헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐντὸσ γὰρ τοῦ θώρηκοσ διατέτα ται πρὸσ οὐδὲν προσισχο μένη, ἀλλ’ ἐναιωρευμένη τῷ θώρηκι, ἔσ τ’ ἂν ἀπὸ τοῦ διαφράγματοσ ἐμφύῃ τῇ καρδίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.174)
ἀπὸ γάρ τοι Κοδράτου, δῆλον δ’ ἐστὶν, οἶμαι, καὶ φθεγξαμένου πᾶσιν ὁμοίωσ τοὔνομα, ἔξεστιν ἀριθμῷ κατιόντι τὸ γένοσ εἰσ τοῦτον ὁρᾶν ἅπαν καθαρόν τε καὶ γνήσιον τῆσδε τῆσ γῆσ βλάστημα, ποιητὴσ ἂν εἴποι, καὶ μάλ’ ἐπανθοῦν ἑαυτῷ καὶ μᾶλλον ἀνθῆσον, ὥσπερ ἀρχόμενον ἀεὶ καὶ μηδέποτε λῆγον, ἔστ’ ἂν ἡ τρέφουσα γῆ τουτονὶ τὸν καρπὸν ἀθάνατοσ μένῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:5)
μένῃ.
(아리아노스, chapter 35 7:1)
διὸ καὶ πρότερον διεστηκυίασ ἀπ’ ἀλλήλων πολὺ διάστημα, συναγαγεῖν τὸν πόρον εἰσ στενόν, ὅπωσ ἁλιτενοῦσ καὶ στενοῦ γενομένου κωλύηται τὰ μεγάλα κήτη διεκπίπτειν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ πρὸσ τὴν ἐντὸσ θάλατταν, ἅμα δὲ καὶ διὰ τὸ μέγεθοσ τῶν ἔργων μένῃ ἀείμνηστοσ ἡ δόξα τοῦ κατασκευάσαντοσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 18 5:1)
ταῦτα λέγοντοσ αὐτοῦ καὶ παραχωρεῖν οἱού τε ὄντοσ ἀπὸ τοῦ βήματοσ κραυγή τε παρὰ πάντων ἐξαίσιοσ ἐγίνετο καὶ δεήσεισ μεμιγμέναι δάκρυσιν, ἵνα μένῃ τε καὶ διακατέχῃ τὰ πράγματα μηδένα δεδοικώσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 12 1:1)
ἐκ δὲ τούτου προβάτων μὲν καὶ ὑποζυγίων καὶ βοῶν ἐπίλειψισ παντελὴσ ἐγέ‐ νετο, εἰσ δὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ νόσοι κατέσκηψαν πολλαὶ μὲν καὶ ἄλλαι, μάλιστα δὲ ἡ ψωρώδησ καλουμένη, δεινὰσ ὀδύνασ παρέχουσα τοῖσ χρωσὶ κατὰ τοὺσ ὀδα‐ ξησμοὺσ καὶ πρὸσ τὰσ ἑλκώσεισ ἔτι μᾶλλον ἀγριαινο‐ μένη·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 6 1:2)
ἐστὶν ἐν τοῖσ διηγήμασιν, ὅταν ἐν τῷ συνήθει καὶ κοινῷ τῆσ διαλέκτου χαρακτῆρι μένῃ, χείρων δέ, ὅταν ἐκτρέψῃ τὴν διάλεκτον ἐκ τῆσ συνήθουσ ἐπὶ τὰ ξένα ὀνόματα καὶ βεβιασμένα σχήματα, ὧν ἔνια σολοικισμῶν παρέχεται δόξαν, ἀρκεσθήσομαι τούτοισ, ἵνα μὴ περαιτέρω τοῦ δέοντοσ ἡ γραφή μοι προβῇ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 33 3:1)
συνειδὼσ γὰρ Ἡρόδοτοσ, ὅτι πᾶσα μῆκοσ ἔχουσα πολὺ διήγησισ ἂν μὲν ἀναπαύσεισ τινὰσ λαμβάνῃ, τὰσ ψυχὰσ τῶν ἀκροωμένων ἡδέωσ διατίθησιν, ἐὰν δὲ ἐπὶ τῶν αὐτῶν μένῃ πραγμάτων, κἂν τὰ μάλιστα ἐπιτυγχάνηται, λυπεῖ τὴν ἀκοὴν τῷ κόρῳ, ποικίλην ἐβουλήθη ποιῆσαι τὴν γραφὴν Ὁμήρου ζηλωτὴσ γενόμενοσ·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 11:3)
ἂν σῴζηται τοῦτο καὶ περιτετειχισμένον μένῃ καὶ μὴ διαφθείρηται τὸ αἰδῆμον μηδὲ τὸ πιστὸν μηδὲ τὸ συνετόν, τότε σῴζεται καὶ αὐτόσ·
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν ἀνθρώποισ καὶ τίνα τὰ μικρὰ καὶ μεγάλα ἐν ἀνθρώποισ. 21:3)
ἡ δὲ Βερσάβη πεισθεῖσα τῷ Νάθᾳ πάρεισι πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ προσκυνήσασα καὶ λόγον αἰτησα μένη πάντ’ αὐτῷ [καθὼσ] ὁ προφήτησ ὑπέθετο διεξέρχεται τό τε δεῖπνον τὸ Ἀδωνία καὶ τοὺσ ὑπ’ αὐτοῦ κεκλημένουσ Ἀβιάθαρον τὸν ἀρχιερέα καὶ Ιὤαβον τὸν ἄρχοντα καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ χωρὶσ Σολόμωνοσ καὶ τῶν ἀναγκαίων αὐτοῦ φίλων μηνύσασα·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 429:2)
καὶ μετὰ ταῦτα κρατήσαντοσ Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ τῆσ οἰκουμένησ δεηθέντεσ οἱ Ἀλεξανδρεῖσ καὶ Ἀντιοχεῖσ, ἵνα τὰ δίκαια τὰ τῆσ πολιτείασ μηκέτι μένῃ τοῖσ Ιοὐδαίοισ, οὐκ ἐπέτυχον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 141:1)
ὀψὲ δὲ τοῦ Πτολεμαίου, τούτῳ γὰρ ἄγειν αὐτὸν ἐπετέτακτο, φράζειν κελεύοντοσ εἴ τι τῶν πραττομένων ἡ γυνὴ σύνοιδεν αὐτῷ, "τί δ’ οὐκ ἄν, ἔφη, συνέγνω τῆσ ψυχῆσ ἐμοὶ στεργο μένη πλέον καὶ κοινωνοῦσα τέκνων;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 391:1)
δείξαντοσ δὲ τοῦ μάντεωσ αὐτῷ τὸν ὄρνιθα καὶ φήσαντοσ, ἐὰν μὲν αὐτοῦ μένῃ προσμένειν συμφέρειν πᾶσιν, ἂν δ’ ἀναστὰσ εἰσ τοὔμπροσθεν πέτηται προάγειν, ἐὰν δὲ εἰσ τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθισ, σιωπήσασ καὶ παρελκύσασ τὸ τόξον ἔβαλε καὶ τὸν ὄρνιθα πατάξασ ἀπέκτεινεν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 225:1)
ὀξεῖα γὰρ ἐν ἀμφοτέροισ ἡ μεταβολή, κἀκεῖνοσ ἄριστοσ ὁ κἀν τοῖσ εὐτυχήμασιν νήφων, ἵνα μένῃ καὶ δι’ εὐθυμίασ ἀναπαλαίων τὰ σφάλματα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 49:2)
κατέρρηξαν δὲ τοῦδε εἵνεκα τὴν ἐποίησαν γέφυραν, ἵνα ἐμπεδορκέοιεν, ταμόντεσ τοῖσι Βαρκαίοισι χρόνον μένειν αἰεὶ τὸ ὁρ́κιον ὅσον ἂν ἡ γῆ μένῃ κατὰ τότε εἶχε·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 201 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION