헬라어 문장 내 검색 Language

διὸ καὶ θοίνασ καὶ θαλείασ καὶ μέθασ ὠνόμαζον τὰσ μὲν ὅτι διὰ θεοὺσ οἰνοῦσθαι δεῖν ὑπελάμβανον, τὰσ δ’ ὅτι θεῶν χάριν ἡλίζοντο καὶ συνῄεσαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 11 2:4)
καὶ Ἀριστοτέλησ δὲ ἐν τῷ περὶ Μέθησ ’ αἱ Ῥοδιακαί φησί, ’ προσαγορευόμεναι χυτρίδεσ διά τε τὴν ἡδονὴν εἰσ τὰσ μέθασ παρεισφέρονται καὶ διὰ τὸ θερμαινομένασ τὸν οἶνον ἧττον ποιεῖν μεθύσκειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 11 2:1)
ἀφ’ ὧν τὸ γινόμενον τῷ οἴνῳ παραχυθὲν οὕτω μέθασ ἵστησιν ὥστε καὶ τῶν ἀφροδισίων παραλύειν τὰ πνεύματα πέττον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 11 3:1)
οἱ μὲν ὀξύνουσι τὴν τελευταίαν, ὡσ καλή, οἱ δὲ παροξύνουσιν, ὡσ μεγάλη, τοῦτο δὲ τὸ ποτήριον ὠνομάσθη ἀπὸ τῶν εἰσ τὰσ μέθασ καὶ τὰσ ἀσωτίασ πολλὰ ἀναλισκόντων, οὓσ λαφύκτασ καλοῦμεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 702)
ἀλλὰ μὴν καὶ τοὺσ ἀποβάλλοντασ τὰσ οὐσίασ εἰσ μέθασ καὶ κύβουσ καὶ τὴν τοιαύτην ἀκολασίαν οὐ μόνον ὁ Διονύσιοσ ἀνελάμβανεν, ἀλλὰ καὶ ὁ Φίλιπποσ, ἱστορεῖ δὲ περὶ ἑκατέρου Θεόπομποσ ἐν μὲν τῇ ἐνάτῃ καὶ τεσσαρακοστῇ γράφων οὕτωσ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 771)
"Διονύσιοσ ὁ Σικελίασ τύραννοσ τοὺσ ἀποβάλλοντασ τὰσ οὐσίασ εἰσ μέθασ καὶ κύβουσ καὶ τὴν τοιαύτην ἀκολασίαν, ἠβούλετο γάρ ἅπαντασ εἶναι διεφθαρμένουσ καὶ φαύλουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 77 1:2)
Πολύβιοσ δ’ ὁ Μεγαλοπολίτησ ἐν τῇ εἰκοστῇ τῶν ἱστοριῶν φησιν ὡσ Βοιωτοὶ μεγίστην δόξαν λαβόντεσ κατὰ τὰ Λευκτρικὰ κατὰ μικρὸν ἀνέπεσον ταῖσ ψυχαῖσ καὶ ὁρμήσαντεσ ἐπ’ εὐωχίασ καὶ μέθασ διέθεντο καὶ κοινωνεῖα τοῖσ φίλοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 11 5:7)
πολυπότησ δὲ ἦν καὶ Ἀντίοχοσ ὁ βασιλεὺσ ὁ κληθεὶσ Ἐπιφανήσ, ὁ ὁμηρεύσασ παρὰ Ῥωμαίοισ, ὡσ ἱστορεῖ Πτολεμαῖοσ ὁ Εὐεργέτησ ἐν τῷ τρίτῳ τῶν ὑπομνημάτων κἀν τῷ πέμπτῳ φάσκων αὐτὸν εἰσ τοὺσ Ἰνδικοὺσ κώμουσ καὶ μέθασ τραπέντα πολλὰ ἀναλίσκειν, καὶ τὰ περιλειπόμενα δὲ τῶν χρημάτων μεθ’ ἡμέραν κωμάζων ὁτὲ μὲν ἐξέχει, ἄλλοτε δὲ ἐν ταῖσ δημοσίαισ ὁδοῖσ ἱστάμενοσ ἔλεγε, ’ τίνι ἡ τύχη δίδωσι, λαβέτω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 521)
ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ ὁ αὐτὸσ Πολύβιοσ ἱστορεῖ Ἄγρωνα τὸν Ἰλλυριῶν βασιλέα ἡσθέντα ἐπὶ τῷ νενικηκέναι τοὺσ μέγα φρονοῦντασ Αἰτωλοὺσ πολυπότην ὄντα καὶ εἰσ μέθασ καὶ εὐωχίασ τραπέντα πλευρίτιδι ληφθέντα ἀποθανεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 54 1:5)
καὶ ὅλα δὲ ἔθνη περὶ μέθασ διατρίβοντα μνήμησ ἠξίωται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 591)
τοιαῦτα πολλὰ ἐφεξῆσ καταλέξαντοσ τοῦ Δημοκρίτου ὁ Ποντιανὸσ ἔφη πάντων τούτων εἶναι τῶν δεινῶν μητρόπολιν τὸν οἶνον, δι’ ὃν καὶ τὰσ μέθασ καὶ τὰσ μανίασ, ἔτι δὲ καὶ τὰσ παροινίασ γίνεσθαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 61 1:1)
Ῥωμαῖοι δὲ πᾶσαν ἀναπετάσαντεσ οἰκίαν καὶ μέχρι τοῦ δωματίου τὴν ἀρχὴν τῶν τιμητῶν προαγαγόντεσ ἁπάντων ἐποίησαν ἐπίσκοπον καὶ φύλακα τῶν ἐν αὐταῖσ γινομένων, οὔτε δεσπότην οἰόμενοι δεῖν ὠμὸν εἶναι περὶ τὰσ τιμωρίασ οἰκετῶν οὔτε πατέρα πικρὸν ἢ μαλθακὸν πέρα τοῦ μετρίου περὶ τέκνων ἀγωγὰσ οὔτε ἄνδρα περὶ κοινωνίαν γαμετῆσ γυναικὸσ ἄδικον οὔτε παῖδασ γηραιῶν ἀπειθεῖσ πατέρων οὔτε ἀδελφοὺσ γνησίουσ τὸ πλεῖον ἀντὶ τοῦ ἴσου διώκοντασ, οὐ συμπόσια καὶ μέθασ παννυχίουσ, οὐκ ἀσελγείασ καὶ φθορὰσ ἡλικιωτῶν νέων, οὐχ ἱερῶν ἢ ταφῶν προγονικὰσ τιμὰσ ἐκλιπούσασ, οὐκ ἄλλο τῶν παρὰ τὸ καθῆκον ἢ συμφέρον τῇ πόλει πραττομένων οὐδέν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 13 6:1)
ὅτι λελυμένων μὲν τῶν θεραπόντων ὅσουσ πρότερον ἐν τοῖσ δεσμοῖσ εἶχον οἱ δεσπόται, πληθυούσησ ὄχλου ξενικοῦ τῆσ πόλεωσ, ἀναπεπταμένων τῶν οἰκιῶν διὰ ἡμέρασ τε καὶ νυκτόσ, καὶ δίχα κωλύσεωσ εἰσιόντων εἰσ αὐτὰσ τῶν βουλομένων, οὔτε χρῆμα οὐδὲν ἀπολωλεκέναι τισ ᾐτιάσατο οὔτε ἠδικῆσθαί τινα ὑπ’ οὐδενόσ, καίτοι πολλὰ φέρειν εἰωθότων πλημμελῆ καὶ παράνομα τῶν ἑορταίων καιρῶν διὰ τὰσ μέθασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 9 5:2)
περὶ δ’ αὖ μέθασ τυραννεύσασα, τὸν κεκτημένον ταύτῃ ἄγουσα, δῆλον οὗ τεύξεται προσρήματοσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 75:1)
τοῖσ μὲν οὖν πολλοῖσ ἐκ τούτων ἀπηχθάνετο, τοῖσ δὲ χρηστοῖσ καὶ σώφροσι διὰ τὸν ἄλλον βίον οὐκ ἦν ἀρεστόσ, ὡσ Κικέρων φησίν, ἀλλ’ ἐμισεῖτο, βδελυττομένων αὐτοῦ μέθασ ἀώρουσ καὶ δαπάνασ ἐπαχθεῖσ καὶ κυλινδήσεισ ἐν γυναίοισ, καὶ μεθ’ ἡμέραν μὲν ὕπνουσ καὶ περιπάτουσ ἀλύοντοσ καὶ κραιπαλῶντοσ, νύκτωρ δὲ κώμουσ καὶ θέατρα καὶ διατριβὰσ ἐν γάμοισ μίμων καὶ γελωτοποιῶν.
(플루타르코스, Antony, chapter 9 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION