헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

περὶ δὲ τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ τὰσ πράξεισ ἀψευδήσ τισ ἀπὸ ταὐτομάτου πλανᾶται φήμη κατὰ τὴν πόλιν, καὶ διαγγέλλει τοῖσ πολλοῖσ τὰσ ἰδίασ πράξεισ, πολλὰ δὲ καὶ μαντεύεται περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1273)
καὶ οὕτωσ ἐναργέσ ἐστι καὶ οὐ πεπλασμένον ὃ λέγω, ὥσθ’ εὑρήσετε καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν καὶ τοὺσ προγόνουσ φήμησ ὡσ θεοῦ μεγίστησ βωμὸν ἱδρυμένουσ, καὶ τὸν Ὅμηρον πολλάκισ ἐν τῇ Ἰλιάδι λέγοντα πρὸ τοῦ τι τῶν μελλόντων γενέσθαι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1281)
εἰ δὲ μή, δόξετε μελλόντων μὲν γίγνεσθαι τῶν ἀδικημάτων προαισθάνεσθαι καὶ ὀργίζεσθαι, γεγονότων δὲ οὐκέτι φροντίζειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1764)
δημηγοροῦντοσ γάρ τινοσ ἐν τῇ τῶν Λακεδαιμονίων ἐκκλησίᾳ, ἀνδρὸσ βεβιωκότοσ μὲν αἰσχρῶσ, λέγειν δ’ εἰσ ὑπερβολὴν δυνατοῦ, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων, ὥσ φασι, κατὰ τὴν ἐκείνου γνώμην ψηφίζεσθαι μελλόντων, παρελθών τισ τῶν γερόντων, οὓσ ἐκεῖνοι καὶ αἰσχύνονται καὶ δεδίασι, καὶ τὴν τῆσ ἡλικίασ αὐτῶν ἐπωνυμίαν ἀρχὴν μεγίστην εἶναι νομίζουσι, καθιστᾶσι δ’ αὐτοὺσ ἐκ τῶν ἐκ παιδὸσ εἰσ γῆρασ σωφρόνων, τούτων εἷσ, ὡσ λέγεται, παρελθὼν ἰσχυρῶσ ἐπέπληξε τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, καί τι τοιοῦτον κατ’ αὐτῶν ἐβλασφήμησεν, ὡσ οὐ πολὺν χρόνον τὴν Σπάρτην ἀπόρθητον οἰκήσουσι, τοιούτοισ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ συμβούλοισ χρώμενοι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1803)
τρίτον δ’ αὐτοὺσ καθεῖλεν ἡ τοῖσ ἀπορουμένοισ στρατοπέδοισ συνήθωσ παρακολουθοῦσα στάσισ, τέταρτον δ’ ἡ Φαλαίκου περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι πραγμάτων ἄγνοια.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1321)
κἂν ταύτην ἔχοντεσ τὴν διάνοιαν ἀκούητε τῶν μελλόντων ῥηθήσεσθαι λόγων, εὖ οἶδ’ καὶ δίκαια καὶ εὐόρκα καὶ συμφέροντα ὑμῖν αὐτοῖσ ψηφιεῖσθε καὶ πάσῃ τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 83)
εἰ γὰρ ὁ μὲν κρατῶν οὐκ ἦλθεν εἰσ τὴν τῶν κρατουμένων χώραν, ὅτι οὐκ ἦν αὐτῷ καλὰ τὰ ἱερά, σὺ δ’ οὐδὲν προειδὼσ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι, πρὶν καλλιερῆσαι τοὺσ στρατιώτασ ἐξέπεμψασ, πότερα στεφανοῦσθαι σε δεῖ ἐπὶ ταῖσ τῆσ πόλεωσ ἀτυχίαισ, ἢ ὑπερωρίσθαι;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1314)
τίσ γὰρ οὐκ ἂν ἀλγήσειεν ἄνθρωποσ Ἕλλην καὶ παιδευθεὶσ ἐλευθερίωσ, ἀναμνησθεὶσ ἐν τῷ θεάτρῳ ἐκεῖνό γε, εἰ μηδὲν ἕτερον, ὅτι ταύτῃ ποτὲ τῇ ἡμέρᾳ μελλόντων ὥσπερ νυνὶ τῶν τραγῳδῶν γίγνεσθαι, ὅτ’ εὐνομεῖτο μᾶλλον ἡ πόλισ καὶ βελτίοσι προστάταισ ἐχρῆτο, προελθὼν ὁ κῆρυξ καὶ παραστησάμενοσ τοὺσ ὀρφανοὺσ ὧν οἱ πατέρεσ ἦσαν ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότεσ, νεανίσκουσ πανοπλίᾳ κεκοσμημένουσ, ἐκήρυττε τὸ κάλλιστον κήρυγμα καὶ προτρεπτικώτατον πρὸσ ἀρετήν, ὅτι τούσδε τοὺσ νεανίσκουσ, ὧν οἱ πατέρεσ ἐτελεύτησαν ἐν τῷ πολέμῳ ἄνδρεσ ἀγαθοὶ γενόμενοι, μέχρι μὲν ἥβησ ὁ δῆμοσ ἔτρεφε, νυνὶ δὲ καθοπλίσασ τῇδε τῇ πανοπλία, ἀφίησιν ἀγαθῇ τύχῃ τρέπεσθαι ἐπὶ τὰ ἑαυτῶν, καὶ καλεῖ εἰσ προεδρίαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1541)
ὁ δὲ ῥήτωρ ὁ φεύγων τὴν γραφὴν οὐ τοὺσ νόμουσ μόνον παραβέβηκεν, ἀλλὰ καὶ τὸν καιρὸν τῆσ ἀναρρήσεωσ καὶ τὸν τόπον, κελεύων οὐκ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, ἀλλ’ ἐν τῷ θεάτρῳ τὴν ἀνάρρησιν γίγνεσθαι, οὐδ’ ἐκκλησιαζόντων Ἀθηναίων, ἀλλὰ μελλόντων τραγῳδῶν εἰσιέναι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2042)
χρὴ γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, τεκμηρίοισ χρῆσθαι τοῖσ πρότερον γενομένοισ περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 4:3)
οὕτω γὰρ χαλεπόσ ἐστιν, ὥστε οὐ περὶ τῶν παρεληλυθότων ἀδικημάτων αὐτὸν τιμωροῦνται, ἀλλ’ ὑπὲρ τῶν μελλόντων φοβοῦνται, καὶ τοῖσ μὲν πεπονθόσι κακῶσ ἀνέχεσθαι λυσιτελεῖ, τούτῳ δὲ οὐκ ἐξαρκεῖ, εἰ μὴ καὶ τὸ λοιπὸν ὅ τι ἂν βούληται διαπράξεται.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 55:1)
τούτων τε δή σοι πολλὴ χάρισ, ὦ πολυτίμητε, καὶ τὰ νῦν μὴ πρόῃ με, ἀλλ’ ἀνάσωσον βεβαίωσ, τόν τε ὕμνον τόνδε ὡσ ἐν τοιούτοισ πεποιημένον προσοῦ φαιδρῶσ, χαριστήριον μὲν ἐκείνων τῶν ἔμπροσθεν, ἱκετηρίαν δὲ καὶ παράκλησιν περὶ τῶν μελλόντων, ἡδίω καὶ βελτίω τῶν παρόντων γενέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 10:5)
οἱ μὲν γὰρ εἰσ Πύλασ ἐξελθόντεσ καὶ τάξαντεσ ἑαυτοὺσ ἐπὶ τὰσ παρόδουσ οἱ μὲν ὥσπερ νεφέλην προσιοῦσαν οὐκ ἤνεγκαν, ἀλλ’ αἰσχρῶσ τὴν ἐπίνοιαν διέφθειραν, δραπετεύειν ἀναγκασθέντεσ καὶ σώζειν ἑαυτοὺσ χωρὶσ ἕκαστοι μελλόντων ἔτι τῶν δεινῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 42:3)
οἳ τῆσ γῆσ ἐξέστησαν ὑπὲρ τοῦ μήτ’ ἐν γῇ μήτ’ ἐν θαλάττῃ δουλεῦσαι, τὸ μὲν τηρεῖν τὰ ὑπάρχοντα δουλείασ ἀρχὴν νομίσαντεσ εἶναι, τὴν δὲ τῶν ὄντων στέρησιν ἀφορμὴν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ποιησάμενοι, καὶ τοὺσ ἔχοντασ τὰ ἑαυτῶν ἔσωζον ἀφ’ ὧν αὐτοὶ προεῖντο τὴν αὑτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 43:6)
οὐ μὴν ἐξαρκεῖν τοῦτ’ ἐνόμισε, χάριν τοῖσ θεοῖσ ἔχειν τῶν γεγενημένων καὶ μηδὲν πλέον ζητεῖν οὐδ’ ἐπὶ τοῖσ τροπαίοισ καθῆσθαι, ὥσπερ ἀπιστοῦσαν ἑαυτῇ, ἀλλ’ ὥσπερ ἐπίβασιν τῶν μελλόντων τὰ ὑπάρχοντα κρίνασα αὐτὴ πρὸσ ἑαυτὴν ἡμιλλήσατο, καλῶσ καὶ τῷ καιρῷ προσήκοντα βουλευσαμένη·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 59:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION