헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι ἐγὼ τότ’ αὐτὸσ γνοὺσ τὰσ ἐμαυτοῦ συμφοράσ, ᾧ τινι κακῶν τε καὶ αἰσχρῶν οὐκ οἶδ’ εἴ τι ἀπεγένετο, τὰ μὲν παρανοίᾳ τῇ ἐμαυτοῦ, τὰ δ’ ἀνάγκῃ τῶν παρόντων πραγμάτων, ἔγνων ἥδιστον εἶναι πράττειν τε τοιαῦτα καὶ διαιτᾶσθαι ἐκεῖ, ὅπου ἥκιστα μέλλοιμι ὀφθήσεσθαι ὑφ’ ὑμῶν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 17:1)
τὸ δὲ καὶ εἰπόντα τι κατὰ ἀπόφασιν τὴν ὑπερβολὴν εἰπεῖν ἀντὶ τῆσ ἀρνήσεωσ, οἱο͂ν οὐδ’ εἰ μέλλοιμί γε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 15:2)
ἀναχωροῦντοσ δέ μου καὶ ὑποπτεύοντοσ, καὶ δεδιότοσ τὴν προτέραν ἐκείνην πρόρρησιν, ἐγένετο μέν τι καὶ τοιοῦτον ἐννοίασ, ὡσ οὐ θήλειάν γε μέλλοιμι θύσειν, καὶ ὡσ οὐδ’ ἀνάγκη γεύεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 10:3)
κἀγὼ εἶπον, βουλοίμην ἂν καὶ πολλὰ ἔτη βιῶναι, εἰ μέλλοιμι ἔσεσθαι πρὸσ λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 12:11)
ἐγὼ δὲ καί κα ποττὸ Ταύ̈γετόν γ’ ἄνω ἔλσοιμ’ ὅπᾳ μέλλοιμί γ’ εἰράναν ἰδεῖν.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 3:25)
ἐγὼ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, νομίζων δεῖν καὶ πρότερον καὶ ἐπειδὴ οὗτοι ἐλύπουν αὐτὸν δικαζόμενοι καὶ πράγματα παρέχοντε, ἐμὲ τοὐναντίον εὐφραίνειν ἅπαντα ποιοῦντα ὅσα ἐκείνῳ χαριεῖσθαι μέλλοιμι, ἐπείσθην αὐτῷ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 15:2)
ἐπεὶ τό γε αὐλεῖν αὐτὸ ἄνευ τοῦ ἔνδοξον εἶναι δἰ αὐτὸ οὐκ ἂν δεξαίμην ἀγνώστῳ μοι προσγενόμενον, οὐδ̓ εἰ Μαρσύασ ἢ Ὄλυμποσ γενήσεσθαι μέλλοιμι λανθάνων·
(루키아노스, Harmonides 3:3)
οὐδ’ εἴ ποτε κινδυνεύσειν ἐν ταῖσ ναυμαχίαισ μέλλοιμι, οὐδεπώποτ’ ἠλέησα οὐδ’ ἐδάκρυσα οὐδ’ ἐμνήσθην γυναικὸσ οὐδὲ παίδων τῶν ἐμαυτοῦ, οὐδ’ ἡγούμην δεινὸν εἶναι εἰ τελευτήσασ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ τὸν βίον ὀρφανοὺσ καὶ πατρὸσ ἀπεστερημένουσ αὐτοὺσ καταλείψω, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον εἰ σωθεὶσ αἰσχρῶσ ὀνείδη καὶ ἐμαυτῷ καὶ ἐκείνοισ περιάψω.
(리시아스, Speeches, Ἀπολογία δωροδοκίασ ἀπαράσημος 31:1)
ὡσ ἐγὼ παρεσκεύασμαι μηθὲν ἂν φυγεῖν τῶν ὑπ’ ἐκείνου προσταττομένων, ὅστισ ποτ’ ἐστὶν ἅνθρωποσ, εἴ γε μέλλοιμι βελτίων γενέσθαι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ β 78:2)
ἡ γὰρ εἰωθυῖά μοι μαντικὴ ἡ τοῦ δαιμονίου ἐν μὲν τῷ πρόσθεν χρόνῳ παντὶ πάνυ πυκνὴ ἀεὶ ἦν καὶ πάνυ ἐπὶ σμικροῖσ ἐναντιουμένη, εἴ τι μέλλοιμι μὴ ὀρθῶσ πράξειν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 213:1)
ἔτι δ’ ἔγωγ’, εἰ μὴ μέλλοιμι δόξειν παίζειν, φαίην ἂν δεῖν καὶ τὰσ φερούσασ ἐν γαστρὶ πασῶν τῶν γυναικῶν μάλιστα θεραπεύειν ἐκεῖνον τὸν ἐνιαυτόν, ὅπωσ μήτε ἡδοναῖσ τισι πολλαῖσ ἅμα καὶ μάργοισ προσχρήσεται ἡ κύουσα μήτε αὖ λύπαισ, τὸ δὲ ἵλεων καὶ εὐμενὲσ πρᾷόν τε τιμῶσα διαζήσει τὸν τότε χρόνον.
(플라톤, Laws, book 7 29:2)
οὐ τὼ σιώ, οὐδ’ εἰ μέλλοιμί γε αὐτίκα μάλα κάλλιστόσ τε καὶ ἰσχυρότατοσ καὶ τάχιστοσ ἀνθρώπων ἔσεσθαι·
(크세노폰, Minor Works, Ἀγησίλαος, chapter 5 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION