἀφεῖναι μεθόδου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 85:2)
περὶ δὲ τυραννίδοσ ἦν ἡμῖν λοιπὸν εἰπεῖν, οὐχ ὡσ ἐνούσησ πολυλογίασ περὶ αὐτήν, ἀλλ’ ὅπωσ λάβῃ τῆσ μεθόδου τὸ μέροσ, ἐπειδὴ καὶ ταύτην τίθεμεν τῶν πολιτειῶν τι μέροσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 149:1)
ὁ μετ’ ἀρετῆσ κεχορηγημένησ ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε μετέχειν τῶν κατ’ ἀρετὴν πράξεων, πρὸσ δὲ τοὺσ ἀμφισβητοῦντασ, ἐάσαντασ ἐπὶ τῆσ νῦν μεθόδου, διασκεπτέον ὕστερον, εἴ τισ τοῖσ εἰρημένοισ τυγχάνει μὴ πειθόμενοσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 22:1)
ἐπεὶ δὲ τῆσ πολιτικῆσ διανοίασ καὶ θεωρίασ τοῦτ’ ἐστὶν ἔργον, ἀλλ’ οὐ τὸ περὶ ἕκαστον αἱρετόν, ἡμεῖσ δὲ ταύτην προῃρήμεθα νῦν τὴν σκέψιν, ἐκεῖνο μὲν πάρεργον ἂν εἰή, τοῦτο δὲ ἔργον τῆσ μεθόδου ταύτησ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 26:1)
διὰ γὰρ τοῦτο τῆσ αὐτῆσ οὔσησ μεθόδου περὶ τὰ δημηγορικὰ καὶ δικανικά, καὶ καλλίονοσ καὶ πολιτικωτέρασ τῆσ δημηγορικῆσ πραγματείασ οὔσησ ἢ τῆσ περὶ τὰ συναλλάγματα, περὶ μὲν ἐκείνησ οὐδὲν λέγουσι, περὶ δὲ τοῦ δικάζεσθαι πάντεσ πειρῶνται τεχνολογεῖν, ὅτι ἧττόν ἐστι πρὸ ἔργου τὰ ἔξω τοῦ πράγματοσ λέγειν ἐν τοῖσ δημηγορικοῖσ καὶ ἧττόν ἐστι κακοῦργον ἡ δημηγορία δικολογίασ, ὅτι κοινότερον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 10:1)
περὶ δὲ αὐτῆσ ἤδη τῆσ μεθόδου πειρώμεθα λέγειν, πῶσ τε καὶ ἐκ τίνων δυνησόμεθα τυγχάνειν τῶν προκειμένων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 14:6)
ἄτεχνα δὲ λέγω ὅσα μὴ δι’ ἡμῶν πεπόρισται ἀλλὰ προϋπῆρχεν, οἱο͂ν μάρτυρεσ βάσανοι συγγραφαὶ καὶ ὅσα τοιαῦτα, ἔντεχνα δὲ ὅσα διὰ τῆσ μεθόδου καὶ δι’ ἡμῶν κατασκευασθῆναι δυνατόν, ὥστε δεῖ τούτων τοῖσ μὲν χρήσασθαι, τὰ δὲ εὑρεῖν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 2:2)
ποιεῖν μὲν οὖν ἐστὶν τοῦ εὐφυοῦσ ἢ τοῦ γεγυμνασμένου, δεῖξαι δὲ τῆσ μεθόδου ταύτησ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 10 1:2)
καὶ ταῦτ’ οὐκ ἐκ μεθόδου τινὸσ ἀλλ’ αὐτόπτην γενόμενον ἐκμαθεῖν χρὴ διὰ τῶν ἀνατομῶν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 610)
προτεθὲν γένοσ, πορεύεσθαι κατὰ τοὐπὶ δεξιὰ ἀεὶ μέροσ τοῦ τμηθέντοσ, ἐχόμενοι τῆσ τοῦ σοφιστοῦ κοινωνίασ, ἑώσ ἂν αὐτοῦ τὰ κοινὰ πάντα περιελόντεσ, τὴν οἰκείαν λιπόντεσ φύσιν ἐπιδείξωμεν μάλιστα μὲν ἡμῖν αὐτοῖσ, ἔπειτα καὶ τοῖσ ἐγγυτάτω γένει τῆσ τοιαύτησ μεθόδου πεφυκόσιν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 292:1)
πᾶσ ἄν μοι δοκεῖ, ἦ δ’ ὅσ, συγχωρῆσαι, ὦ Σώκρατεσ, ἐκ ταύτησ τῆσ μεθόδου, καὶ ὁ δυσμαθέστατοσ, ὅτι ὅλῳ καὶ παντὶ ὁμοιότερόν ἐστι ψυχὴ τῷ ἀεὶ ὡσαύτωσ ἔχοντι μᾶλλον ἢ τῷ μή.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 424:1)
οὐδέ γε δι’ ὅτι ἓν γίγνεται ὡσ ἐπίσταμαι, ἔτι πείθω ἐμαυτόν, οὐδ’ ἄλλο οὐδὲν ἑνὶ λόγῳ δι’ ὅτι γίγνεται ἢ ἀπόλλυται ἢ ἔστι, κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον τῆσ μεθόδου, ἀλλά τιν’ ἄλλον τρόπον αὐτὸσ εἰκῇ φύρω, τοῦτον δὲ οὐδαμῇ προσίεμαι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 681:2)
εἰ μὲν Ἱπποκράτει γε τῷ τῶν Ἀσκληπιαδῶν δεῖ τι πιθέσθαι, οὐδὲ περὶ σώματοσ ἄνευ τῆσ μεθόδου ταύτησ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 286:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION