헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δ’ ὡσ ἐκ λιμοῦ πάντων ἐνεπίμπλαντο ἀθρόωσ καὶ ἐμεθύσκοντο ἀπρεπῶσ, καὶ μάλιστα αὐτῶν οἱ Γερμανοὶ γελοιότατοι κατὰ τὴν μέθην ἦσαν, ὥστε δοκεῖ καὶ τότε ἂν ὁ Πομπήιοσ ἐπελθὼν ἐργάσασθαί τι λαμπρόν, εἰ μὴ διώκειν ὅλωσ ὑπερεῖδεν ἐκ καταφρονήσεωσ, μέχρι Καῖσαρ ἑπτὰ συντόνωσ ἡμέραισ ὁδεύσασ ἐστρατοπέδευσε περὶ Φάρσαλον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 2:6)
ἄλλον δὲ ἰδεῖν ἔχιν εἰσ πίθον γλεύκεοσ ἑρπύσαντα, πιόντα τε τοῦ γλεύκεοσ εἰσ κόρον ἀποβλύσαι, πολλὸν δὲ καὶ τοῦ ἰοῦ συνεκχεῖν τῷ γλεύκεϊ · ἐπεὶ δὲ ἀπεπνίγη τὸ θηρίον ἐν τῷ γλεύκεϊ, χανδὸν καὶ πολλὸν τοῦ γλεύκεοσ πιεῖν τὸν ἄνθρωπον, ἀπαλλαγὴν τοῦ βίου καὶ τοῦ πάθεοσ διζήμενον· ὡσ δὲ ἐσ κόρον ἧκε καὶ μέθην, ἔκειτο μὲν χαμαὶ τὰ πρῶτα ὅκωσ ἀποθνήσκων · ἐπεὶ δὲ ἐκ τοῦ κάρου καὶ τῆσ μέθησ ἐξήγρετ ο, περιερρύησαν μὲν τὰ πρῶτα αἱ κόμαι, ἔτι δὲ δάκτυλοίτε καὶ ὄνυχεσ· ἑξῆσ δὲ περιτετήκεισαν πάντα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.394)
ἢν δὲ ξυνεπείγῃ πάντα, ἱδρὼσ καὶ ἔντασισ, οὐ τοῦ στομάχου μοῦνον, ἀλλὰ καὶ νεύρων, λὺγξ κενεὴ, καὶ πόδεσ ξυντιταίνωνται, καὶ κοιλίη ὑποφέρῃ πολλὰ, καὶ ἀχλυώδησ ὥνθρωποσ, σφυγμοὶ δὲ πρὸσ ἀκινησίην ἐώσι, τότε χρὴ φθάνειν τήνδε τὴν κατάστασιν · εἰ δὲ καὶ παρῇ, ψυχροῦ καὶ οἴνου πολλόν τι διδόναι, μὴ ἀκρητεστέρου δὲ, διὰ τὴν μέθην καὶ τὰ νεῦρα, ξὺν σιτίῳ ψωμοῖσι διαβρόχοισι· διδόναι δὲ καὶ τῆσ ἄλλησ τροφῆσ, ὁκοῖα ἐν συγκοπῇ μοι λέλεκται, ὀπώρην στύφουσαν, οὐᾶ, μέσπιλα , μῆλα κυδώνια, σταφυλήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.200)
ἐγὼ δὲ πολλοῦ σφόδρα ἂν ἡγούμην ἀξίαν εἶναι τὴν μέθην, εἰ παιδεύειν οἱά τε ἦν ἀνθρώπουσ, ἀλλὰ μὴ τῶν χαλεπῶν ᾖ μεθύοντασ αὐτοὺσ ἑτέρουσ ποιεῖν σωφρονεῖν, καὶ πρὶν αὐτοὺσ καταπαῦσαι, τοῖσ ἄλλοισ ᾄδειν ὅπωσ εἰσ κάλλοσ βιώσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 5:4)
τε τῶν γυναικῶν καὶ παίδων καὶ τῆσ οὐσίασ κοινότησ καὶ τὰ συσσίτια τῶν γυναικῶν, ἔτι δ’ ὁ περὶ τὴν μέθην νόμοσ, τὸ τοὺσ νήφοντασ συμποσιαρχεῖν, καὶ τὴν ἐν τοῖσ πολεμικοῖσ ἄσκησιν ὅπωσ ἀμφιδέξιοι γίνωνται κατὰ τὴν μελέτην, ὡσ δέον μὴ τὴν μὲν χρήσιμον εἶναι τοῖν χεροῖν τὴν δὲ ἄχρηστον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 318:1)
ἀλλ’ ἐπεὶ ἀασάμην φρεσὶ λευγαλέῃσι πιθήσασ ἢ οἴνῳ μεθύων, ἤ μ’ ἔβλαψαν θεοὶ αὐτοί, εἰσ τὴν αὐτὴν τιθεὶσ πλάστιγγα τὴν μέθην τῇ μανίᾳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 3:2)
Πλάτων δ’ ἐν δευτέρῳ Νόμων τὴν τοῦ οἴνου χρῆσίν φησιν ὑγιείασ ἕνεκα ὑπάρχειν ἀπὸ τοῦ κατὰ μέθην δὲ καταστήματοσ καὶ ταύρῳ παρεικάζουσι τὸν Διόνυσον καὶ παρδάλει διὰ τὸ πρὸσ βίαν τρέπεσθαι τοὺσ ἐξοινωθέντασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 7 1:3)
οὐ γὰρ ἀπὸ πάσησ εὐθυμίασ καὶ πληρώσεωσ τὸ καυχᾶσθαι καὶ σκώπτειν καὶ γελοιάζειν, ἀπὸ δὲ τῆσ ἀλλοιούσησ τὴν γνώμην καὶ πρὸσ τὸ ψευδὲσ τρεπούσησ, ἣ γίνεται κατὰ τὴν μέθην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 9 3:1)
χαμαιλέων δ’ ὁ Ἡρακλεώτησ ἐν τῷ περὶ Μέθησ, εἴ γε τῆσ φωνῆσ μνημονεύω, φησὶν ’ εἰ δὲ οἱ ταῖσ ἐξουσίαισ χρώμενοι καὶ τῷ πλουτεῖν προτιμῶσι τὴν μέθην ταύτην·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 4 1:1)
ὅπωσ οὖν μὴ διὰ τὸν τρόπον, ἀλλὰ διὰ τὴν μέθην φαίνωνται τοιοῦτοι, δημιουργοῦσιν αὐτοὺσ πίνοντασ ἐκπώμασι μεγάλοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 4 3:2)
"οὕτω δ’ ἐξελύθησαν διὰ τὴν ἄκαιρον μέθην ὥστε τινὲσ αὐτῶν οὔτε ἀνατέλλοντα τὸν ἥλιον οὔτε δυόμενον ἑωράκασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:94)
ὅθεν ἐοίκεν καὶ Ὅμηροσ διατηρῶν τὴν ἀρχαίαν τῶν Ἑλλήνων κατάστασιν λέγειν, φόρμιγγόσ θ’, ἣν δαιτὶ θεοὶ ποίησαν ἑταίρην, ὡσ καὶ τοῖσ εὐωχουμένοισ χρησίμησ οὔσησ τῆσ τέχνησ, ἦν δ’ ὡσ ἐοίκε τοῦτο νενομισμένον, πρῶτον μὲν ὅπωσ ἕκαστοσ τῶν εἰσ μέθην καὶ πλήρωσιν ὡρμημένων ἰατρὸν λαμβάνῃ τῆσ ὕβρεωσ καὶ τῆσ ἀκοσμίασ τὴν μουσικήν, εἶθ’ ὅτι τὴν αὐθάδειαν πραύνει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 24 1:1)
δαίνυνθ’ ἑζόμενοι οὔτ’ εἰσ μέθην πίνειν, ἀλλ’ ` ἐπεὶ ἔσπεισὰν τ’ ἔπιὸν θ’ ὅσον ἤθελε θυμόσ, ἔβαν οἶκόνδε ἕκαστοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 65 2:5)
πίνειν δ’ εἰσ μέθην φησὶν ἐν ἕκτῳ Νόμων Πλάτων, ’ οὔτε ἄλλοθί που πρέπει πλὴν ἐν ταῖσ τοῦ τὸν οἶνον δόντοσ θεοῦ ἑορταῖσ οὐδ’ ἀσφαλέσ, οὔτ’ οὖν περὶ γάμουσ ἐσπουδακότα, ἐν οἷσ ἔμφρονα εἶναι πρέπει μάλιστα νύμφην καὶ νυμφίον μεταβολὴν βίου οὐ μικρὰν μεταλλάττοντασ, ἅμα δὲ καὶ τὸ γεννώμενον ὅπωσ ὅτι μάλιστα ἐξ ἐμφρόνων αἰεὶ γίγνηται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 391)
καὶ Φίλιπποσ δ’ ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου πατήρ φιλοπότησ ἦν, ὡσ ἱστορεῖ Θεόπομποσ ἐν τῇ ἕκτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν ἱστοριῶν, κἀν ἄλλῳ δὲ μέρει τῆσ ἱστορίασ γράφει Φίλιπποσ ἦν τὰ μὲν φύσει μανικὸσ καὶ προπετὴσ ἐπὶ τῶν κινδύνων, τὰ δὲ διὰ μέθην ἦν γὰρ πολυπότησ καὶ πολλάκισ μεθύων ἐξεβοήθει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 461)

SEARCH

MENU NAVIGATION