헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μελλούσησ δὲ πλήττειν τῆσ Παλλάδοσ τὸν Δία φοβηθέντα τὴν αἰγίδα προτεῖναι, τὴν δὲ εὐλαβηθεῖσαν ἀναβλέψαι, καὶ οὕτωσ ὑπὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ τρωθεῖσαν πεσεῖν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 3:9)
Ἀκμάζοντοσ δ’ ἔτι τοῦ περὶ βασιλείασ λόγου καὶ συνόδου μελλούσησ ἔσεσθαι τῆσ βουλῆσ μετ’ ὀλίγον, ὁ Κάσσιοσ ἐμβαλὼν τὴν χεῖρα τῷ Βρούτῳ "τί ποιήσομεν," ἔφη, "παρὰ τὸ βουλευτήριον, ἂν οἱ κόλακεσ τοῦ Καίσαροσ γνώμην περὶ βασιλείασ προθῶσι;
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 8:1)
τὰ μὲν οὖν μελλούσησ ἢ τετελεσ μένησ ἀποστάσιοσ σημεῖα ἐν τοῖσι ἐμπύοισι ἔλεξα· ἢν δὲ τελεσθῇ, οὐ βίησ καὶ πόνων ἐσ ἀπόρρηξιν καὶ ἀναγωγὴν χρέοσ, ὅπωσπερ ἐν τοῖσι σώμασι· ἀλλὰ γὰρ Ῥηϊδίωσ ἀναφέρεται , διατάσιοσ μᾶλλον τῶν ἀραιωσίων γενομένησ, ἤπερ ἕξιοσ σωμάτων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.194)
ὃσ ἁπάντων μὲν κεκινημένων καὶ μεθισταμένων, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, εἰσ ἑτέραν γῆν, σαλευούσησ δὲ τῆσ ἀρχῆσ ὥσπερ ἐν μεγάλῳ χειμῶνι ἢ σεισμῷ, κᾆτα ὥσπερ νεὼσ καταδύεσθαι μελλούσησ ἀποφερομένησ πρὸσ ἔσχατα γῆσ, οὗ καὶ πρότερον ἀπεπλανήθησάν τινεσ τῶν ἐν ἀρχαῖσ καὶ βασιλείαισ γενομένων, κἄπειτα ὥσπερ ἐν λαβυρίνθῳ πολλαῖσ καὶ χαλεπαῖσ ἀπορίαισ ἐντυχόντεσ, τελευτῶντεσ αὑτοὺσ ἀπεῖπον ἀποκλεισθέντεσ τῆσ ὀπίσω ὁδοῦ ἐπανελθεῖν μὴ δυνηθέντεσ, ταῦτα ὁρῶν οὐχ ὡσ ἄπειροσ κυβερνήτησ εἰάσεν ὅπωσ ἔτυχε φέρεσθαι οὐδὲ κινδυνεύειν, ἀλλ’ ὡσ ἂν ἐμπειρότατοσ βασιλέων καὶ γνώμῃ προέχων πρῶτον μὲν ἐπέσχε καὶ ἔπαυσε τῆσ ἐκεῖσε ὁρμῆσ, ἔπειτα κατέστησεν εἰσ ὁρ́μον ἄγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 5:3)
ἔξεστι μὲν οὖν καὶ θεῶν τινα αἰτιάσασθαι τοῦ παντὸσ ἔργου βουλόμενον ὥσπερ κρίσιν τινὰ ποιήσασθαι τῶν ὑφ’ αὑτὸν ἀνθρώπων καὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον διαθεῖναι, καθάπερ τοὺσ εἰωθότασ ἡμεῖσ, οὐ μὴν ἀλλ’ οὐκ ἐλάχιστον μέροσ ἡ τῆσ πόλεωσ ἀρετὴ συνεβάλετο, καὶ μάλ’ εἰκότωσ καὶ μετ’ ἀξίου τοῦ λόγου τῆσ μελλούσησ τύχησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 30:6)
γενομένησ δὲ τῆσ περὶ Ζώσιμον συμφορᾶσ, ἃ γὰρ μελλούσησ προεῖπε καὶ παρεμυθήσατο ὁ θεὸσ παρίημι, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐγένετο καὶ χαλεπῶσ εἶχον ἀπὸ τῆσ λύπησ, ἐδόκει μοι σμίλην τιν’ ἔχων ὁ Σάραπισ, ὥσπερ κάθηται τῷ σχήματι, περιτέμνειν μου τὰ κύκλῳ τοῦ προσώπου ὑπ’ αὐτό πωσ τὸ ὁρίζηλον, οἱο͂ν λύματ’ ἀφαιρῶν καὶ καθαίρων, καὶ μεταβάλλων εἰσ τὸ προσῆκον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 11:19)
μελλούσησ δὲ καλεῖσθαι τῆσ δίκησ, ἵνα συντέμω, ᾔδει μὲν οὐδεὶσ ἡμῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 22:11)
ἀκούω δὲ καὶ πάλαι ποτὲ ὑπὲρ τὰ Μηδικὰ αὐτοὺσ τούτουσ Θηβαίουσ διαλύσασθαι πρὸσ ἡμᾶσ, μελλούσησ μὲν ἤδη τῆσ μάχησ ἔσεσθαι, Κορινθίων δὲ παρατυχόντων καὶ διαλλαξάντων ἀμφοτέρουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 8:8)
λέγεται γὰρ ἐν Αἰγύπτῳ παρατάττων καὶ μελλούσησ ἔσεσθαι τῆσ μάχησ φάναι πρὸσ τοὺσ παρόντασ ὅτι αὑτῷ τὰ μὲν ἄλλα ἐπιεικῶσ ὑπάρχοι πάντα, ἓν δὲ ἀπείη τὸ μέγιστον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 21:11)
ὑπὲρ δὲ τῆσ μελλούσησ ἀλλαγῆσ, εἰ νῦν μηδὲν δεῖται, ὅτι ἔσται ἂν δεηθῇ, τὸ νόμισμα οἱο͂ν ἐγγυητήσ ἐσθ’ ἡμῖν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 76:2)
ἐπεὶ δὲ πεφροιμίασται τὰ νῦν εἰρημένα περὶ αὐτῶν, καὶ περὶ τὰσ ἄλλασ πολιτείασ ἡμῖν τεθεώρηται πρότερον, ἀρχὴ τῶν λοιπῶν εἰπεῖν πρῶτον ποίασ τινὰσ δεῖ τὰσ ὑποθέσεισ εἶναι περὶ τῆσ μελλούσησ κατ’ εὐχὴν συνεστάναι πόλεωσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 63:1)
καίτοι ὁπότε περὶ τῆσ μελλούσησ γνώσεωσ γενήσεσθαι ἑτέρασ ἐνεχείρουν συνθήκασ γράφεσθαι, ἐπειδὴ αἱ ὑπάρχουσαι ἀπώλοντο, πῶσ ἐνῆν μὴ γραφεισῶν συνθηκῶν ἑτέρων ἢ δίαιταν γενέσθαι ἢ ἐγγύην;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 43:2)
μελλούσησ δὲ τῆσ δίκησ εἰσιέναι εἰσ τὸ δικαστήριον ἐδέοντο ἡμῶν ἐπιτρέψαι τινί·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 31:1)
ἐπειδὴ γὰρ ὦφλον αὐτοῖσ τὴν δίκην ἐφ’ ᾗ τοὺσ μάρτυρασ τούτουσ διώκω τὰ ψευδῆ μεμαρτυρηκότασ, προσελθὼν τῷ Θεοφήμῳ μελλούσησ μοι ἤδη ἐξήκειν τῆσ ὑπερημερίασ, ἐδεήθην αὐτοῦ ἐπισχεῖν μοι ὀλίγον χρόνον, λέγων τὰσ ἀληθείασ, ὅτι πεπορισμένου τοῦ ἀργυρίου ὃ ἔμελλον αὐτῷ ἐκτίνειν συμβέβηκέ μοι τριηραρχία, καὶ ἀποστέλλειν διὰ τάχουσ δεῖ τὴν τριήρη, καὶ ὁ στρατηγὸσ Ἀλκίμαχοσ αὑτῷ παρασκευάζειν κελεύοι ταύτην τὴν ναῦν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 65:2)
ἡ ψυχὴ δὲ πρὶν ἢ γενέσθαι τὴν ἀλγηδόνα ἀνιᾶται, πολλάκισ δὲ καὶ μὴ μελλούσησ γίγνεσθαι δι’ ὀρρωδίαν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 76:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION