헬라어 문장 내 검색 Language

Παλαμήδησ δὲ ὁ Ναυπλίου ἤλεγξε τὴν μανίαν ψευδῆ, καὶ προσποιησαμένῳ μεμηνέναι παρηκολούθει·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 10:2)
οὐ γὰρ ταὐτὸν παρανοεῖν καὶ παραπαίειν καὶ λυττᾶν καὶ μεμηνέναι, ἀλλὰ ταῦτα πάντα τοῦ μᾶλλον ἢ ἧττον ἔχεσθαι τῇ νόσῳ ὀνόματά ἐστιν.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 30:2)
γυναικείαν αὐτὰσ μεμηνέναι,.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 31:8)
εἰσβαλὼν οὖν ὁ Ἀλέξανδροσ μετὰ τοιαύτησ τραγῳδίασ διὰ πολλοῦ εἰσ τὴν πατρίδα περίβλεπτόσ τε καὶ λαμπρὸσ ἦν, μεμηνέναι προσποιούμενοσ ἐνίοτε καὶ ἀφροῦ ὑποπιμπλάμενοσ τὸ στόμα ῥᾳδίωσ δὲ τοῦτο ὑπῆρχεν αὐτῷ, στρουθίου τῆσ βαφικῆσ βοτάνησ τὴν ῥίζαν διαμασησαμένῳ τοῖσ δὲ θεῖόν τι καὶ φοβερὸν ἐδόκει καὶ ὁ ἀφρόσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 12:1)
Σωκράτη μέντοι τὸν φιλόσοφον καὶ Μέτωνα τὸν ἀστρολόγον οὐδὲν ἐλπίσαι τῇ πόλει χρηστὸν ἀπὸ τῆσ στρατείασ ἐκείνησ λέγουσιν, ὁ μέν, ὡσ ἐοίκε, τοῦ συνήθουσ δαιμονίου γενομένου καὶ προσημαίνοντοσ, ὁ δὲ Μέτων εἴτε δείσασ ἐκ λογισμοῦ τὸ μέλλον εἴτε μαντικῆσ τινι τρόπῳ χρησάμενοσ ἐσκήψατο μεμηνέναι, καὶ λαβὼν δᾷδα καιομένην οἱο͂σ ἦν αὑτοῦ τὴν οἰκίαν ὑφάπτειν.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 17 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION