헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

βαρύτητα δὲ καὶ τὸ τοιοῦτον ἔχει, ὅταν δοὺσ ὡσ ὑπάρχον τί σοι, εἶτα ἀνελὼν αὐτὸ ἐπιδιστάσῃσ, ὥσπερ ἔχει καὶ τὸ ἐν τοῖσ Φιλιππικοῖσ, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ μὲν ὑμῶν οἴκοι μενόντων, σχολὴν ἀγόντων, ὑγιαινόντων, δοὺσ τοῦτο ὡσ ὑπάρχον αὐτοῖσ εὐθὺσ ἀνεῖλεν ἐπιλαβόμενοσ, εἰ δὴ τοὺσ τὰ τοιαῦτα ποιοῦντασ ὑγιαίνειν φήσαιμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 15:1)
ὥστε ὅταν μέν τισ εἰσ τὴν ἄσκησίν τε καὶ σύνταξιν ἴδῃ τοῦ στρατιωτικοῦ, τοῦτο δὴ νομιεῖ τὸ Ὁμηρικὸν, εἰ καὶ δέκα τόσοι εἰε͂ν οἱ ἀντίπαλοι, ταχέωσ ἂν αὐτοὺσ περιστραφέντασ ἄνδρα παρὰ ἕνα λειφθῆναι, ὅταν δὲ εἰσ τὴν πλήρωσίν τε καὶ συλλογὴν αὐτοῦ βλέψῃ, τὸ τοῦ Αἰγυπτίου φήσει τε καὶ οἰήσεται, ὃσ τῷ Καμβύσῃ διαρπάζοντι τὰ ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὰ ἱερὰ πορθοῦντι, στὰσ ἐπὶ τῶν τειχῶν τῶν Θηβαϊκῶν ἀνέτεινε τήν τε βῶλον καὶ κύλικα ὕδατοσ ἀπὸ τοῦ Νείλου, σύμβολον ποιούμενοσ ὅτι ἑώσ ἂν Αἴγυπτον αὐτὴν καὶ τὸν ποταμὸν Νεῖλον μετενεγκεῖν μὴ δύνηται, μηδὲ ἀγαγεῖν ἀνάρπαστον, οὔπω τὸν Αἰγυπτίων πλοῦτον εἴληφεν, ἀλλὰ ταχέωσ αὐτοῖσ ἄλλα τοσαῦτα γενήσεται τούτων μενόντων καὶ οὔποτε ἐπιλείψει πλοῦτοσ Αἴγυπτον, τοῦτο δὲ καὶ περὶ τοῦ ὑμετέρου στρατιωτικοῦ νομίσαι τε καὶ εἰπεῖν ἔξεστιν, ὅτι ἑώσ ἂν τὴν χώραν αὐτὴν μὴ δύνωνταί τινεσ ἐξ ἕδρασ ἀναστῆσαι μηδὲ κενώσαντεσ οἴχεσθαι, ἀλλ’ ἀνάγκη ᾖ μένειν αὐτὴν ἐφ’ αὑτῆσ τὴν οἰκουμένην, ἀμήχανον ἐπιλιπεῖν ὑμᾶσ πλήθη στρατιωτικὰ, ἀλλὰ τοσαῦτα ὁπόσα βούλεσθε ὑπάρχειν ἀπὸ πάσησ τῆσ οὔσησ ἀφικνούμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 25:1)
καὶ τοὺσ μὲν νόμουσ αὐτοὺσ, ἂν συμφέρῃ, κινεῖν, τοὺσ δὲ περὶ τῶν ἀεὶ μενόντων τῇ φύσει λόγουσ ἐπὶ τοῖσ πρώτοισ μὴ δέχεσθαι, ἀλλ’ ὥσπερ ὁρ́ουσ ἢ στήλασ τοὺσ προκατεσχηκότασ πρεσβεύειν, καὶ ταῦτα οὐ λύειν ὥσπερ ἐν τοῖσ νόμοισ τοὺσ προτέρουσ διὰ τῶν ἐναντίων δέον, ἀλλὰ τῆσ αὐτῆσ χώρασ καὶ ἑτέρουσ ἀξιοῦν αὐτοῖσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 2:3)
"τοιγάρτοι φυγάδι ποτὲ αὐτῷ τῆσ πόλεωσ γενομένῳ, ὡσ σεσωσμένοσ ὑπ’ αὐτοῦ χάριν ἀπέδωκε, καὶ ἄλλα τε δῶρα πολλὰ ἐδωρήσατο καὶ Μαγνησίασ ὅλησ ἀρχὴν ἔδωκεν, ὥστε καὶ φεύγοντοσ αὐτοῦ τὰ πράγματα μείζω ἦν ἢ πολλῶν Ἀθηναίων καὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν δοκούντων εἶναι οἴκοι μενόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 107:16)
πῶσ οὖν πρὸσ τοὺσ ἡνιόχουσ εἰσὶ κρίνεσθαι δίκαιοι, ἢ πῶσ ὡσ τῶν αὐτῶν ἵππων μενόντων αὐτοῖσ οὕτω δεῖ διδόναι τὸν λόγον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 124:11)
ὑμῶν τὸ λοιπὸν ἔργον ἤδη ’νταῦθα τῶν μενόντων φλᾶν ταῦτα πάντα καὶ σποδεῖν, καὶ μὴ κενὰσ παρέλκειν.
(아리스토파네스, Peace, Exodus, lyric1)
μὴ τοίνυν ἀγνοεῖτ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι καὶ τὰ νῦν τἄλλα μέν ἐστι λόγοι ταῦτα καὶ προφάσεισ, πράττεται δὲ καὶ κατασκευάζεται τοῦτο, ὅπωσ ὑμῶν μὲν οἴκοι μενόντων, ἔξω δὲ μηδεμιᾶσ οὔσησ τῇ πόλει δυνάμεωσ, μετὰ πλείστησ ἡσυχίασ ἅπανθ’ ὅσα βούλεται Φίλιπποσ διοικήσεται.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 16:1)
οὔτε τὴν Εὔβοιαν ἠλευθερώσατε, οὔτε τῶν ὑμετέρων αὐτῶν οὐδὲν ἐκομίσασθε, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ μὲν ὑμῶν οἴκοι μενόντων, σχολὴν ἀγόντων, ὑγιαινόντων εἰ δὴ τοὺσ τὰ τοιαῦτα ποιοῦντασ ὑγιαίνειν φήσαιμεν, δύ’ ἐν Εὐβοίᾳ κατέστησε τυράννουσ, τὸν μὲν ἀπαντικρὺ τῆσ Ἀττικῆσ ἐπιτειχίσασ, τὸν δ’ ἐπὶ Σκίαθον, ὑμεῖσ δ’ οὐδὲ ταῦτ’ ἀπελύσασθε, εἰ μηδὲν ἄλλ’ ἐβούλεσθε, ἀλλ’ εἰάκατε;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 42:1)
πολὺ γὰρ μᾶλλον ἡρ́μοττεν τὰ δοθέντ’ ἐῶντασ τῶν ἀτυχημάτων ἀφαιρεῖν ἢ τούτων μενόντων τὰσ δωρειὰσ ἀφαιρεῖσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 87:1)
ὥστε πῶσ οὐκ ἂν εἰήν πάντων φαυλότατοσ, εἰ καταλιπὼν τοὺσ συμμάχουσ μᾶλλον ὑμῶν φροντίζοιμι τῶν πάντα μοι τρόπον ἐνοχλούντων ἢ τῶν βεβαίωσ μοι φίλων ἀεὶ μενόντων;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 16:3)
οὐκοῦν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μενόντων μὲν ὑμῶν οἴκοι καὶ οὐκ ἐξεληλυθότων, ἀπεληλυθότων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ προῃσθημένων τὴν ἀπάτην, οὐδενὸσ δ’ ἄλλου παρόντοσ τῶν Ἀμφικτυόνων πλὴν Θετταλῶν καὶ Θηβαίων, εὐφημότατ’ ἀνθρώπων τούτοισ παραδοῦναι γέγραφεν τὸ ἱερὸν γράψασ τοῖσ Ἀμφικτύοσιν παραδοῦναι ποίοισ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 67:1)
ἀλλ’ ὅτι τῶν ὑπαρχόντων νόμων καὶ πολιτείασ μενόντων οὐκ ἔνι τῶν αἰσχρῶν αὐτῷ τούτων ἀπαλλαγῆναι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 83:4)
Γραφαί τούτων τῶν ψηφισμάτων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἢ μενόντων κατὰ χώραν ἢ ἁλόντων οὐδὲν γὰρ ἔμοιγε διαφέρει τί ἡ πόλισ κερδαίνει ἢ βλάπτεται;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 56:6)
ὁ δὲ ταῦτα πάσχων μᾶλλον μὲν ὑγίαινε τῶν ἀεὶ ἐμπιμπλαμένων, μᾶλλον δὲ τῶν ἔνδον μενόντων καὶ μηδέποτε μήτε ψύχουσ μήτε καύματοσ πειρωμένων, ἔτι δὲ ἥδιον μὲν ἀλεαινόμενοσ ᾐσθάνετο, ἥδιον δὲ σιτία προσεφέρετο·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 10:2)
καίτοι πολλὰ τῶν νῦν ἔτι μενόντων ὅπωσ δήποτε ἐμφαίνει τὸ σῶφρον καὶ τὸ αὐστηρὸν τῆσ τότε ἀγωγῆσ, ὧν ἐστι τὸ περὶ τὴν ἐσθῆτα τῶν γυναικῶν, τὸ τοῦτον τὸν τρόπον κατεστάλθαι καὶ βαδίζειν ὥστε μηδένα μηδὲ ἓν αὐτῶν μέροσ ἰδεῖν μήτε τοῦ προσώπου μήτε τοῦ λοιποῦ σώματοσ, μηδὲ αὐτὰσ ὁρᾶν ἔξω τῆσ ὁδοῦ μηδέν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 62:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION