헬라어 문장 내 검색 Language

[ἀλλ’ ἴθι, τέκνον] ἐμόν, καὶ πείθεο, μηδέ τι λίην ἀ[ζηχὲσ μεν]έαινε κελαινεφέι Κρονίωνι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 46:5)
μενέαινε δὲ παισὶ μάλιστα Χαλκιόπησ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 7:5)
οὐ μὲν ἐν Ἀλκινόοιο γάμον μενέαινε τελέσσαι ἡρ́ωσ Αἰσονίδησ, μεγάροισ δ’ ἐνὶ πατρὸσ ἑοῖο, νοστήσασ ἐσ Ιὠλκὸν ὑπότροποσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:31)
ἠύ̈τε ταῦρον ἔπεφνε λέων ἀγέληφι μετελθὼν αἴθωνα μεγάθυμον ἐν εἰλιπόδεσσι βόεσσι, ὤλετό τε στενάχων ὑπὸ γαμφηλῇσι λέοντοσ, ὣσ ὑπὸ Πατρόκλῳ Λυκίων ἀγὸσ ἀσπιστάων κτεινόμενοσ μενέαινε, φίλον δ’ ὀνόμηνεν ἑταῖρον·
(호메로스, 일리아스, Book 16 39:6)
ὃ δὲ σφεδανὸν ἔφεπ’ ἔγχεϊ, λύσσα δέ οἱ κῆρ αἰὲν ἔχε κρατερή, μενέαινε δὲ κῦδοσ ἀρέσθαι.
(호메로스, 일리아스, Book 21 50:5)
δὴ γὰρ μενέαινε νέεσθαι.
(호메로스, 오디세이아, Book 13 4:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION