헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ἀπεκρίνατο Θρᾴκην μέν, τῶν προγόνων αὑτοῦ γενομένην τε καὶ δι’ ἀσχολίασ ἐκπεσοῦσαν, αὐτὸσ ἐπὶ σχολῆσ ὢν ἀναλαμβάνειν, καὶ Λυσιμάχειαν ἐγείρειν οἰκητήριον Σελεύκῳ τῷ παιδὶ εἶναι, τὰσ δ’ ἐν Ἀσίᾳ πόλεισ αὐτονόμουσ ἐάσειν, εἰ τὴν χάριν οὐ Ῥωμαίοισ ἀλλ’ ἑαυτῷ μέλλοιεν ἕξειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 3:4)
ἱσταμένου δὲ τοῦ ἔτουσ καὶ γιγνομένησ ἐκκλησίασ τῆσ πρώτησ ἧκον ἐκ δήμου καλοῦντέσ με, οἱᾶ δὴ διὰ χρόνου τε ἀφιγμένον, καὶ ἅμα ἀπαγγέλλοντεσ ὅτι μέλλοιεν θύσειν ὑπὲρ ἐμοῦ δημοσίᾳ, ὅπερ οὖν καὶ πρότερον πολλάκισ πεποιηκότεσ ἦσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 24:16)
οὐ γὰρ ἐν μὲν τοῖσ βελτίστοισ εἰσὶ παῖδεσ, ἐν δὲ τοῖσ πονηροτάτοισ οὐκέτι, ἀλλὰ καὶ πολὺ μᾶλλον ἐνταῦθα δεῖ τούτουσ τὸ πεφυκὸσ ἐνδεδεῖχθαι, εἰ μὴ μέλλοιεν ἔλαττον ἔχειν τῶν φίλων, οὓσ αἱ συμφοραὶ παριστᾶσιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 22:1)
ᾤετο γὰρ δεῖν τόν γε τὰ αἴσχρ’ ἔργ’ ἐργαζόμενον μὴ ἃ ὑφείλετο μόνον ἀποδόντ’ ἀπηλλάχθαι πολλοὶ γὰρ ἂν αὐτῷ ἐδόκουν οὕτω γ’ οἱ κλέπται ἔσεσθαι, εἰ μέλλοιεν λαθόντεσ μὲν ἕξειν, μὴ λαθόντεσ δ’ αὐτὰ μόνον καταθήσειν, ἀλλὰ ταῦτα μὲν διπλάσια καταθεῖναι, δεθέντα δὲ πρὸσ τούτῳ τῷ τιμήματι ἐν αἰσχύνῃ ζῆν ἤδη τὸν ἄλλον βίον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 172:1)
τούτῳ μήποτε ὀκνήσῃσ εἰπεῖν τόνδε τὸν μῦθον, εἰ καί σου καταφρονεῖν τινεσ μέλλοιεν ὡσ ἀδολέσχου καὶ πλάνητοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 67:2)
ἑώσ δ’ ἂν ἐκ διαφόρου γνώμησ, ὥσπερ νῦν ἔχει, τό τε πλεῖον καὶ τοὔλαττον ἐπικρίνωμεν ἑκάτεροι, οὐκ ἔσται βέβαιοσ ἡμῖν ἡ πρὸσ ἀλλήλουσ φιλία, ἄλλωσ τε καὶ εἰ μέλλοιεν οἱ μὲν πρότεροι ἐπιβουλεύσαντεσ τοῖσ ἑτέροισ ἢ κατορθώσαντεσ πλεῖον ἕξειν ἢ σφαλέντεσ ἐν μηδενὶ δεινῷ ἔσεσθαι διὰ τὸ συγγενέσ, καθ’ ὦν δ’ ἂν αἱ ἐπιχειρήσεισ γένωνται ὑποχείριοι καταστάντεσ τὰ ἔσχατα παθεῖν καὶ διαφυγόντεσ μηθὲν ὥσπερ ἐχθροὶ μνησικακεῖν, ὅπερ καὶ ἐν τῷ παρόντι γέγονεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 29 6:1)
τούτων δ’ οὐ μίαν ᾤετο πόλιν δεῖν, ἐν ᾗ τὸ πλεῖον ὑπὸ τοῦ Τύλλου διέφθαρτο μέροσ, γενέσθαι κυρίαν, ἀλλὰ τὸ ἔθνοσ ἅπαν εἰσ τὴν ἔννομον ἀγορὰν συναχθέν, εἰσ ἣν ἔθοσ ἦν αὐτοῖσ, ὅτι περὶ τῶν μεγίστων βουλεύεσθαι μέλλοιεν, ἐξ ἁπάσησ πόλεωσ προβούλουσ ἀποστέλλειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 58 1:2)
γενόμενοσ δὲ πλησίον τῶν πυλῶν καὶ τοὺσ παρόντασ ἀσπασάμενοσ ὀλοφυρομένουσ καὶ δακρύοντασ, οἱού στέρεσθαι μέλλοιεν ἀνδρόσ, πολλὰ κατὰ τῶν παρειῶν ἀφεὶσ δάκρυα καὶ τὴν κατασχοῦσαν αὐτὸν ἀσχημοσύνην ἀνακλαυσάμενοσ, εἶπεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 5 4:1)
ὡσ διελύθησαν ἐκ τοῦ συλλόγου καὶ τὰ λεχθέντα ἐδήλωσαν ἑκάτεροι ταῖσ ἑαυτῶν πόλεσι, τὰσ ἐναντίασ ἔσχον ὑπὲρ ἀλλήλων δόξασ ἀμφότεροι, Σαυνῖται μὲν βραδύτερα τὰ τῶν Ῥωμαίων ἔσεσθαι νομίζοντεσ, ὥσπερ αὐτοῖσ ἔθοσ ἐστὶ ποιεῖν, ὅτε μέλλοιεν ἄρχειν πολέμου, Ῥωμαῖοι δ’ ἐν ὀλίγῳ τὴν Σαυνιτῶν στρατιὰν ἥξειν ἐπὶ τοὺσ αὑτῶν ἀποίκουσ Φρεγελλάνουσ οἰόμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 10 2:1)
τοῦ δ’ Ἰσάκου πέμπτον τε καὶ εἰκοστὸν ἔτοσ ἔχοντοσ τὸν βωμὸν κατασκευάζοντοσ καὶ πυθομένου, τί καὶ μέλλοιεν θύειν ἱερείου μὴ παρόντοσ, τὸν θεὸν αὐτοῖσ παρέξειν ἔλεγεν ὄντα ἱκανὸν καὶ τῶν οὐκ ὄντων εἰσ εὐπορίαν ἀνθρώποισ παραγαγεῖν καὶ τὰ ὄντα τῶν ἐπ’ αὐτοῖσ θαρρούντων ἀφελέσθαι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 292:2)
ἔλεγόν τε ὡσ, εἰ μὲν ἀρκεσθεῖεν τοῖσ ἀνῃρημένοισ οἱ ἀντίδικοι, διὰ τὸ πρὸσ τοὺσ δεσπότασ γνήσιον μετρίωσ οἴσειν τὰ ξυμβάντα, εἰ δ’ αὖ μέλλοιεν ταὐτὰ μετιέναι, ᾐτοῦντο μάλιστα μὲν δοθῆναι σφίσιν ἀπαλλαγήν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 512:1)
τὸ δ’ ἐκ τοῦ πατρὸσ ἐπιφέρεσθαι τὰσ διαβολὰσ δυσαπολόγητον ὥσπερ ἦν ᾔδεσαν, οὐκ εὐσχημονοῦντοσ οὐδὲ τοῦ κατὰ παρρησίαν λόγου πρὸσ τὸν καιρόν, εἰ μέλλοιεν ἐκ βίασ ἀεὶ καὶ κατὰ σπουδὴν ἐλέγχειν πεπλανημένον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 117:1)
τοὺσ γὰρ ἢ νόσῳ καταπονουμένουσ ἤ τισιν ἄλλαισ ἀνάγκαισ ἔθοσ εὔχεσθαι πρὸ τριάκοντα ἡμερῶν ἧσ ἀποδώσειν μέλλοιεν θυσίασ οἴνου τε ἀφέξεσθαι καὶ ξυρήσεσθαι τὰσ κόμασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 411:2)
καὶ τέλοσ ἀνεχώρουν τραυματίαι πολλοί, συννοοῦντεσ ὅτι καὶ τοῖσ ἀληθῶσ Μακεδόσιν, εἰ μέλλοιεν κρατεῖν, δεῖ τῆσ Ἀλεξάνδρου τύχησ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 527:1)
κἂν ἐπεπράχεισαν τὸ ἔργον, εἰ μὴ τοὺσ μὲν Γαλιλαίουσ ἔπαυσα τῆσ ὀργῆσ, τοῖσ περὶ τὸν Ιὠνάθην δ’ ἔφην συγγινώσκειν τῶν ἤδη πεπραγμένων, εἰ μέλλοιεν μετανοήσειν καὶ πορευθέντεσ εἰσ τὴν πατρίδα λέγοιεν τοῖσ πέμψασι τἀληθῆ περὶ τῶν ἐμοὶ πεπολιτευμένων.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 313:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION