헬라어 문장 내 검색 Language

Μισγόλασ ἔστι τισ Ναυκράτουσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Κολλυτεύσ, ἀνὴρ τὰ μὲν ἄλλα καλὸσ κἀγαθόσ, καὶ οὐδαμῇ ἄν τισ αὐτὸν μέμψαιτο, περὶ δὲ τὸ πρᾶγμα τοῦτο δαιμονίωσ ἐσπουδακώσ, καὶ ἀεί τινασ ἔχειν εἰωθὼσ περὶ αὐτὸν κιθαρῳδοὺσ ἢ κιθαριστάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 411)
πλὴν τοῦδ’ ἂν οὐδεὶσ ἐνδίκωσ μέμψαιτό μοι.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 5:2)
εὑρεθήσονται γὰρ τῶν ἐκ προφανοῦσ ἐχθρῶν πολὺ μείζω δίκην δεδωκότεσ αὐτῶν ἔνιοι, καὶ τοῦτο οὐδ’ ἂν εἷσ ὑμῖν ἐπιτιμήσειεν οὐδὲ μέμψαιτο δικαίωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 12:2)
οὐδέ γε οὕτω φιλαίτιοσ οὐδεὶσ ὅστισ ἂν μέμψαιτο ἐκείνησ τῆσ πόλεωσ τοὺσ ὁρ́ουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 6:8)
’ Μισγόλασ ἐστὶν Ναυκράτουσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Κολλυτεύσ, ἀνὴρ τὰ μὲν ἄλλα καλὸσ καὶ ἀγαθόσ, καὶ οὐδαμῇ ἄν τισ αὐτὸν μέμψαιτο, περὶ δὲ τὸ πρᾶγμα τοῦτο δαιμονίωσ ἐσπουδακὼσ καὶ ἀεί τινασ εἰωθὼσ ἔχειν περὶ αὐτὸν κιθαρῳδοὺσ ἢ κιθαριστάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 223)
ὥστε ταύτῃ μὲν οὐκ ἄν τισ αὐτοῖσ μέμψαιτο ὡσ οὐκ αἰσθανομένοισ ὅτι σεμνόν τι καὶ τίμιον καὶ τοῦ παντὸσ ἄξιον χρῆμα ἀρετή·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 1:6)
καὶ γὰρ ὑψηλὴ καὶ σεμνὴ καὶ ἀξιωματικὴ καλλιρρήμων τε καὶ ἡδεῖα καὶ εὔμορφοσ ἀποχρώντωσ ἐστίν, οὐ μὴν τελεία γε κατὰ τοῦτο τὸ μέροσ, ἀλλ’ ἔστιν ὧν ἄν τισ αὐτὴν ὡσ ἐλλειπόντων μέμψαιτο καὶ οὐ μὰ Δία τῶν φαυλοτάτων.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 18 1:4)
μέμψαιτο δ’ ἄν τισ τὸ προοίμιον ὡσ τραγικὸν καὶ περιττὸν καὶ ἐπιλόγῳ μᾶλλον ἐοικόσ.
(디오니시오스, Libri secundi de antiquis oratoribus reliquiae, chapter 25)
οὐκ ἔστιν οὐδεὶσ ὅστισ ἂν μέμψαιτό σε.
(에우리피데스, episode15)
κἀγώ τ’ ἀμείνων πρὸσ φίλον γενήσομαι, στρατόσ τ’ ἂν οὐ μέμψαιτό μ’, εἰ τὰ πράγματα λελογισμένωσ πράσσοιμι μᾶλλον ἢ σθένει.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 3:27)
μέμψαιτο δ’ ἂν οὐδείσ, εἰ γῆσ εἰσ ἣν ἀφῖχθε τοὺσ ἰδίουσ αὐτῆσ θεοὺσ προστρέποισθε καὶ ταῦτα τῶν μὲν ἡμετέρων κοινῶν ὄντων πρὸσ ἅπαντασ, τοῦ δ’ ὑμετέρου πρὸσ μηδένα τοιούτου τυγχάνοντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 173:1)
καθ’ ἣν ἄν τισ ὑμῶν μέμψαιτο τῆσ ὁρμῆσ τὸ ἀταμίευτον·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 51:1)
ἐπεὶ τῶν γε ἄλλων ἕνεκα οὐκ ἂν οἶμαι μέμψαιτό μοι, ὡσ θοἰμάτιον τοῦτο τὸ Ἑλληνικὸν περισπάσασ αὐτοῦ βαρβαρικόν τι μετενέδυσα, καὶ ταῦτα βάρβαροσ αὐτὸσ εἶναι δοκῶν ἠδίκουν γὰρ ἂν τὰ τοιαῦτα εἰσ αὐτὸν παρανομῶν καὶ τὴν πάτριον ἐσθῆτα λωποδυτῶν.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 34:7)
τοῦτο γοῦν τὸ δεινότατόν ἐστιν, ὦ Φιλοσοφία, καὶ ὅ τισ ἂν μέμψαιτο μάλιστά σου, τὸ μηδὲν ἐπιβαλεῖν γνώρισμα καὶ σημεῖον αὐτοῖσ·
(루키아노스, Piscator, (no name) 42:6)
οὐδ’ ἂν ὁ Μῶμοσ, ἔφη, τό γε τοιοῦτον μέμψαιτο.
(플라톤, Republic, book 6 93:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION